Την αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας επιδιώκει η Άγκυρα!
Ίσως, λέμε, αυτός ο απρόβλεπτος παράγοντας να σταθεί το μοναδικό, αλλά αξεπέραστο εμπόδιο σε αυτήν την ομόθυμη τάση, μάλλον επιλογή πλέον, του οδυνηρού συμβιβασμού. Τάση στην οποία έχουν προσχωρήσει όλη η κυπριακή πολιτική ηγεσία (με ελάχιστες εξαιρέσεις, μια εξ αυτών, τιμητική, ο Β. Λυσσαρίδης), αλλά ακόμα και η (υποτίθεται, ασυμβίβαστη…) Εκκλησία, αφού ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος τόνισε πρόσφατα ότι… στέκεται στο πλευρό του Προέδρου Χριστόφια, αντίθετα με τα όσα είχε πρόσφατα πει σε ομιλία του στην Αθήνα, όπου με τα μελανότερα χρώματα είχε περιγράψει την πορεία συμβιβασμού που έχει ξεκινήσει ο Χριστόφιας!
Αυτός ο παράγοντας μάλλον θα είναι -για άλλη μια φορά- ο λαός της Κύπρου. Αυτός ο λαός που έχει γράψει μια μακρά ιστορία αγώνων, θυσιών, ηρωισμών. Ο ίδιος που το 2004 επέβαλε ουσιαστικά σε πολιτικές δυνάμεις να μη στηρίξουν το απαράδεχτο και διχοτομικό Σχέδιο Ανάν, το οποίο επί της ουσίας επανέρχεται σήμερα με άλλο «περιτύλιγμα»…
Παρά την κατασκευασμένη λοιπόν «ομοψυχία» συμβιβασμού, οι πληροφορίες απ’ την Κύπρο επιμένουν ότι:
= Κόντρα στη συνωμοσία σιωπής, στην οποία συμμετέχουν και τα περισσότερα ΜΜΕ, ο λαός της Κύπρου δεν συμμετέχει σ’ αυτήν την… ομοθυμία. Δεν αποδέχεται ούτε τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ούτε τη νομιμοποίηση του «Αττίλα», σε κάθε δε περίπτωση δεν αποδέχεται την εναλλασσόμενη Προεδρία που έχουν αποδεχτεί ο Χριστόφιας και οι υπόλοιποι της «ηγεσίας», συμπολίτευσης και «αντιπολίτευσης»!
Μάλιστα σε περίπτωση «λύσης» που θα περιλαμβάνει αυτό το κατασκεύασμα της εναλλασσόμενης Προεδρίας, τότε απειλούνται «απρόβλεπτες αναταραχές», κατά την εκτίμηση σοβαρού κύπριου πολιτικού παράγοντα!
Το ζήτημα βέβαια είναι αν πλέον ο Πρόεδρος Χριστόφιας, ο οποίος πιθανότατα θα αποδειχτεί ο μοιραίος άνθρωπος για την Κύπρο, μπορεί να κάνει πίσω απ’ αυτήν την πορεία ενός μοιραίου για το μαρτυρικό νησί συμβιβασμού.
Άλλωστε ακριβώς γι’ αυτό τον στήριξαν δυνάμεις εντός και εκτός Κύπρου. Και τώρα τον πιέζουν να αποδεχτεί αυτά για τα οποία είχε δεσμευτεί, αλλιώτικα απειλούν με ανατροπή του, αν δεν ξεπληρώσει τα γραμμάτια!
Μήπως ο Χριστόφιας δεν είχε αποδεχτεί και το Σχέδιο Ανάν το 2004 και αναγκάστηκε να αλλάξει άποψη μπροστά στις οξύτατες αντιδράσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας της βάσης του ΑΚΕΛ, δικαιολογώντας αυτές του τις παλινδρομήσεις ως… κίνηση για να «μπετοναριστεί το ΝΑΙ»;
Ο κρίσιμος Νοέμβρης…
Σε κάθε περίπτωση κρίσιμος για τις εξελίξεις στο Κυπριακό μήνας θεωρείται ο Νοέμβρης. Άλλωστε, οι εμπνευστές αυτής της επονείδιστης παραλλαγής του Σχεδίου Ανάν επείγονται… Και τότε θα κριθούν πολλά. Και πολλοί…
Επί της ουσίας οι στόχοι της Τουρκίας είναι:
=Να αποαναγνωριστεί η Κυπριακή Δημοκρατία.
=Να αναγνωριστεί, αντίθετα, το ψευδοκράτος, ώστε να διευκολυνθεί το πέρασμα του νέου σχεδίου-παραλλαγής, επαναλαμβάνουμε, του πρώτου.
=Στη συνέχεια να δημιουργηθεί, με χιλιάδες εποίκους, μια νέα μειονότητα, στο ελεύθερο τμήμα της Κύπρου.
Βέβαια ο Δημ. Χριστόφιας εκτός απ’ την αντίδραση του λαού της Κύπρου, που είναι πιθανό να αποδειχτεί καταλυτική, αρχίζει πλέον να αντιμετωπίζει και εσωκομματικά προβλήματα, μη σχετιζόμενα άμεσα με τις εξελίξεις στο εθνικό θέμα, αλλά πάντως ενδεχομένως ανασχετικά της μεθόδευσης του «μεγάλου συμβιβασμού».
Μέχρι τώρα το ΑΚΕΛ στήριζε Προέδρους. Οπότε μπορούσε να πατά σε δύο βάρκες. Και να στηρίζει και να κάνει και αντιπολίτευση, ιδιαίτερα σε κοινωνικά ζητήματα.
Αλλά πλέον το ΑΚΕΛ κυβερνά. Και καλείται να υλοποιήσει υπεσχημένα. Κάτι που δεν είναι εύκολο. Ούτε μείωση φόρων μπορεί να κάνει. Ούτε σε αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις μπορεί να προχωρήσει. Ούτε διορισμούς μπορεί να υλοποιήσει.
Οπότε έχει αρχίσει να συγκροτείται εσωκομματικό μέτωπο. Το οποίο μπορεί μεν τώρα να μην απειλεί σοβαρά την ηγεμονία Χριστόφια, αλλά ουδείς ξέρει αν στο -κοντινό- μέλλον δημιουργήσει άλλου είδους σοβαρά προβλήματα…