ΚΤΗΜΑΤΟ ΛΟΓΙΚΑ

Μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις…

Αυτό που συζητούν διάφοροι αλλά και παράλληλα προσάπτουν στη διοίκηση του Κτηματολογίου είναι ότι μέχρι σήμερα για πολλά προβλήματα δεν υπήρχε φωτογραφική ή τηλεοπτική εικόνα. Αυτό που κατάφεραν οι κύριοι του Κτηματολογίου είναι να εκφράσουν τηλεοπτικά τις έννοιες «ταλαιπωρία», «ουρές», «κράτος που δεν σέβεται τον πολίτη», «μπάχαλο», «χάος», «πολύωρες καθυστερήσεις» κ.λπ.
Επίσης μέχρι πριν αρχίσει η φετινή καλοκαιρινή κτηματογράφηση η φωτογραφία η οποία συνόψιζε την εικόνα που είχε η κοινή γνώμη εκφραζόταν από την πρόσοψη του εντυπωσιακού γυάλινου κτιρίου της Κτηματολόγιο ΑΕ. Στη λεωφόρο Μεσογείων, άντε και κάποιους χάρτες. Απ’ αυτό το καλοκαίρι και ύστερα όταν ακούει ο μέσος πολίτης Κτηματολόγιο το μυαλό του συνειρμικά πηγαίνει σε μια απόλυτα τραγική εικόνα, με εκατοντάδες συνταξιούχους να περιμένουν καρτερικά όρθιοι και ιδρωμένοι φωνάζοντας και ψάχνοντας να βρουν το δίκιο τους στην παράνοια και τον κυνισμό των υπευθύνων. Σήμερα έχουν μετανιώσει γι’ αυτές τις επιλογές αλλά είναι πια αργά. Εκτός των άλλων η κυβέρνηση έχει αρχίσει να πληρώνει το πολιτικό κόστος και του Κτηματολογίου. Διότι εκτός από την υποβολή δηλώσεων οι πολίτες έκαναν και υποβολή παραπόνων. Όταν λοιπόν φτάσει η ώρα της κάλπης, οι συνειρμοί που θα κάνει ο κόσμος θα περιλαμβάνουν σίγουρα το Κτηματολόγιο. Κάτι που συνέβη και στην προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία μεταξύ άλλων πλήρωσε και για τα λάθη του Κτηματολογίου. Αυτό όμως που είναι το ασυγχώρητο είναι ότι οι τωρινοί δεν έμαθαν από τα λάθη των παλαιών.

… «για πράξεις
ή παραλείψεις τους»…

Διάφοροι πολίτες μεταξύ αυτών και νομικοί, ακαδημαϊκοί, επιστήμονες κ.λπ. υποστηρίζουν τη θεωρία ότι οι πολίτες δεν θα έπρεπε να καταβάλουν το σταθερό αλλά και το αναλογικό Τέλος Κτηματολογίου, αφού το Σύνταγμα αναφέρει πως η σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου είναι υποχρέωση του κράτους (για την οποία μάλιστα υποχρέωση αυτή έχουν δοθεί άφθονα κοινοτικά κονδύλια) και όχι των πολιτών και επομένως είναι παράνομη η καταβολή αυτών. Τίθεται ζήτημα πώς οι πολίτες μπορούν να ζητήσουν την αποζημίωσή τους από το Δημόσιο με τη διαδικασία της Αστικής Ευθύνης του κράτους (άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα). Ήδη λοιπόν, ορισμένοι δικηγόροι προσπαθούν να συγκεντρώσουν εξουσιοδοτήσεις πολιτών που να «συνδέονται με τον δεσμό της ομοδικίας» με τις οποίες θα δηλώνουν ότι θα ανταμείψουν τον δικηγόρο μετά την έκδοση τελεσίδικης απόφασης με το 4-5% του ποσού που θα κερδίσουν δικαστικά. Πάντως, αυτό που ξέρω είναι ότι στην Κτηματολόγιο τα παρακολουθούν αυτά με αγωνία. Ίσως γιατί έχουν συνειδητοποιήσει κάποιες τυπικές μεν, σοβαρές δε παραλείψεις. Πολύ σοβαρές…

Από τις ουρές
στις μύγες…

Συνεχίστηκε και αυτήν την εβδομάδα η υποτονικότητα στην υποβολή δηλώσεων. Λες και έπιασε νιρβάνα τους Έλληνες. Ή στύλωσαν τα πόδια. Δεν πηγαίνουν να τα δηλώσουν. Ελάχιστος κόσμος πάει να δηλώσει. Προσπαθούν οι υπεύθυνοι με αλλεπάλληλες συσκέψεις (ακόμα και τα Σαββατοκύριακα) να βρουν τι έφταιξε και τι φταίει γι’ αυτήν τη μη συμμετοχή. Φταίει η υποτονική παρότι πανάκριβη διαφημιστική καμπάνια; Τα άνευρα σλόγκαν, τα χλιαρά σποτάκια; Φταίει ότι δεν υπήρξε καμία ουσιαστική συνεργασία με τα ΜΜΕ (αφού εμείς μετρήσαμε πάνω από τρεις τέσσερις «εκπροσώπους» της Κτηματολόγιο κατά καιρούς στις πρωινές εκπομπές). Οι αντιφατικές πληροφορίες για τα αυθαίρετα ή τα «νάζια» με την παράταση; Ίσως και όλα αυτά μαζί. Το ζήτημα είναι πως η συμμετοχή είναι ελάχιστη. Επίσης έχουν παρατηρηθεί και πάρα πολλές αιτήσεις για επιστροφές χρημάτων. Ακόμα δεν είναι όμως έτοιμος ο μηχανισμός και έτσι… μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται… έγκαιρα.

Η γενιά των
επτακοσίων
(χιλιάδων!) ευρώ…

Προ δεκαετίας η Κτηματολόγιο ΑΕ είχε έναν γενικό διευθυντή ο οποίος προσλήφθηκε με διεθνή διαγωνισμό με αντικειμενικά κριτήρια, ήταν δε εκτός κομμάτων και χρωμάτων. Απόδειξη ότι, αφού με διορατικότητα δεν ανανέωσε τη σύμβασή του με την εταιρεία το 2001, διαβλέποντας τη συνέχεια, ανέλαβε ειδικός γραμματέας του Γ΄ ΚΠΣ, στο τότε υπουργείο Γεωργίας (και σήμερα ακολουθεί επιτυχημένη πορεία στον ιδιωτικό τομέα). Έκτοτε για δύο χρόνια η θέση του γενικού διευθυντή στο Κτηματολόγιο έμεινε κενή. Ώσπου προ τετραετίας ξέρετε πώς έγινε η πρόσληψη ενός… χημικού μηχανικού, με… δήθεν προφορικές συνεντεύξεις της διοίκησης σε… όλη την Ευρώπη (!) Δηλαδή δεν έγινε διαγωνισμός, δεν υπήρχαν συνυποψήφιοι, δεν κατεγράφησαν αυτά πουθενά και έτσι απλώς και αθόρυβα έγινε η πρόσληψη για μία τριετία. Αμοιβή; Τίποτα το… ιδιαίτερο. Τριακόσιες χιλιάδες ευρώ. Η τωρινή κυβέρνηση του ανανέωσε για άλλα τρία έτη τη σύμβαση, χωρίς να κάνει και αυτή διαγωνισμό, χωρίς συνυποψήφιους και έτσι προστέθηκαν ακόμα 300.000 στον λογαριασμό του… «Τζένεραλ Μάνατζερ», ο οποίος είναι… χημικός μηχανικός. Ο συγκεκριμένος, ζήτησε και έλαβε και την ποσοστιαία αύξηση που έλαβαν και οι εργαζόμενοι μέσω συλλογικής σύμβασης. Λες και παίρνουν τις ίδιες αμοιβές. Εκτός αυτού, καλό θα ήταν να μας αναφέρει τι έμμισθη σχέση είχε ή έχει με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το οποίο αν δεν κάνω λάθος είχε πάρει εργολαβία ή κάποιο έργο της Κτηματολόγιο. Είναι δυνατόν να είναι ταυτόχρονα ελέγχων και ελεγχόμενος; Θα μου πείτε ο μόνος είναι; Υπάρχει αδερφός διευθύντριας αλλά και μητέρα (!) διευθυντή οι οποίοι είχαν πάρει έργο κτηματογράφησης, εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Και έβαζαν την υπογραφή τους για να πληρώνεται το… σπίτι τους. Όπως και το φαινόμενο σύζυγος να είναι επιβλέπων ή και επιβλέπουσα και ο σύζυγος να είναι στον ανάδοχο. Μα δεν έπρεπε κάποια ασυμβίβαστα να τηρούνται; Μήπως ο Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρος Ρακιντζής θα πρέπει να σηκώσει τα μανίκια και να αρχίσει να ψάχνει; Θα έχει πολλή δουλειά. Είχε ασχοληθεί κάποια στιγμή με ένα άλλο θέμα υπεργολαβίας από Πανεπιστήμιο, αλλά ακόμα εκκρεμεί. Αυτό ήταν όμως το ένα εκατοστό των θεμάτων προς διερεύνηση. Είναι οι προσλήψεις, είναι οι αμοιβές, είναι οι συμβάσεις…