Οδεύουμε με σαραβαλιασμένη πυξίδα

Παρά «τα μπάνια του λαού» και τη γενικευμένη χαλαρότητα λόγω θερινής ραστώνης, ο έλληνας πολίτης αντιμετωπίζει με αμείωτη οργή τους ατελέσφορους χειρισμούς και την ανενδοίαστη φορομπηχτική τακτική μιας κυβέρνησης χωρίς έρμα και πυξίδα, η οποία, αδυνατώντας να αποκρύψει το άγχος της, σκαρφίζεται τρόπους για να επιμηκύνει τον χρόνο παραμονής της στην εξουσία. Φθίνει, όμως, παρότι έχει απέναντί της μια σπαρασσόμενη από προσωπικές φιλοδοξίες αξιωματική αντιπολίτευση, στερούμενη επιπλέον στοιχειωδώς ικανού αρχηγού, καθώς και πολιτικού στίγματος.

Διανύουμε περίοδο προϊούσης κατάρρευσης του άλλοτε πανίσχυρου δικομματισμού (λόγω πλήρους αναξιοπιστίας των στελεχών του). Ενός δικομματισμού που αμφότερες οι εκφάνσεις του ομνύουν στην πάση θυσία διατήρηση του αμαρτωλού συστήματος διακυβέρνησης της χώρας από μονοκομματικές κυβερνήσεις. Κυβερνήσεις που αντί να επιλύσουν προβλήματα, συσσώρευσαν αδιέξοδα στον τόπο, και όχι μόνο «βολεύοντας» στρατιές ολόκληρες άχρηστων ημετέρων τους στους καταχρεωμένους δημόσιους οργανισμούς (για να τους καταστήσουν, εκτός των άλλων, ελκυστικούς στο αδηφάγο ιδιωτικό κεφάλαιο…).

Το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα (που αντιμετωπίζει την κοινωνία ως εχθρό, αντί να αξιοποιεί τις δημιουργικές και ανιδιοτελείς κοινωνικές δυνάμεις προς όφελος της χώρας και των πολιτών της) χρειάζεται ανατροπή εκ βάθρων. Οι προεξάρχοντες πολιτικοί σχηματισμοί που εναλλάσσονται μέχρι τούδε στην εξουσία έχουν χρεοκοπήσει τελεσιδίκως. Τα ελάχιστα υγιή, ικανά και αδιάβλητα πρόσωπα που διαθέτουν, τα έχουν συνειδητά παροπλίσει, ώστε να μην υπάρξει αναγεννητική μαγιά δυνάμενη να τους καταργήσει σταδιακά.

Η κρίση που μαστίζει την κοινωνία μας και τα επιμέρους άτομα που την απαρτίζουν είναι αγεφύρωτη και ανακυκλούμενη. Η κοινή γνώμη παρακολουθεί έκθαμβη -και παρά τον ηθελημένο αποπροσανατολισμό με τον οποίο την βομβαρδίζουν τα πλείστα ΜΜΕ- την πλήρη έλλειψη διαφάνειας, τον απουσιάζοντα σκανδαλωδώς έλεγχο του μαύρου πολιτικού χρήματος και την αέναη διαπλοκή αθέμιτων οικονομικών συμφερόντων με την εκάστοτε εξουσία. Τα παρακολουθεί αυτά η κοινή γνώμη έκθαμβη, αλλά και άπραγη. Μέχρι πότε όμως;

Κατά περίεργο τρόπο, η κοινή γνώμη είναι αφηρημένη έννοια και ταυτόχρονα πολύ συγκεκριμένη, αφού συμβολίζει την πλειονότητα ανθρώπων με σάρκα και οστά (και, ασφαλέστατα, κριτική σκέψη). Οι άνθρωποι αυτοί, επομένως, που διαπιστώνουν καθημερινά την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσής τους, θα αντιδράσουν. Όσοι αφελώς πιστεύουν ότι θα πουν «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω» πλανώνται πλάνην οικτροτάτην. Και θα αντιδράσουν, σε πρώτη φάση, με όπλο αποτελεσματικότατο ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ.

Η σταγόνα που έκανε να ξεχειλίσει το ποτήρι ήταν η δημοσιοποίηση του «πόθεν έσχες» των αρχηγών, των υπουργών και των βουλευτών των κομμάτων, οι οποίοι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥΠΛΟΥΤΟΙ. (Το χιλιοειπωμένο ότι δημοσιοποιήθηκε το «έσχες» και όχι το «ΠΟΘΕΝ» δεν μας είχε κάνει τόση εντύπωση σε προηγούμενες δημοσιοποιήσεις του «πόθεν έσχες», διότι τότε οι περισσότεροι Έλληνες τα έφερναν, λίγο ή πολύ, βόλτα. Σήμερα η λαϊκή δυσφορία έχει χτυπήσει ταβάνι, λόγω της τεράστιας ακρίβειας, της καθήλωσης των μισθών και των συντάξεων των μη εχόντων και μη κατεχόντων και λόγω του… πάμφτωχου Αλογοσκούφη που στραγγαλίζει, όπως έγραψα πρόσφατα, «ΟΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΝΗΤΕΣ ΑΝΑΠΝΕΟΥΝ ΑΚΟΜΑ»…)

Αλήθεια, πού τα βρήκαν τα αμύθητα περιουσιακά στοιχεία αυτοί που μας κυβερνούν; Στον δρόμο; Ή μήπως τα κληρονόμησαν από κάποιους παλαιάς κοπής θείους στην Αμερική; Η απορία είναι γενική και προκαλεί ασίγαστο θυμό. Τόσο μεγαλύτερο θυμό μάλιστα, όταν συνδυάζεται -και συνδυάζεται- με την απαίτησή τους να κάνουν ΘΥΣΙΕΣ οι κυβερνώμενοι για… το καλό του συνόλου! (Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι κυβερνώντες είναι αδίστακτοι σαδιστές που αναζητούν οικειοθελώς μαζοχιστές…)

Αλλά και πεντακάθαρα να ήταν τα μυθώδη περιουσιακά τους στοιχεία, δεν είναι ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ για κάθε πολίτη να κρίνεται η μοίρα του και εν τέλει η ζωή του από αποφάσεις ανθρώπων που δεν διαφέρουν πολύ από αυτοκράτορες και απόλυτους μονάρχες άλλων εποχών και οδηγούν επιπλέον, ερήμην των υπηκόων τους, το σκάφος της ταλαίπωρης χώρας τους με σαραβαλιασμένη πυξίδα; (Ως προς το σκάφος και την πυξίδα του, που συμβολίζουν την ελληνική εξωτερική πολιτική, μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι όταν άκουσα την κ. Ντόρα να δηλώνει, προκειμένου να αποκρούσει τα εμετικά φληναφήματα του Γκρούεφσκι περί «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα, ότι «το μόνο προς συζήτηση θέμα είναι το όνομα και το… ΕΥΡΟΣ του»! Είπε, δηλαδή, με άλλα λόγια ότι το συμφωνηθεισόμενο όνομα ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ να μην ισχύει για ΟΛΕΣ τις χρήσεις!)

Μια και ψέγω αλύπητα τους εκάστοτε κρατούντες για τη ΜΟΝΙΜΩΣ αδιευκρίνιστη προέλευση του αμύθητου πλούτου τους, ας μου επιτραπεί μια προσωπική μαρτυρία ΠΟΥ ΤΗΝ ΟΦΕΙΛΩ, επειδή στην κορυφή των άρθρων μου και πλάι στη φωτογραφία μου φιγουράρουν κάποια αλλοτινά πολιτικά αξιώματα. Λοιπόν, τα περιουσιακά μου στοιχεία συνίστανται από ένα αγροτεμάχιο 5 στρεμμάτων στην Κρήτη που κόστισε 5 εκατ. δρχ. το 1983 και από ένα προκατασκευασμένο σπίτι, στο οποίο κατοικώ, εμβαδού 138 τ.μ., στη Δροσιά Αττικής, που οικοδομήθηκε σε πατρικό οικόπεδο 730 τ.μ. με δάνειο 19.000.000 δρχ. από την Τράπεζα Παρακαταθηκών και Δανείων το 1990, εξοφλητέο σε 25 ετήσιες δόσεις. Διαθέτω επίσης ΙΧ αυτοκίνητο τύπου Honda, αγορασθέν ομοίως με δόσεις, καθώς και δύο αυξομειωνόμενους τραπεζικούς λογαριασμούς που το περιεχόμενό τους σπανίως υπερβαίνει τα 5.000 ευρώ. (Τα περιουσιακά μου στοιχεία ουδέναν ενδιαφέρουν. Θεώρησα χρέος μου να τα παραθέσω όμως, και ας διαφωνήσουν ορισμένοι που χαλάλισα μια μεγάλη παράγραφο, αντί να τη χρησιμοποιήσω, ας πούμε, για τα οργιάζοντα σενάρια περί προεκλογικών ή μετεκλογικών συνεργασιών των, πλην ΚΚΕ, κομμάτων.)

Θα κλείσω, λοιπόν, με αυτά τα περιλάλητα σενάρια, μολονότι ουδόλως με εμπνέουν. Το μόνο από τα εν λόγω σενάρια που αξίζει τον κόπο να φωτίσει κανείς είναι εκείνο που αφορά τον μεγάλο συνασπισμό ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και αυτό για δύο λόγους. Επειδή το έθεσε πρώτος ο κ. Αλογοσκούφης, για να αποπροσανατολίσει από τα πρωτοφανή αίσχη της οικονομικής και δημοσιονομικής του πολιτικής, και δεύτερον, επειδή Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΔΥΟ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΟΥΡΑΝΟΜΗΚΗ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.