Ποιοι θέλουν να ρίξουν τώρα τον Καραμανλή;

Η λαϊκή συνείδηση δεν είναι δικαστήριο και τα νομικίστικα κόλπα δεν πιάνουν στη διαμόρφωση πολιτικής άποψης του κόσμου. Η πολιτική ετυμηγορία του λαού έχει ήδη βγει και είναι βαρύτατα καταδικαστική, ανεξάρτητα από το τι θα πουν οι Εισαγγελείς, οι ανακριτές και οι δικαστικές αρχές που συχνότατα στις πολιτικές υποθέσεις αδυνατούν να βρουν τους ενόχους (βλ. υποκλοπές, δομημένα ομόλογα, Ζήμενς και μύριες όσες ανάλογες περιπτώσεις).

Δεν ωφελεί να υποκρίνεται κανείς. Ανεξάρτητα από το τι θα πει η τυφλή

-και συχνά… μουγκή!- Δικαιοσύνη, η οποία θα κινηθεί με τους κανόνες και τους ρυθμούς της, η μπόχα της διαφθοράς τυλίγει πλέον αφόρητα την κυβέρνηση της ΝΔ. Η προκλητική επίδειξη αλαζονείας και πλούτου έχει πλέον γελοιοποιήσει και μετατρέψει σε ανέκδοτο την περιβόητη ρήση «σεμνά και ταπεινά» του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή.

Η απόφασή του στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης να καλύψει όλους τους πολιτικά βαλλόμενους υπουργούς του για χρηματισμό, απάτες, παράνομο ή νομότυπο μεν, αλλά ηθικά απαράδεκτο πλουτισμό κ.λπ. ήταν αναμφίβολα μια πολιτικά μοιραία απόφαση.

Εμφανώς συντονισμένη επίθεση

Αλήθεια είναι επίσης ότι η κυβερνητική πολιτική το τελευταίο διάστημα προκαλεί θυελλώδεις αντιδράσεις, τη μια με την ασυδοσία των κερδοσκόπων που έχουν εκτινάξει τις τιμές στα ύψη και έχουν κάνει την ακρίβεια αφόρητη, την άλλη με τα αντιλαϊκά μέτρα στο Ασφαλιστικό, την τρίτη με τη φορολογική καταιγίδα, την τέταρτη με το πλασάρισμα των ιδιωτικών εταιρειών πώλησης πτυχίων ΑΕΙ και πάει λέγοντας. Συνιστά κοινωνική πρόκληση να κρατάει η κυβέρνηση 18.000 θέσεις κενές στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, θέσεις για τις οποίες ο ελληνικός λαός πληρώνει είτε έχουν είτε δεν έχουν φοιτητές, και ταυτόχρονα να βγαίνει ο υπουργός… Κολεγίων, αντί Παιδείας, και να δηλώνει δημόσια ότι είναι ευκαιρία όσοι δεν μπήκαν σε αυτές τις θέσεις να πάνε στα ιδιωτικά κολέγια!

Αλήθεια είναι ακόμη ότι ο Κ. Καραμανλής έκανε τη μακράν χειρότερη εμφάνισή του στα πέντε χρόνια που δίνει ως πρωθυπουργός την καθιερωμένη συνέντευξη στη Θεσσαλονίκη. Έβγαζε μια ασυνήθιστη για το μέχρι τώρα προφίλ του εικόνα επιθετικής αλαζονείας, μια κακία και σκληρότητα απέναντι στα λαϊκά και τα κατώτερα μεσαία στρώματα, μια παντελή άρνηση να ακούσει και να συμμεριστεί αγωνίες, ανησυχίες και προβλήματα της κοινωνίας.

Όλες αυτές οι διαπιστώσεις είναι σωστές. Δεν δικαιολογούν όμως σε καμία περίπτωση την ομοβροντία που δέχεται ο Καραμανλής από όλα σχεδόν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τον Τύπο. Στοιχειώδες πολιτικό κριτήριο να έχει κανείς, αντιλαμβάνεται αμέσως ότι έχουμε να κάνουμε με μια εμφανώς συντονισμένη επίθεση εναντίον του πρωθυπουργού προσωπικά.

«Ποιοι βρίσκονται πίσω από αυτήν την επίθεση και τι επιδιώκουν;» είναι το πολιτικό ερώτημα – γιατί φυσικά όλοι αυτοί που του επιτίθενται αδιαφορούν ολοκληρωτικά για τις αιτίες της λαϊκής δυσαρέσκειας που προαναφέραμε.

Οι Αμερικανοί απειλούν δημοσίως

Μια γνωστή συνιστώσα αυτού του «μετώπου συμφερόντων» που πρωτοστατούν στην οργάνωση της επίθεσης εναντίον του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή είναι σίγουρα οι Αμερικανοί. Δεν έκρυψαν ποτέ την αντιπάθειά τους απέναντι στον πρωθυπουργό, τόσο εξαιτίας της άρνησής του να επιτρέψει την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ αν δεν λυθεί το θέμα του ονόματος όσο και κυρίως λόγω της εθνικά συμφέρουσας για την Ελλάδα ενεργειακής συνεργασίας με τη Ρωσία, η οποία έρχεται σε αντίθεση με την αμερικανική πολιτική στο θέμα αυτό, που οδηγεί τη χώρα μας στο να γίνει ενεργειακός όμηρος της Τουρκίας.

Μόλις την Κυριακή που πέρασε, ο αναπληρωτής βοηθός υπουργός

Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάθιου Μπράιζα, με μια προκλητική συνέντευξή του στην «Καθημερινή», απαίτησε ωμά και δημόσια από τον πρωθυπουργό να πάψει τη συνεργασία με τη Ρωσία, κατηγορώντας τον ουσιαστικά τον ότι κινείται εκτός γραμμής των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Είναι πολύ χαρακτηριστικό το σχετικό απόσπασμα της συνέντευξης του Μ. Μπράιζα:

«Η γενική θέση του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ είναι πως τώρα δεν είναι η στιγμή για κανονική εμπορική συνεργασία (business as usual) με τη Ρωσία. Ακόμη και αν υπήρξαν παλαιότερες δεσμεύσεις, η απόφαση να προχωρήσει κάποιος στην εμβάθυνση προηγούμενων δεσμεύσεων θα υπονοούσε ότι συνεχίζεται κανονικά η συνεργασία με τη Ρωσία, όταν όλοι στην ευρωατλαντική κοινότητα στέλνουμε το ξεκάθαρο μήνυμα ότι τώρα δεν είναι η ώρα για συνέχιση της συνεργασίας με τη Ρωσία», τόνισε χωρίς περιστροφές, με ύφος γκαουλάιτερ, ο νεαρός υπάλληλος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, απαιτώντας ουσιαστικά από τον έλληνα πρωθυπουργό να διακόψει η Ελλάδα τις σχέσεις με τη Ρωσία για να τα οικονομήσουν οι αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου!

Χάνει παραδοσιακούς

υποστηρικτές

Τα κίνητρα των Αμερικανών εναντίον του Καραμανλή είναι εμφανέστατα, γι’ αυτό άλλωστε και κανείς δεν τους δίνει σημασία και δεν βρίσκουν λαϊκή απήχηση. Οι ευθείες επιθέσεις των ΗΠΑ εναντίον του Καραμανλή, σαν την προαναφερθείσα επίθεση του Μπράιζα, ενισχύουν μάλλον τη λαϊκή στήριξη προς τον πρωθυπουργό παρά την υπονομεύουν.

Εκείνο όμως που μέχρι στιγμής δεν έχει αποκαλυφθεί είναι τα κίνητρα της επίθεσης κατά του Καραμανλή από τους κύκλους του ελληνικού κατεστημένου που δεν δρουν κατ’ εντολήν των Αμερικανών.

Ο Καραμανλής τους τα έχει δώσει όλα στον οικονομικό τομέα: ασυδοσία στην κερδοσκοπία με τις τιμές, προκλητική μείωση της φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου των εταιρειών, μόλις στο 25% -σχεδόν όσο και των μισθωτών, οι οποίοι πληρώνουν μέχρι και 40% αν έχουν υψηλό μισθό!- αντεργατική νομοθεσία, ξεπούλημα του δημόσιου τομέα στον ιδιωτικό και πάει λέγοντας.

Και όμως παρατηρείται το ανεξήγητο για την ώρα φαινόμενο (μόνο για την ώρα, καθώς στην πολιτική τα πάντα έχουν πολύ καθαρή εξήγηση σε αιτίες) να στρέφονται κατά του Καραμανλή ακόμη και επιχειρηματικοί κύκλοι που παραδοσιακά είναι Δεξιοί και τον στήριξαν μέχρι το πρόσφατο παρελθόν.

Τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα των υπουργών που αποκαλύπτονται δείχνουν ότι ακόμη και στο επίπεδο των επιμέρους σκανδαλωδών απαιτήσεων του ενός ή του άλλου «μεγαλοκαρχαρία» του κατεστημένου, η κυβέρνηση Καραμανλή ανταποκρίνεται σπεύδοντας να τις ικανοποιήσει, φροντίζοντας φυσικά οι υπουργοί της να πάρουν κι αυτοί το «κάτι τις» τους για τα… γεράματά τους, για τα παιδιά τους ή για τις κοινωνικές τους υποχρεώσεις.

Απάντηση για την ώρα δεν υπάρχει στο γιατί η ελληνική ολιγαρχία έχει στραφεί κατά του Καραμανλή, αλλά το φαινόμενο και η διαπίστωση ότι όντως έχει στραφεί σύσσωμη εναντίον του είναι πραγματικά εξόφθαλμα. Δρουν εμφανώς σαν να θέλουν να τον ρίξουν – και μάλιστα τώρα, άμεσα.

Έχουν κρυφή διάδοχη κατάσταση;

Η απορία επιτείνεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει στον ορίζοντα διάδοχη πολιτική λύση σε περίπτωση ανατροπής του Καραμανλή. Η εντονότατα αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης καθιστά εντελώς αδύνατη υπόθεση πλέον την κατάκτηση αυτοδυναμίας από τη ΝΔ, όχι μόνο με τον νόμο Σκανδαλίδη που θα γίνουν οι πρώτες εκλογές, αλλά πιθανότατα και με τον νόμο Παυλόπουλου που θα γίνουν οι δεύτερες.

Η σφοδρότατη λαϊκή δυσαρέσκεια κατά της κυβέρνησης Καραμανλή σίγουρα μειώνει τη διαφορά της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ, αλλά μέχρι στιγμής θα ήταν εντελώς ανεδαφικό να ισχυριστεί κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ελπίδα να έρθει πρώτο κόμμα στις εκλογές.

Αυτό όμως είναι κρισιμότατο, γιατί τα συστήματα Σκανδαλίδη και ακόμη περισσότερο Παυλόπουλου καθιστούν αδύνατο τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού με κορμό το δεύτερο κόμμα. Αν η ΝΔ ως πρώτο κόμμα δεν έχει αυτοδυναμία επειδή πήρε π.χ. 147 βουλευτές, λόγω των 50 εδρών του μπόνους το δεύτερο ΠΑΣΟΚ θα έχει το πολύ… 97, πράγμα που σημαίνει ότι μετεκλογικά δεν αρκεί η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ για να σχηματίσουν κυβέρνηση, ούτε καν η συνεργασία ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ. Πρέπει να γίνει συνεργασία ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ και… ΛΑΟΣ!

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν ρίξουν τον Καραμανλή, ομαλή πολιτική λύση δεν υπάρχει. Πώς θα σχηματιστεί κυβέρνηση; Έχουν άραγε κάποιοι κρυφή διάδοχη εναλλακτική λύση με… «παρά φύσιν» πολιτικές συμμαχίες και ριζική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού; Άγνωστο για την ώρα.

Το μοιραίο λάθος του Καραμανλή

Δεν αποκλείεται πάντως να εξαπέλυσαν όλη αυτήν την επίθεση με στόχο να φθείρουν όσο το δυνατόν περισσότερο τον Καραμανλή μέχρι τις εκλογές, στη βάση του «βλέποντας και κάνοντας». Να εκμεταλλεύονται δηλαδή τη λαϊκή δυσαρέσκεια εναντίον της κυβέρνησής του και να την επιτείνουν στο μέγιστο, ώστε κοντά στις εκλογές να διαπιστώσουν αν το ΠΑΣΟΚ έχει ελπίδες να περάσει πρώτο, οπότε να διαμορφώσουν ανάλογη τακτική.

Το κατεστημένο δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο, άλλωστε. Τόσο ο Γ. Παπανδρέου όσο και η Ντόρα θα δώσουν στην ολιγαρχία ακόμη περισσότερα από αυτά που έχει δώσει ο Καραμανλής.

Το μοιραίο λάθος του Κ. Καραμανλή είναι ότι με την πολιτική που ακολουθεί έχει αποξενωθεί από τον λαό, ενώ έχει συρρικνωθεί η λαϊκή του βάση που αποτελεί το μοναδικό ανάχωμα και εμπόδιο υλοποίησης συνωμοσιών κορυφής που απεργάζονται οι Αμερικανοί και ισχυροί κύκλοι του ελληνικού κατεστημένου. Αυτό βλέπουν αυτοί και θεωρούν ότι το έδαφος είναι γόνιμο πλέον για σχέδια ανατροπής του.

Η υπεροπτική εμμονή του πρωθυπουργού στην αντιλαϊκή πολιτική που έδειξε στη Θεσσαλονίκη δείχνει ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει πως ο ίδιος διευκολύνει με αυτήν την πολιτική όσους συνωμοτούν εναντίον του. Υπάρχει ακόμη χρόνος διόρθωσης της πορείας του. Θα τον αξιοποιήσει; Ίδωμεν.