Βυζάντιον

Αφού σκεφτόμουν να προτείνω στην επιχείρηση να πάω να πω τη στήλη αυτοπροσώπως στους αναγνώστες που ενδιαφέρονται να τη διαβάσουν. Άλλη λύση θα ήταν να δημοσιεύσω μόνο τον αριθμό του τηλεφώνου μου και οι ένας δύο ενδιαφερόμενοι να με καλέσουν για να τους τα πω τηλεφωνικά. Θα κερδίσω και χρόνο και θα γλιτώσουμε τα έξοδα της εκτύπωσης. Αλλά, βλέπετε, έχουμε υποχρεώσεις απέναντι στους πιστούς αναγνώστες και απέναντι στη Μεγαλόχαρη που γιορτάζει, και ως εφημερίδα του ορθοδόξου πληρώματος καλούμαστε να την τιμήσουμε δεόντως. Και εδώ θέλω να μου απαντήσεις με το χέρι στην καρδιά. Πιστεύεις πως ακόμα κι αν υπάρχει Θεός, έχει διάθεση να ασχοληθεί μαζί μας;

Επίσης, η Ορθοδοξία είναι απασχολημένη αυτές τις μέρες γιατί το πλήρωμα σφάζεται στον Καύκασο και αρκετοί αναχωρούν για να τα πουν από κοντά με τη Μεγαλόχαρη. Και εμείς, φυσικά, παρακολουθούμε κανονικά ως χούλιγκαν. Υποστηρίζουμε Ρωσία. Δηλαδή δεν υποστηρίζουμε τους Αμερικανούς όταν σφάζουν στο Ιράκ, υποστηρίζουμε τους Ρώσους όταν σφάζουν Γεωργιανούς επειδή έχουν και πιο σκληρή μαφία. Άλλωστε Γεωργιανός δεν ήταν και ο δολοφόνος του Σεργιανόπουλου; Είναι καθάρματα, φάτε τους. Γενικώς γουστάρουμε Ρώσους και επιβραβεύουμε επιχειρήσεις τύπου εθνοκάθαρσης που απαλλάσσει την περιοχή από τις αντιπαθητικές φάτσες των Γεωργιανών. Τι είναι, άλλωστε, η διεθνής πολιτική για τον Έλληνα; Κάτι σαν το Μουντιάλ που εγώ υποστηρίζω πάντα, από την αρχή ως το τέλος, την Αργεντινή, ακόμα κι αν τα μπακ της κλαδεύουν σαν τον επίμονο κηπουρό. Παρακολουθούμε, λοιπόν, με θαυμασμό τη χειρουργική δεινότητα των ρωσικών δυνάμεων και αποθεώνουμε τη μαγκιά του διδύμου που καθοδηγεί τον στρατό. Όταν βέβαια αρχίζουν και μας πουλάνε το φυσικό αέριο σε απίστευτες τιμές, μπορούμε να λέμε ότι δίνουμε τον οβολό μας στο μεγάλο παγκάρι της Ορθοδοξίας.

••••
Εγώ προσωπικά έχω ξετρελαθεί με τον Γεωργιανό, τον Σαακασβίλι. Ο τύπος μιλάει αγγλικά καλύτερα από τον Μπους, πράγμα λογικό. Το πρόβλημα είναι ότι βρίσκεται σε λάθος μέρος. Αν δεν φύγει γρήγορα, νομίζω πως οι πιθανότητες επιβίωσής του είναι αντίστοιχες εκείνων που είχε ένας αμερικανός λοχαγός στο Βιετνάμ. Και νομίζω πως έτσι θα αντιμετωπιστεί. Στο τέλος θα βρεθεί ιδιοκτήτης εστιατορίου στο New Jersey. Μόνο που η Ορθοδοξία μετράει απώλειες στην περιοχή. Τι λέει επί τούτου ο Ύψιστος; Δεν μπορώ, βέβαια, να απαντήσω εκ μέρους του, έχουμε ειδικούς στην εφημερίδα γι’ αυτό το θέμα, αλλά βλέποντας το εγχώριο πολιτικό προσωπικό στις εκκλησίες της Μεγαλόχαρης απορούσα σε τι κατάσταση βρισκόταν τη συγκεκριμένη στιγμή το παγκάρι.

••••
Γενικώς είναι, ίσως, το τελευταίο Σαββατοκύριακο που μπορείς να απολαύσεις υπέροχες στιγμές ελληνικής γραφικότητας στους παραθεριστικούς προορισμούς. Σας περιγράφω μία, που έχει τόσους συμβολισμούς, αρκετούς για να διηγηθούν όλη τη νεοελληνική ιστορία. Μπορείτε να την απολαύσετε ως ανάλαφρο ανάγνωσμα παραλίας. Σε κωμόπολη πραγματοποιήθηκε προ λίγων ημερών μια γιορτή ψαριού. Μη φαντάζεστε τίποτα σπουδαίο, σαρδέλες και γαύρους κερνούσε ο δήμος προς τους χιλιάδες επισκέπτες που θεωρούν ότι το τζάμπα είναι το καλύτερο που μπορεί να τους συμβεί. Η εικόνα φυσικά σε γεμίζει ντροπή, εκτός κι αν το πάρεις στην πλάκα και δεις τις διασκεδαστικές πτυχές της. Μπροστά από τις ψησταριές έχει τοποθετηθεί ένα προστατευτικό κιγκλίδωμα, προκειμένου οι πεινασμένοι να μην ορμήξουν σαν μπουλούκι στα ψαράκια, αλλά και για να δημιουργηθεί χώρος για τους επίσημους καλεσμένους, που δεν είναι άλλοι από τους βουλευτές και έναν ευρωβουλευτή του νομού. Ο δήμαρχος βγάζει μια σύντομη (γελοία) ομιλία και κηρύσσει την έναρξη του γλεντιού με το ύφος που ο Πρόεδρος της Κίνας κήρυξε την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Η μουσική βγαίνει από τα ηχεία, ο κόσμος στριμώχνεται να φάει τζάμπα ψάρι και ο δήμαρχος καλεί τους επισήμους πίσω από το κιγκλίδωμα για να καθίσουν στο γιορτινό τραπέζι. Ο ευρωβουλευτής έχει πρόβλημα. Θεωρεί πως η εικόνα είναι μάλλον άκομψη και τους λέει πως δεν είναι σωστό αυτοί να τρώνε άνετοι την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι περιμένουν στην ουρά για ένα πιάτο δωρεάν ψάρια. Αλλά ο τοπικός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση: «Άκου να σου πω αγόρι μου, όταν τρώει ο εκπρόσωπος, τρώει κι ο λαός». Το καταθέτω μήπως και χρειαστεί ως επιχείρημα σε κανένα δικαστήριο, αν και δεν νομίζω τελικά πως υπάρχει λόγος, καθώς δεν θα υπάρξει τέτοιο ενδεχόμενο.

••••
Το γλεντάκι, που λέτε, συνεχίστηκε. Και εκεί που η ρετσίνα τελείωνε σαν την άμμο της κλεψύδρας, ο ευρωβουλευτής της ιστορίας μας δέχεται ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη. Το χέρι ανήκει σε γνωστό ανά το πανελλήνιο (μη σου πω και διεθνώς…) παράγοντα της Νέας Δημοκρατίας στη βόρεια Ελλάδα, ο οποίος λέει δυνατά, για να τον ακούσει όλο το τραπέζι: «Με σένα κάτι πρέπει να κάνουμε. Δεν θα είσαι στο ευρωψηφοδέλτιο και επειδή είσαι νέος δεν αξίζει να πας για βουλευτής και να πέσεις στη μιζέρια. Πρέπει να σου βρούμε μια καλή κρατική θέση να φτιαχτείς». Ο ευρωβουλευτής γέλασε, αλλά την ίδια στιγμή πετάχτηκε από την άλλη άκρη του τραπεζιού ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ: «Ναι ρε, καλά σου λέει. Αυτοί θα είναι επάνω για τέσσερα πέντε χρόνια, ευκαιρία να κάνεις το κουμάντο σου, όχι σαν κι εμάς που την πατήσαμε μ’ αυτούς που μπλέξαμε…» Είναι μια χαριτωμένη διδακτική ιστορία που ξεδιπλώνει μπροστά στα μάτια μας, σαν τελετή έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων, την ιστορία της πατρίδας μας των τελευταίων εκατό χρόνων. Επίσης, μας δείχνει, σε μικρογραφία, τι θα συμβεί στην περίπτωση κυβερνητικού συνασπισμού μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Θα γίνει σαν το φεστιβάλ ψαριού, μόνο που εμείς θα παριστάνουμε τις σαρδέλες.

••••
Εγώ παριστάνω τον καρχαρία και τηλεφωνώ στο Πεκίνο. Μου λέει ο άνθρωπός μου: «Προκόπιε, καλά που δεν ήρθες, εμείς που δεν έχουμε τουριστικά ενδιαφέροντα δεν περνάμε καθόλου καλά. Ο καιρός είναι άθλιος, βρέχει συχνά και έχει αποπνικτική ατμόσφαιρα. Το αλκοόλ είναι ακριβό. Οι Κινέζες έχουν παχύνει, είναι πρόθυμες και βρίσκεις με το κιλό στα λίγα μπαρ, αλλά για λόγους ασφαλείας δεν μπορείς να τις βάλεις στο ξενοδοχείο». Αφού εξέφρασα τη συμπαράστασή μου στο δράμα του, τον ρώτησα αν έχει κάτι πιο ενδιαφέρον να μου πει. «Θα σου πω ότι η στάση των Κούβελου και Κυριακού στο θέμα της Θάνου ήταν αναμενόμενη και γνωστή εκ των προτέρων. Οι δυο τους είχαν προτείνει στη Θάνου να μην τραβήξει το σχοινί γιατί δεν είχε να κερδίσει τίποτα, αλλά φυσικά τους ενδιέφερε η πάρτη τους και να μη χαλάσουν τις σχέσεις τους με τη ΔΟΕ, αφού, ειδικά ο Κυριακού, καταβάλλει προσπάθειες για να βρεθεί στην αγκαλιά της». Τέλειο. Η Θάνου προσβάλλει το ολυμπιακό ιδεώδες, αλλά δεν το προσβάλλουν οι Κινέζοι ως καθεστώς. Ας είναι. Αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα λειτουργήσουν ως μια καλή ευκαιρία αυτογνωσίας: είμαστε μετριότητες και της σφαλιάρας. Και αυτό που συμβαίνει εκεί είναι αυτό που μας χρειάζεται. Ν’ αρχίσει ο Σεπτέμβριος μέσα στη μιζέρια και στην γκρίνια, να ανοίξει το καπάκι μήπως και βγει κάτι χρήσιμο από κει μέσα.

••••
Εξίσου μίζερη ήταν, φυσικά, η στάση μας μπροστά στην τελετή έναρξης. Όπου ανακαλύψαμε ότι εμείς αναδείξαμε το άτομο, ενώ οι Κινέζοι την πειθαρχία του απέναντι στο σύνολο, για να καταλήξουμε στο τέλος ότι η δική μας τελετή ήταν καλύτερη. Γιατί όχι; Ελληνικές εφημερίδες και ελληνικά κανάλια παρακολουθούν μια χούφτα άνθρωποι σ’ όλον τον κόσμο, όσα λέμε και γράφουμε δεν βγαίνουν προς τα έξω για να σκάσει το χειλάκι του πλανήτη. Οι Κινέζοι παρουσίασαν ένα απίστευτο υπερθέαμα κι εμείς μια λιτή τελετή συμβολισμών. Έχεις κάθε δικαίωμα να λες ότι σου άρεσε η δική μας, μόνο που ο Κινέζος θα έκοβε περισσότερα εισιτήρια. Πρέπει, πάντως, να ομολογήσω ότι δεν εντυπωσιάστηκα από τον τρόπο με τον οποίο άναψε η ολυμπιακή φλόγα. Περίμενα το καθεστώς να έχει κανονίσει κάτι πιο εντυπωσιακό. Ίσως το να κάψουν ζωντανούς μερικούς Θιβετιανούς θα ήταν κάτι πιο κοντά στα ήθη της σύγχρονης Κίνας. Απολαύστε τους Αγώνες. Τους επόμενους θα τους πληρώσετε ακριβά. Θα μπείτε στο λούκι για να πάτε στο Λονδίνο…