(Ακρο)δεξιά στροφή στο Ισραήλ

Αφορμή για την κρίση ηγεσίας στο κόμμα που ίδρυσε ο Αριέλ Σαρόν αποτέλεσε η ανακοίνωση του σημερινού πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρτ, στις 30 Ιουλίου, ότι θα παραιτηθεί από το αξίωμά του. Η απόφασή του ήρθε ως αποτέλεσμα των διώξεων που εκκρεμούν σε βάρος του για υποθέσεις δωροδοκίας και διαφθοράς. Η αιτία, παρ’ όλα αυτά, της κρίσης βρίσκεται στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει το Ισραήλ λόγω της ήττας που έχει δεχτεί η επιθετική γραμμή του. Οι αμφισβητήσεις προς τον διάδοχο του Αριέλ Σαρόν ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια, την επομένη της ισραηλινής ήττας στον πόλεμο των 33 ημερών εναντίον της λιβανέζικης αντιστασιακής οργάνωσης Χεζμπολάχ. Κορυφώθηκαν δε όταν η γραμμή απομόνωσης και πραξικοπηματικής ανατροπής της εκλεγμένης παλαιστινιακής οργάνωσης Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας άρχισε να αποδεικνύεται ατελέσφορη και πολλαπλά επιζήμια. Επιτυχημένη και παραγωγική αντιθέτως –για όποιον διαθέτει την πολιτική ωριμότητα από την ισραηλινή ηγεσία να σκεφτεί μια δίκαιη λύση στο παλαιστινιακό πρόβλημα– έχει αποδειχτεί η διάρκειας επτά εβδομάδων ανακωχή που συμφώνησε το εβραϊκό κράτος με τη Χαμάς στη Γάζα. Η τήρηση της συμφωνίας δείχνει τις δυνατότητες που υπάρχουν για μια συμφωνία ειρήνης μακράς πνοής, αλλά… ποιος νοιάζεται γι’ αυτό από τους Ισραηλινούς; Στο εσωτερικό του Καντίμα οι βασικότεροι διεκδικητές της ηγεσίας του κόμματος είναι η σημερινή υπουργός Εξωτερικών Τζίπι Λίβνι, που αν και απόγονος σιωνιστών τρομοκρατών, κατεβαίνει στην κούρσα της διαδοχής με βασικότερο μειονέκτημα την έλλειψη στρατιωτικής πείρας, αντίθετα με τον σημαντικότερο αντίπαλό της, τον Σαούλ Μοφάζ, αναπληρωτή πρωθυπουργό τώρα και αρχηγό του ισραηλινού γενικού επιτελείου κατά το παρελθόν, που ωστόσο βρίσκεται στη δεύτερη θέση. Οι ώρες παρ’ όλα αυτά που θα καθήσουν στον πρωθυπουργικό θώκο αναμένονται ελάχιστες, καθώς δεν θα μπορέσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση και θα προκηρύξουν εκλογές, δύο χρόνια πριν από την κανονική διεξαγωγή τους. Νικητής κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ο ηγέτης του ακροδεξιού Λικούντ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, που είχε διατελέσει ξανά στο παρελθόν πρωθυπουργός, πριν από τον Εχούντ Μπάρακ, και μεγάλος χαμένος, η ελπίδα για ειρήνη που έχει δημιουργηθεί στο πλαίσιο των αποφάσεων της συνόδου της Ανάπολις, καθώς ο ακροδεξιός Νετανιάχου, σπάνιο δείγμα πολεμοχαρούς ιέρακα, θα ρίξει λάδι στη φωτιά της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης. Όχι φυσικά κι ότι μέχρι τώρα υπήρχαν ελπίδες. Προς επίρρωσιν της «φιλειρηνικής» δέσμευσης του σημερινού πρωθυπουργού, αρκεί να δει κανείς το σχέδιο ειρήνης που έδωσε στη δημοσιότητα την περασμένη Τρίτη, το οποίο η παλαιστινιακή πλευρά απέρριψε ως απαράδεκτο…