Με δύο πρόσωπα ο Καραμανλής

Διερωτάται πώς είναι δυνατόν ο κ. Καραμανλής να λέει «ΟΧΙ» μπροστά στον πλανητάρχη, στην απαίτησή του να ονομάζονται «Μακεδονία» τα Σκόπια, να ερωτοτροπεί με τον Πούτιν και να δίνει δίοδο προς την Ευρώπη στη Ρωσία, παρά τα τελεσίγραφα της Ουάσινγκτον, να πηγαίνει κόντρα στο Σχέδιο Ανάν, αγνοώντας τα τηλεφωνήματα του Μπους, και στα εσωτερικά να μη σπάει αβγά, να παραδίδεται στους «νταβατζήδες» παίρνοντας πίσω τον Μπαϊρακτάρη;

Να αποφεύγει να συγκρουστεί με το οικονομικό κατεστημένο, να είναι όλοι ευχαριστημένοι, αφού όλοι παίρνουν το μερίδιό τους από τον μόσχο τον σιτευτό, οι τραπεζίτες να επιβάλλουν τους όρους τους, να έχουν ό,τι ζητήσουν. Ακόμη και ο εθνικός προμηθευτής δεν πιστεύει στα μάτια του, αφού όχι μόνο δεν έχασε τίποτα απ’ ό,τι είχε αλλά παίρνει και περισσότερα, με τις προεκλογικές απειλές να έχουν πεταχθεί στις ελληνικές καλένδες. Και την ίδια στιγμή να παίζουν τα παιχνίδια τους, άφοβοι πλέον, έχοντας τη βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται να τους πειράξει ο Καραμανλής. Καθημερινά άλλωστε βλέπουν να τους χρυσώνει σαν… Άη Βασίλης η κυβέρνησή του με… μύρα!

Πώς είναι δυνατόν να τολμά, να μη φοβάται να συγκρουστεί με τον Αμερικάνο, να αντέχει στις ασφυκτικές πιέσεις και τους εκβιασμούς και να μην κτυπά τη γροθιά του στους «νταβατζήδες» όλων των χώρων; Και να ‘λεγε κανείς ότι τον στηρίζουν, ότι υπάρχει συμφωνία κάτω από το τραπέζι, ότι τον σέβονται, χαλάλι του… Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται… Όποιος πατήσει το κουμπί των καναλιών δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για να το αντιληφθεί.
Ποιος είναι τελικά ο Καραμανλής;
Έχει δύο πρόσωπα; Άλλος έξω και άλλος μέσα;
Και γιατί αυτή η τεράστια διαφορά; Γιατί τολμά έξω και όχι και μέσα;
Την απάντηση σ’ αυτόν τον καλόπιστο προβληματισμό ένας μόνο μπορεί να δώσει. Ο ίδιος ο κ. Καραμανλής.