ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΟΙΚΙΛΩΝΥΜΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου έχουν ήδη ξεκινήσει, αλλά οι διαμαρτυρίες και οι φωνές για τα ανθρώπινα δικαιώματα που παραβιάζονται εδώ και πολλά χρόνια (και με κάθε τρόπο) στην Κίνα έχουν προηγηθεί και συνεχίζονται, και θα συνεχίζονται στη διάρκεια των αγώνων, αλλά και μετά απ΄ αυτούς. Μόνο που μετά θα μειωθούν οι φωνές, όπως μειωμένες ήταν και πριν έρθει στο προσκήνιο η χώρα των 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μέσω της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ασφαλώς και η Κίνα παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ασφαλώς και είναι ένα μονολιθικό μονοκομματικό κράτος με σημαντικά ενισχυμένες δυνάμεις καταστολής και ελέγχου, όπως συμβαίνει σε όλα τα απολυταρχικά και μονοκομματικά καθεστώτα. Θα ήταν αφέλεια να υποστηρίξει κανείς το αντίθετο ή να κάνει ότι δεν βλέπει.

Μόνο που όλα αυτά υπήρχαν και πριν από την ανάθεση των αγώνων στο Πεκίνο, άρα ήταν απολύτως γνωστά σε όσους αποφάσισαν ότι η Κίνα μπορεί και πρέπει να διοργανώσει την Ολυμπιάδα. Αυτό σημαίνει ότι οι διαμαρτυρίες που ακούγονται τώρα και οι σχετικές καταγγελίες περιέχουν μεγάλη υποκρισία, εκτός αν ισχυριστεί κανείς πως «γι’ αυτό δώσαμε τους αγώνες στην Κίνα, για να την εκθέσουμε και να προκαλέσουμε αλλαγές». ΄Έωλο και αυτό το επιχείρημα, διότι οι φωνές και οι διαμαρτυρίες θα καταγραφούν ως γραφικές εκδηλώσεις ή στην καλύτερη περίπτωση ως εκδηλώσεις ευαισθησίας χωρίς αποτέλεσμα. ΄Ολοι ήξεραν τι γίνεται στην Κίνα. Πώς κυβερνιέται η αχανής χώρα, τι σκέφτεται το κομμουνιστικό καθεστώς, πού βαδίζει η φιλελευθεροποίηση των τελευταίων χρόνων, όλα. Και φυσικά πάνω απ’ όλα όλοι ήξεραν και ξέρουν ότι οι εκτεταμένες και ογκώδεις δυνάμεις καταστολής του καθεστώτος (κάθε ανάλογου καθεστώτος) κάνουν όσα χρειάζεται για να προστατέψουν με κάθε κόστος αυτό το καθεστώς. Αλλά τους αγώνες τους έδωσαν στο Πεκίνο, διότι, λέει, πρέπει να τους πάρει η Ασία τώρα. Και μετά ας ξανάρθουν στην Ευρώπη, μετά να πάνε στην Αφρική ίσως κ.λπ.

Και είναι σωστό να σιωπήσουμε, να μην πούμε κουβέντα; ΄Οχι βέβαια. Αλλά κάθε επιχειρηματολογία, ενημέρωση και διάλογος για τον ρόλο της Κίνας πρέπει να γίνεται με διάρκεια και να μη χρησιμοποιείται ευκαιριακά ένα μεγάλο γεγονός για να τιμωρηθεί το αντιδημοκρατικό καθεστώς που διοργανώνει τους αγώνες. Τους οποίους αγώνες τους έδωσε στο Πεκίνο/καθεστώς/Κίνα η διεθνής κοινότητα. Δηλαδή όσοι σήμερα τους επιτίθενται και περιμένουν πώς και πώς τις αντικαθεστωτικές εκδηλώσεις για να τις κάνουν πρώτο θέμα στις αγγλοσαξονικές εφημερίδες και στα κανάλια των ολιγοπωλίων και της ελεγχόμενης πληροφόρησης. Στα ίδια κανάλια που μετέδιδαν κυνικά, ψευδόμενα εν γνώσει των ιδιοκτητών, στελεχών και δημοσιογράφων τους, ότι ο Σαντάμ διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής, γι’ αυτό πρέπει να γίνει η επίθεση στο Ιράκ, στα ίδια κανάλια που «έκαναν Θεό» τον ανάλγητο Μπλερ όταν επιχειρηματολογούσε στην αγγλική Βουλή στηρίζοντας με κάθε τρόπο τις επιλογές του «αφέντη Μπους». Αν μάλιστα γίνει και καμιά τρομοκρατική ενέργεια, τόσο το καλύτερο, θα βγάλουν και ανίκανο το καθεστώς, εκτόςαπό αντιδημοκρατικό, θα προκληθεί ένα γενικότερο μπάχαλο στην Κίνα και οι ενδιαφερόμενοι θα ελπίζουν βάσιμα πως όπου να ‘ναι το καθεστώς καταρρέει, άρα «ερχόμαστε στα πράγματα». Ήδη, τα ρεπορτάζ των καναλιών (και των εφημερίδων, αλλά πιο σοβαρά και συγκρατημένα) κινούνται στη λογική της προβολής του αντιδημοκρατικού, του τρομοκρατικού, της μιζέριας, της φτώχειας που καλύπτεται από μπόλικο χρήμα που ξοδεύεται για τους αγώνες. Λοιπόν; Ξέρουμε καμιά χώρα (που διοργάνωσε Ολυμπιακούς Αγώνες) που να ξόδεψε λίγα ή ανάλογα με τον προϋπολογισμό της; Όλες «προκλητικές δαπάνες» έκαναν, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης. Ξοδεύει, λέει, η Κίνα δεκαπλάσια χρήματα για την οργάνωση και τέλεση των αγώνων απ’ όσα ξοδεύει για την υγεία! ΄Ελα! Και δήθεν εκπλήσσονται (σ)τα ρεπορτάζ και αγανακτούν, «μα πώς είναι δυνατόν», λες και η Κίνα θα έκανε οικονομίες για να κάνει φτωχούς αγώνες προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα για την κοινωνική ευμάρεια και ανάπτυξη του συστήματος υγείας. Εδώ απαγορεύει στα ζευγάρια να κάνουν δεύτερο παιδί, γιατί δεν χωράνε στη χώρα τους και δεν έχουν να τραφούν, και θα έχει μέλημα την υγεία; Και μάλιστα σε βάρος των αγώνων τους οποίους ήθελε πώς και τι για να παρουσιάσει τιςικανότητές της ως χώρα σε όλο τον πλανήτη; Τι βάρβαρη αφέλεια είναι όλη αυτή; Ευτυχώς που οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι από μόνοι τους γοητευτικοί, υπέροχοι και απολαυστικοί για να γεμίζουν τις μέρες για μεγάλο διάστημα. Όπως τις γέμισαν και μάγεψαν και στη Μόσχα με τον «Μίσα», την αξεπέραστη μασκώτ, όπως και στο Λος Άντζελες. Παρά τις προφανείς προσπάθειες χρησιμοποίησης των αγώνων για τους σκοπούς εκείνων που τους έδωσαν, τους ανέθεσαν, στη κάθε χώρα χωριστά. Και στην Κίνα τώρα.