«Πύργος Βαβέλ» ΝΔ και ΠΑΣΟΚ!

Ένα ενδεχόμενο που αντικειμενικά ενισχύεται και απ’ την απάθεια και την απραξία που χαρακτηρίζει τις… μη κινήσεις, τις μη πρωτοβουλίες των δύο πολιτικών αρχηγών των κομμάτων εξουσίας, του Κ. Καραμανλή και του Γ. Παπανδρέου, που εμφανίζονται ανίκανοι για κάποια έστω σοβαρή παρέμβαση και καταναλίσκονται σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.

Αυτός ο «πύργος της Βαβέλ», η εικόνα που βγάζουν προς τα έξω οι δύο πόλοι του δικομματισμού, ενισχύει ακόμα περισσότερο το κλίμα σήψης, παρακμής, αναξιοπιστίας, αποσύνθεσης, ακόμα και διάλυσης που χαρακτηρίζει το ελληνικό πολιτικό σύστημα και ντε φάκτο οδηγεί τη χώρα μας σε στασιμότητα τη στιγμή που τα ανοιχτά μέτωπα είναι πολλά. Και σοβαρά. Ιδιαίτερα δε στα εθνικά μας θέματα. Αλλά και σε ζητήματα οικονομίας και κοινωνικής συνοχής. Αλλά τόσο ο πρωθυπουργός, όσο κι ο επίδοξος πρωθυπουργός περί άλλα τυρβάζουν…

Ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση προξενεί η απάθεια και απραξία του Κ. Καραμανλή. Ενώ η κυβέρνησή του, ούτε ένα χρόνο μετά τη δεύτερη εκλογική του νίκη, παραπαίει και δείχνει συμπτώματα αποσύνθεσης, ακόμα και διάλυσης, ενώ τα καρφώματα μεταξύ μελών της κυβέρνησης σπάνε… όλα τα ρεκόρ, ενώ το κλίμα χάους κυριαρχεί, ενώ ακόμα και η σύνταξη του νέου προϋπολογισμού φαντάζει εγχείρημα… ταχυδακτυλουργικό, ενώ οι καταγγελίες για σκάνδαλα διαδέχονται η μία την άλλη, ενώ τα περί «σεμνότητας και ταπεινότητας» αποδεικνύονται μια μεγάλη φούσκα, ο πρωθυπουργός βγάζει προς τα έξω μια εικόνα εκπλήσσουσας απάθειας και ατολμίας να αναλάβει οποιαδήποτε πρωτοβουλία, αν και συνεχίζει να έχει την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας του λαού, εμπιστοσύνη που ωστόσο κλονίζεται ακριβώς απ’ το κλίμα απάθειας και απραξίας…

Παρόμοια εικόνα βγάζει κι ο Γ. Παπανδρέου, και αυτός βέβαια δεν κυβερνά, αλλά όταν ο λαός ακόμα δείχνει να εμπιστεύεται περισσότερο τον πρωθυπουργό, είναι αυτοκαταστροφικό ο ίδιος να σπαταλά πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο και να σιωπά ενώ φαίνεται να διαλύεται το σύμπαν, κατά την εκτίμηση έμπειρου πολιτικού παράγοντα!

«Μια διαγραφή έστω», όπως μας τόνιζε κυβερνητικό στέλεχος, «μια διαγραφή έστω θα τάραζε τα νερά και θα έδειχνε ότι ο Καραμανλής αποφάσισε να (ξανα)πάρει την κατάσταση στα χέρια του, να βγει απ’ το τέλμα», όταν οι «αντάρτες» ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια κι έχουν σηκώσει μπαϊράκι επενδύοντας ακριβώς στο σφόδρα πιθανό ενδεχόμενο να μην προκύψει αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.

Το παράδειγμα του Π. Τατούλη είναι χαρακτηριστικό, αν και όχι μοναδικό. Όταν ο βουλευτής (και πρώην υφυπουργός…) φτάνει στο σημείο να μιλά (σε μπλογκ της Κεφαλονιάς) για «ηγεμόνα ή άρχοντα ή κοτζαμπάση» που θέλει «να κλειδαμπαρωθούν οι χωρικοί στα σπιτικά τους από φόβο και δέος», τότε αυτό σημαίνει πως βρίσκεται ουσιαστικά εκτός κόμματος ή κάνει το τελευταίο βήμα προς την έξοδο. Κι όμως ουδείς τον ενοχλεί! Φτάνει και μόνο να σκεφτούμε, να αναλογιστούμε, πώς θα αντιδρούσε σε μια τέτοια περίπτωση ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον οποίο συχνά πυκνά επικαλείται ο Κώστας Καραμανλής!

Κι όταν προς αντιμετώπιση του Τατούλη ή φαινομένων επιπέδου Τατούλη απλώς επιστρατεύονται κάποιοι (κομματικοί) πραιτωριανοί, τότε η πρωθυπουργική απραξία προσλαμβάνει διαστάσεις ακόμα και φαιδρότητας, πέραν της -έτσι κι αλλιώς- επικινδυνότητας!

Σενάρια αυτοδυναμίας…

Σε κάθε περίπτωση θεωρείται κομβικό σημείο η παρουσία του Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές του Σεπτέμβρη. Εκεί κάποιοι προσδοκούν ότι επιτέλους «ο Καραμανλής θα αρχίσει να κινείται, ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα απραξίας»…

Πάντως ορισμένοι (αισιόδοξοι…) συνεργάτες του πρωθυπουργού ευελπιστούν ότι τελικά ο πρωθυπουργός θα πάει στις επόμενες εκλογές με τη στρατηγική που είχε περιγράψει στο ντιμπέιτ των περυσινών εκλογών. Δηλαδή θα προβάλει το δίλημμα «αυτοδυναμία ή ακυβερνησία», με το οποίο μπορεί να πολεμηθεί (πιστεύουν…) ο κίνδυνος της μη αυτοδυναμίας. Μόνο που τα πράγματα τώρα δεν είναι όπως πέρυσι…

Μέσα σε αυτό το σκηνικό είναι κάτι παραπάνω από ευδιάκριτη η επιχείρηση εξωπολιτικών-εξωθεσμικών κέντρων να επενδύσουν στη μη αυτοδυναμία για να κάνουν δικό τους παιχνίδι ελέγχου των πολιτικών εξελίξεων. Και αυτοί μεν τη δουλειά τους κάνουν, ας πούμε. Το ζήτημα είναι τι κάνουν (ή τι δεν κάνουν) οι ηγέτες του δικομματισμού…

Σημειώνουμε κι ένα άλλο σενάριο για να υπάρχει πληρέστερη εικόνα των τακτικών των δύο πόλων του δικομματισμού.

Σύμφωνα λοιπόν με αυτό, εκλογές δεν θα γίνουν πριν από τον Γενάρη του 2011, επειδή από τότε θα μπορούν να ψηφίσουν (για πρώτη φορά) οι απόδημοι Έλληνες. Και επειδή θεωρείται ότι εκεί η ΝΔ υπερέχει, αυτό μπορεί να της δώσει «αέρα» 2,5 έως ακόμα και 5 μονάδων, οπότε διευκολύνεται η αυτοδυναμία που σήμερα φαντάζει άπιαστο όνειρο!

Το ΠΑΣΟΚ… τρώει τα σωθικά του!

Ούτε φυσικά και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι καλύτερη η κατάσταση, άλλωστε εκεί ποντάρει η κυβέρνηση η οποία αν είχε απέναντί της στοιχειωδώς σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση θα είχε διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη!

Η εικόνα διάλυσης και στη Χαριλάου Τρικούπη είναι κυρίαρχη. Η κατάσταση «σκορποχώρι» χαρακτηρίζει και το ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ που, κατά τη χαρακτηριστική έκφραση ιστορικού του στελέχους, «τρώει τα σωθικά του, παραπαίει, εμφανίζει εικόνα οπερέτας, κάνει επιδόσεις-ρεκόρ σε εσωστρέφεια, λειτουργεί σαν… ΜΚΟ»!

Είναι δε τόση η ηττοπάθεια, ώστε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τελευταία είχαν σαν σημείο τριβών μεταξύ τους το… ποιος θα ηγηθεί σχήματος προεκλογικής σύμπραξης ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που ένα τέτοιο ενδεχόμενο σήμερα τουλάχιστον φαντάζει κινούμενο στη σφαίρα του απίθανου!

Οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι αυτή η φιλολογία, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Ανδρέα Λοβέρδου, έχει εξοργίσει τον Γ. Παπανδρέου. Αλλά και εδώ διαπιστώνονται τα ίδια περίπου εκφυλιστικά φαινόμενα που «συναντήσαμε» και στη «γαλάζια» διακυβέρνηση, τα ίδια φαινόμενα αποσύνθεσης, τα ίδια φαινόμενα απάθειας και απραξίας…

Οι ομάδες εντός του ΠΑΣΟΚ μέσα σε αυτό το κλίμα και ανασυντάσσονται και αναπροσαρμόζονται. Για παράδειγμα, το στρατόπεδο Βενιζέλου έχει υποστεί σοβαρή ζημιά εξαιτίας της απραξίας και του διεκδικητή της ηγεσίας!

Άλλα στρατόπεδα, άλλοι υποψήφιοι αρχηγοί πλασάρονται τώρα, επενδύοντας στην αδυναμία του Γιώργου να δείξει ότι διεκδικεί με στοιχειώδεις προϋποθέσεις τη νίκη στις εκλογές!

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούνται οι κινήσεις δύο στελεχών:

• Της Άννας Διαμαντοπούλου και του

• Ανδρέα Λοβέρδου…

Συνδιοίκηση ή ανατροπή

Σε κάθε περίπτωση είναι πλέον πολλά τα «πράσινα» στελέχη τα οποία υπογραμμίζουν πως ή ο Γιώργος θα αναγκαστεί να αποδεχθεί «συνδιοίκηση» του κόμματος από πλειοψηφία και μειοψηφία ή θα «πάμε σε ανατροπή του»!

Και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναμένεται κρίσιμο το φθινόπωρο, όπου τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Είναι δε ενδεικτικό του κλίματος -και εδώ…- διάλυσης, ώστε σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας:

• Η ίδια η «οικογένεια» δείχνει να αποδέχεται πως είναι από πολύ δύσκολη έως και απίθανη η νίκη στις επόμενες εκλογές και συστήνει πλέον στον Γιώργο να αποχωρήσει με αξιοπρεπή τρόπο σε περίπτωση νέας ήττας!

Άλλη πάντως εκτίμηση κάνουν στελέχη, συνεργάτες του Γ. Παπανδρέου. Πιστεύουν ότι… «είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει (πολιτικά) και οπωσδήποτε μπορεί να επενδύσει στη μη αυτοδυναμία για να διατηρήσει την αρχηγία»!

Απ’ την άλλη μεριά κανένας δεν πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ τις επόμενες εκλογές, εκτός αν συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού μάλιστα ο νόμος Σκανδαλίδη, με τον οποίο θα πραγματοποιηθούν οι επόμενες εκλογές, προσφέρει το μπόνους των 40 εδρών και σε συνασπισμό κομμάτων, εφόσον είναι στην πρώτη θέση.

Ίσως ακριβώς γι’ αυτό και τροφοδοτείται και αναπαράγεται η ηττοπάθεια, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ απ’ τη μεριά του, βλέποντας ότι η απόγνωση της Χαριλάου Τρικούπη «χτυπάει κόκκινο», διαπραγματεύεται… σκληρά τη θέση του, ακόμα και εκβιάζοντας το ΠΑΣΟΚ!

Κλείνοντας αυτήν την περιγραφή της κρίσης και διάλυσης του δικομματισμού τι να πούμε;

«Η Παναγιά να βάλει το χέρι της», μέρες που ‘ναι;

Όχι για τη… σωτηρία του δικομματισμού, φυσικά.

Αλλά για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!