Η ΕΚΠΑΡΑΘΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΡΒΟΝΩΝ ΚΑΙ Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΒΑΡΟΝΩΝ

Άτυχη ράτσα οι Ρωμιοί
-οι θεσπιστές τών πόνων-
νά ζούμε δίχως βασιλείς
εις εποχάς κυκλώνων.

Ακέφαλοι βαδίζουμε
τού ύψους ή τού βάθους
πυριφλεγέντες εραστές
τού ψεύδους καί τού λάθους.

Πόσο μέ θλίβει τό παρόν
τής άμοιρης φυλής μας
άλλοι νά κάνουν στέμματα
καί μείς τής κεφαλής μας.

Βαδίζω καί παραμιλώ
κι η θλίψις μέ κυκλώνει
πού διώχτηκαν οι βασιλείς
καί ήρθαν οι βαρόνοι.

Κοιτώ τούς Αγγλοσάξονες,
τούς Βίκινγκς καί ζηλεύω.
Τίς παρελάσεις τους κοιτώ
καί τότε αγριεύω.
Περήφανοι, υψιπετείς,
άκρως πολιτισμένοι,
μέ τά φτερά στά κούτελα
στητοί καί κορδωμένοι,

περνάνε μέ τίς άμαξες,
μ’ άλογα καί φοράδες
κοσμήτορες ιδανικών,
μόνοι κι ουχί ομάδες.

Κι εμείς εδώ βαρονικοί
αμέτρητοι, μιλιούνια
άξεστοι κι ακαμάτηδες
μέ κρεμαστά κουδούνια.

Πόσο στοιχίζει σύντροφοι
πόσο μιά βασιλεία;
Λιγότερο φαντάζομαι
από τήν ασυλία.

Διότι όσα χάνουμε
απ’ τούς σαθρούς βαρόνους
φτάνουν νά αγοράσουμε
καί δεκαπέντε θρόνους.

Έφυγε, πήγε στό καλό
ο ΕΝΑΣ Βασιλέας
κι η βαρονία ρίζωσε
ωσάν κορμός ελαίας

όπου δέν ξεριζώνεται
ούτε καί μέ μπουλντόζες.
(Δέν είδατε τό θράσος τους
καί τίς γελοίες πόζες.)

Δέν είδατε τά κότερα
Μερσέντες καί Φεράρι
τής βαρονίας σύμβολα
π’ ο διάολος νά τούς πάρει.

Θρασείς καί ατιμώρητοι
σαπίσανε τά πάντα
καί φτιάξαν τήν Ελλάδα τους
χωματερή – Λοκάντα.

Όπου Λοκάντα πάει νά πεί
ταβέρνα στούς Λατίνους.
Καί οι λεβέντες πάντα εδώ
μέ τή μορφή τού κτήνους.

Φεύγω καί πάω στά βουνά
μέ τά τραγιά νά ζήσω,
μέ τούς Βαρόνους τώρα πιά
τό ζήν θά εκμετρήσω.

Η διωγμένη βασιλεία ήτανε ένας θεσμός ξενόφερτος καί αυταρχικός. Η νέα βαρονία, όλων τών παρατάξεων είναι ένας θεσμός
πανούκλας. Αυτός, δυστυχώς, δέν διώχνεται.