στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια
// Κάθε θαύμα ημέρες τρεις. Στην ελληνική χρηματιστηριακή αγορά το πολύ μία!
// Όσοι βιάστηκαν να πανηγυρίσουν για το εντυπωσιακό ξεκίνημα της εβδομάδας διαψεύστηκαν οικτρά στη συνέχεια. Λογικό και αναμενόμενο, καθώς όταν μια αγορά προέρχεται από περισσότερες από επτά συνεχόμενες πτωτικές εβδομάδες και έχει δοκιμάσει διαδοχικά ολοένα και χαμηλότερα επίπεδα κλεισίματος του δείκτη μέσα σε έναν μήνα, τότε προφανέστατα χρειάζεται κάτι παραπάνω από μία και μόνη θετική συνεδρίαση (έστω… «τούρμπο» όπως δικαίως χαρακτήρισαν πολλοί τη συνεδρίαση της Δευτέρας) για να αντιστρέψει το κλίμα. Δοθέντος του γεγονότος πως ουδεμία είδηση από την εγχώρια αγορά δεν δικαιολογεί καν υπόνοια έστω θετικών σκέψεων και προβλέψεων, με δεδομένο το ότι ακόμα και το πολιτικό σκηνικό διαγράφεται πιο εύθραυστο παρά ποτέ εδώ και περίπου 5 χρόνια, αδυνατεί κανείς να καταλάβει γιατί άραγε έφτανε μόνον ένα θετικό γύρισμα των διεθνών αγορών για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα τα… δικά μας. Γι’ αυτό και η συνέχεια ήταν ακόμα πιο αναμενόμενη.
// Το πλέον αξιοπερίεργο είναι το ότι ενώ οι μέθοδοι που ακολουθούνται είναι πασίγνωστες και προβλέψιμες, κανείς δεν φαίνεται είτε να μπορεί είτε να έχει τη διάθεση να πράξει κάτι ώστε να αλλάξει -εάν μπορεί- τον… ρου των πραγμάτων. Έτσι, το νέο χαμηλό του Γενικού Δείκτη για την τρέχουσα χρονιά επετεύχθη με την απλή… ενίσχυση των πιέσεων στα blue chips και ιδιαίτερα στα τραπεζικά χαρτιά. Αυτό, σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος και κινήσεων στα χαρτιά της μεσαίας και της μικρότερης κεφαλαιοποίησης, είχε άμεσο αποτέλεσμα την επιστροφή του Δείκτη σε επίπεδα κάτω κι από τις 3.100 μονάδες, τον τζίρο να επιστρέφει ομοίως στα γνωστά επίπεδα της πλήρους απαξίωσης για όλα -πλην ελαχίστων- τα χαρτιά και τους αναλυτές να απομένουν να μας παραθέτουν επίπεδα στήριξης και μονάδες – στόχους.
// Εκείνο που πραγματικά συμβαίνει είναι πως η αγορά μας είναι εξαιρετικά ρηχή και ευάλωτη στα κελεύσματα και τις διαθέσεις των ξένων επενδυτών. Επίσης, είναι εξαιρετικά εύθραυστη ακριβώς γιατί ακόμα και τα βασικά χαρτιά της αποτελούν -σε σύγκριση με ανάλογες ή ομοειδείς εταιρείες των μεγάλων ευρωαγορών- απλές… κουκκίδες στον χάρτη, ως εκ τούτου καθόλου ικανές να προσελκύσουν το σοβαρό επενδυτικό ενδιαφέρον μεγάλων κεφαλαίων που τώρα αντιμετωπίζουν δυσκολίες με τις τοποθετήσεις τους σε τρίτες αγορές και πολύ θα εκτιμούσαν μια σοβαρή εναλλακτική.
// Ας κατανοήσουμε όμως ότι το ΧΑ με το σημερινό του πρόσωπο ΔΕΝ είναι διόλου σοβαρή εναλλακτική…
ΥΓ. 1: Πόσες συνεδριάσεις απέμειναν έως το τέλος του μήνα; Σχετικά λίγες και πιστέψτε με όλες τους θα είναι πολύ ενδιαφέρουσες! Κι αυτό γιατί ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως οι εισηγμένες -τουλάχιστον όσων οι διοικήσεις πραγματικά ενδιαφέρονται- έχουν προθεσμία έως το τέλος του μήνα, προκειμένου να βελτιώσουν τα κριτήρια παραμονής ή μετάταξής τους σε μεγαλύτερη κατηγορία του χρηματιστηρίου. Ήτοι τη μέση κεφαλαιοποίηση του τελευταίου εξαμήνου, την εμπορευσιμότητα και τέλος τη διασπορά κάθε μετοχής. Με βάση τα σημερινά δεδομένα οι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ εταιρείες της μεγάλης και της μεσαίας κεφαλαιοποίησης ΔΕΝ πληρούν τα κριτήρια αυτά. Έχουν να δουν λοιπόν τα ματάκια μας πολλά…
ΥΓ. 2: Πωλητές ήταν οι ξένοι επενδυτές τον Αύγουστο και αγοραστές «βγήκαν» οι Έλληνες. Οι ειδικοί λένε πως εδώ και 3 μήνες η ίδια δουλειά γίνεται και βιάστηκαν ήδη να κάνουν λόγο για σταδιακή απομάκρυνση των ξένων επενδυτών από την ελληνική χρηματιστηριακή αγορά. Εκείνο που δεν μας λένε είναι το ΠΡΟΦΙΛ αυτών των ξένων επενδυτών. Γιατί εάν το έκαναν θα γέλαγε και ο τελευταίος μικροεπενδυτής με τους «ξένους θεσμικούς»…