Τα δύσκολα για τον ΣΥΡΙΖΑ θα έρθουν μετά τις εθνικές εκλογές

Δεν πρόκειται ο ΣΥΡΙΖΑ να απλώσει το χέρι… Όχι ενδεχομένως γιατί δεν τον θέλγει, ή τουλάχιστον κάποιους, για να μην πούμε πολλούς, από τον ΣΥΝ που είναι η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί άλλος είναι ο κυρίαρχος στόχος.

Θέλει πρώτα να καταγράψει τη δύναμή του. Κι όχι βέβαια στις ευρωεκλογές, γιατί ξέρει ότι το αποτέλεσμα θα είναι… πλαστό, αφού δεν θα εκφράζει τις πραγματικές διαθέσεις του εκλογικού σώματος, αλλά θα είναι μια διαμαρτυρία της συγκεκριμένης στιγμής ή περιόδου, επειδή η ψήφος είναι χαλαρή, δεν διακυβεύεται η διακυβέρνηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, και βασικά ο Αλαβάνος, θέλει να έχει μετρημένα στην κάλπη τι κουκιά μπορεί να έχει. Και από κει θα μπορεί να το παίξει ανάλογα.

Μέχρι εκεί, όπως λένε επώνυμα στελέχη του με εμπειρία χρόνων, εντάξει, η συνέχεια είναι το πρόβλημα. Τότε αρχίζουν τα σκληρά και τα δύσκολα.

Κατ’ αρχάς, να είναι το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα, με τα σημερινά δεδομένα, ούτε στο καλύτερο όνειρό του δεν θα μπορούσε να συμβεί.

Στην περίπτωση που η ΝΔ δεν έχει αυτοδυναμία, τα πράγματα για τον ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύουν περισσότερο, γιατί ο Καραμανλής με τον Παυλόπουλο αποδείχθηκαν πολύ προνοητικοί και σχεδίασαν έναν εκλογικό νόμο που μ’ έναν σμπάρο πετυχαίνει δύο τρυγόνια.

Πρώτον, το μεγαλύτερο μπόνους, που μπορεί να εξασφαλίζει την αυτοδυναμία, και

δεύτερον, αποκλείεται ουσιαστικά κάθε επικίνδυνος για τη ΝΔ συνασπισμός κομμάτων, αφού ο νόμος προβλέπει ότι για να μπορέσει να πάρει το μπόνους στην περίπτωση που νικήσει, θα πρέπει να διαλυθούν τα κόμματα που θα συνεργαστούν, δηλαδή να διαλυθούν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ και να φτιάξουν νέο κομματικό φορέα, κάτι που δεν θα δεχθεί καμία πλευρά.

Στην περίπτωση που κατέβουν μαζί ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να συγκεντρώσουν πάνω από 50% για να κάνουν κυβέρνηση, πράγμα, και αυτό, αδιανόητο.

Για έναν επιπλέον λόγο. Ότι θα εναντιωθούν δυναμικά (στελέχη και οπαδοί) και από το ΠΑΣΟΚ και από τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια τέτοια συνεργασία για κοινή εκλογική κάθοδο.

Τι απομένει στον ΣΥΡΙΖΑ και τον ΣΥΝ; Η αντίστροφη μέτρηση, από τη στιγμή που θα δοθεί το μήνυμα στην πράξη ότι δεν μπορούν ούτε να κυβερνήσουν ούτε να παίξουν τον ρόλο αποφασιστικού ρυθμιστή.

Και ο κερδισμένος απ’ αυτήν την κατάσταση θα είναι ο Καραμανλής.

Γι’ αυτό και δεν δείχνει να αγωνιά…