Άσφαιρες κοκορομαχίες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αηδιάζουν τους πάντες

ΜΕ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΠΟΥΣΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ κυβερνιέται η ταλαίπωρη χώρα μας. Οι ομοβροντίες αλληλοκατηγοριών κινούνται σε επίπεδο εντυπώσεων και δεν πείθουν ψυχή ζώσα. Τα σκάνδαλα οργιάζουν συσσωρευόμενα και ουδενός υπεύθυνου ιδρώνει το αφτί. Η αισχροκέρδεια και η απότοκός της ακρίβεια καλπάζουν και κανένας αρμόδιος δεν μπορεί να πατήσει φρένο. (Δεν μπορεί και ίσως δεν θέλει να πατήσει φρένο, ελπίζοντας ακόμα στο… μαγικό ραβδί του αείμνηστου ανταγωνισμού…) Τα ΜΜΕ σπαράσσονται μεταξύ τους για το ποιο θα αποπροσανατολίσει περισσότερο και ποιο θα εξυπηρετήσει καλύτερα οργανωμένα συμφέροντα, με το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο να καθεύδει μονίμως. Η ανεργία (των νέων κυρίως και των απολυόμενων μεσήλικων στον ιδιωτικό τομέα) αυξάνεται και πληθύνεται. Η φτώχεια έχει υπερβεί κάθε ανεκτό όριο. Η μεσαία τάξη (που βαθμιαία ξεδοντιάζεται) ολισθαίνει προς τα κάτω και, αν συνεχιστεί η σημερινή αλογοσκούφεια προκλητική αναλγησία, δεν θ’ αργήσει να προσεγγίσει τα επίπεδα της φτώχειας. (Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι φέτος μειώθηκε κατά 40% ο αριθμός των ελλήνων τουριστών.)
Εάν στα προαναφερθέντα (τα οποία συμβαίνουν εν μέσω συνεχώς αυξανόμενου πλούτου των ολίγων και των αναίσχυντων κλεπτών του δημοσίου χρήματος) προστεθεί το μεγίστης σημασίας γεγονός ότι ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΕ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ, ολοκληρώνεται η ζοφερή εικόνα ενός κράτους το οποίο, πες από ανικανότητα, πες από διανοητική νωθρότητα των ηγετών του, ΒΥΣΣΟΔΟΜΕΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ.
Οι αφόρητες πιέσεις και οι εκφοβισμοί εκ μέρους της απερχόμενης κυβέρνησης των ΗΠΑ για όπως όπως επίλυση του Σκοπιανού καλά κρατούν. Στη σημαντική για τον Μπους 11η Σεπτεμβρίου -στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 είχε κηρύξει τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας ΓΕΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΩΣ μετά τα τραγικά γεγονότα της Νέας Υόρκης- θα συναντηθεί ο
κ. Νίμιτς με τους εκπροσώπους Αθηνών και Σκοπίων για να εξευρεθεί κοινά αποδεκτή ονομασία για το γειτονικό κρατίδιο. Το «κοινά αποδεκτή» αφήνει να εννοηθεί ότι αναμένεται και νέα υποχώρηση της ελληνικής πλευράς! Κάτι αδιανόητο και ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ, αν αποτολμηθεί! Η ελληνική θέση είναι: σύνθετη ονομασία με ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΡΗΣΕΙΣ. Ονομασία μάλιστα η οποία, για να έχει ισχύ, προϋποθέτει ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Επιπροσθέτως, δεν είναι δυνατόν να καταπιούμε αμάσητα τα περί ύπαρξης «μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας» που κανοναρχούν οι ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ.
Ως προς το Κυπριακό, η πρόσφατη συνάντηση του Δημήτρη Χριστόφια με τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, παρουσία του ειδικού συμβούλου και του ειδικού αντιπροσώπου του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Αλεξάντερ Ντάουνερ και Ταγιέ-Μπρουκ Ζεριχούν, άρχισε σε καλό κλίμα. Όμως, παρά τη συμφιλιωτική και πολύ μετριοπαθή δήλωση Χριστόφια, ο Ταλάτ στη δική του δήλωση πρόβαλε τις γνωστές τουρκικές θέσεις περί «παρθενογένεσης, νέου συνεταιρισμού δύο κρατών και αμετάβλητων τουρκικών εγγυήσεων», αναγκάζοντας τον
κ. Χριστόφια να του απαντήσει εξίσου συμφιλιωτικά για να τον ακούσουν οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ (Οι έλληνες θιασώτες του κατάπτυστου Σχεδίου Ανάν και οι αφελείς Κύπριοι που καταψήφισαν τον Τάσσο Παπαδόπουλο, πιστεύοντας ότι ο Χριστόφιας ήταν το κατάλληλο πρόσωπο για… ταχεία και… ευνοϊκή για τους Ελληνοκύπριους επίλυση του Κυπριακού, ας πανηγυρίζουν για το κατόρθωμά τους!) Όσο για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που επιθυμούν και επιθυμούσαν την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ, οι ιστορικοί του μέλλοντος -και όχι μόνο Έλληνες- θα είναι κατά πάσα βεβαιότητα ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΙ απέναντί τους.
Ζούμε σε περίοδο απαξίωσης των πάντων. Περίοδο όπου αρχές και αξίες δεν υφίστανται παρά για ελάχιστους, οι οποίοι μάλιστα λοιδορούνται ως «κορόιδα». Ύψιστο αγαθό θεωρείται το χρήμα και μοναδική επιδίωξη η με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο απόκτηση και αύξησή του. Ήθη και έθιμα, αν εξαιρέσουμε ορισμένες τοπικές κοινωνίες, έχουν εξαφανιστεί από τον καθημερινό μας βίο. Το εθιμικό δίκαιο δεν το σέβεται κανένας. Εδώ καταστρατηγούνται συστηματικά συνταγματικές διατάξεις και νόμοι του κράτους, θα ασχοληθεί κανείς με τους αλλοτινούς άγραφους νόμους και το εθιμικό δίκαιο;
«Ο λόγος σου είναι σπαθί, δεν χρειάζονται χαρτιά», έλεγε ο αείμνηστος πατέρας μας στις ιδιωτικές του συναλλαγές. Και αυτός ο «λόγος σπαθί» ακτινοβολούσε ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, χωρίς την οποία καμιά προσωπική σχέση και καμιά κοινωνία δεν μπορεί να προκόψει.
Ο ορίζοντας είναι σήμερα κατάμαυρος, λες και η σαπίλα έχει σκαρφαλώσει στα σύννεφα και δεν αφήνει ούτε μια αχτιδούλα φωτός να τα διαπεράσει. Η προοπτική ξαστεριάς μόνο στα όνειρά μας έχει πλέον τη θέση της. Με ηγέτες που
ηθικολογούν και ταυτόχρονα κατηγορούν για ηθικολογία όσους τους επικρίνουν, δεν πρόκειται να κάνουμε ρούπι μπροστά. Κυβέρνηση δεν υπάρχει, αφού κορυφαίοι υπουργοί της επιδεικνύουν προκλητικά τα οικονομικά τους λάφυρα, εξοργίζοντας και πολλούς οπαδούς της ΝΔ, ενώ ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ παρανομούν ανερυθρίαστα. Ο Βουλγαράκης και ο Ρουσόπουλος είναι η κορυφή του παγόβουνου και οι «δικαιολογίες» τους στα κανάλια -του δεύτερου διά της λαλίστατης συζύγου του- επιβεβαιώνουν την ενοχή τους. (Η… χαριτόβρυτη και
επίδοξη πρωθυπουργός κ. Ντόρα προσπαθεί, ομού μετά του
αδελφού της Κυριάκου, να ξεχαστούν οι στενές σχέσεις της οικογένειας -σχέσεις με αποκαλυφθέν περιεχόμενο- με τον… αρχικουβαρντά Χριστοφοράκο…)
Ο Καραμανλής οφείλει αυτές τις ημέρες στη Θεσσαλονίκη να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Η σιωπή, στην περίπτωσή του (με τα υφιστάμενα σήμερα τραγελαφικά δεδομένα) δεν είναι χρυσός, αλλά ΦΟΥΡΝΕΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΡΦΟ ΤΟΥ. Άλλωστε, αντίπαλο στο ΠΑΣΟΚ δεν έχει. Ο Γιωργάκης φάσκει και αντιφάσκει συνεχώς, ανερμάτιστος καθώς είναι. Πρόσφατο παράδειγμα το ρηθέν στην ομιλία του για την 34η επέτειο της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ ότι θα μετατρέψει τις ευρωεκλογές σε… δημοψήφισμα, ενώ πρόσφατα διατυμπάνιζε τη «χαλαρή ψήφο»… (Εν παρόδω αναφέρω ότι καπηλεύτηκε δεόντως την επέτειο ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, λες και το σημερινό ΠΑΣΟΚ έχει την ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΣΧΕΣΗ με το τότε ΠΑΣΟΚ…)

Σε εποχή κατά την οποία οι Έλληνες, όντας λαός που ονειρεύεται, πέφτουν θύματα «εμπόρων ονείρων» (που λειτουργούν και ως «έμποροι φόβων και κινδύνων» για να κερδοσκοπούν ΚΑΙ με τις ανασφάλειες του κοσμάκη), ο Καραμανλής καλείται να εγκαταλείψει τα οράματα, που συγκινούν πάντα, και να δράσει ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ. (Η παράγραφος αυτή αποτελεί πλημμελές δάνειο από ένα από τα εξαίρετα άρθρα του Γιάννη Πανούση που δημοσιεύονται κάθε Δευτέρα στην «Ελευθεροτυπία»).

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Αφιερώνω ειδικά στον κ. Αλογοσκούφη το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, το οποίο διαλαμβάνει κατά λέξη: «Οι έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους».