Νόμοι και νομοθετικά τεχνάσματα
Υπολόγισαν όμως εκείνοι που τον επέλεξαν ότι θα ήταν «συνεργάσιμος» για τα σκάνδαλα των αντιπάλων. Έκαναν λάθος. Ο αδέκαστος Γ. Ζορμπάς καταπολεμούσε τη σήψη και τη διαφθορά σε αμφότερα τα σκέλη του δικομματισμού. Και ως εκ τούτου αποφάσισε η κυβέρνηση εν μέσω θέρους να τον καρατομήσει προς ανακούφισιν και του ευώνυμου σκέλους του οποίου οι διαμαρτυρίες δεν πείθουν.
Η εκπαραθύρωση του κ. Ζορμπά γίνεται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη φάση της έρευνας του σκανδάλου της Siemens. Γιατί φαίνεται ότι ο κ. Ζορμπάς είχε προσεγγίσει τα μαύρα ταμεία της Siemens αλλά και άλλες αμαρτωλές πηγές, που μάλλον καίνε και τα δύο κόμματα.
Η κατάργηση του κ. Ζορμπά αυτήν τη στιγμή απαλλάσσει τους ενόχους από την απειλή των αποκαλύψεων, γιατί:
α) Απομακρύνει έναν ασυμβίβαστο διώκτη της αμφισκελούς διαφθοράς, εξουδετερώνοντας κάθε διερεύνηση του σκανδάλου στο προσεχές μέλλον.
Η μεθόδευση της «αντικατάστασής» του από εν ενεργεία εισαγγελικό λειτουργό με νομοθετική ρύθμιση και μάλιστα με επιλογή από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο καταργεί στην ουσία την αρχή καταπολέμησης βρώμικου και παράνομου χρήματος. β) Με το νομοθετικό τέχνασμα αγοράζεται χρόνος για τη συγκάλυψη των σκανδάλων και εξαγοράζονται ευθύνες (ποινικές, πολιτικές και άλλες) πριν αυτές αποκαλυφθούν και πριν καταλογιστούν. Τα πράγματα είναι απλά. Η συνταγή δοκιμασμένη. Έρχεται η νομοθετική ρύθμιση κατάργησης του κ. Ζορμπά, αλλά όχι και η αντικατάσταση, για τους εξής λόγους: Διανύουμε εποχή δικαστικών διακοπών και ως εκ τούτου το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο θα συνέλθει μετά το τέλος Σεπτεμβρίου για να «εκλέξει» τον νέο πρόεδρο. Θα ακολουθήσει σε άγνωστο χρόνο από τους αρμόδιους υπουργούς ο διορισμός των μελών της Επιτροπής. Σειρά έχει μετά -πότε άραγε;- η έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος για τη στελέχωση με το αναγκαίο διοικητικό, τεχνικό και ειδικό προσωπικό. Κατά συνέπεια, η έναρξη της λειτουργίας της νέας Αρχής δεν μπορεί να είναι νωρίτερα από το φθινόπωρο του 2009. Έτσι, οι «κλέψαντες οπώρας» θα μείνουν στο απυρόβλητο… Καθώς διδάσκει η εμπειρία που έχουμε αποκομίσει, π.χ., από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Προστασίας Απορρήτου των Επικοινωνιών, χρειάστηκαν χρόνια (επί εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ) για να εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα και να στελεχωθεί με το αναγκαίο προσωπικό. Αυτό έγινε λίγο πριν καταργηθεί η Επιτροπή αυτή με νόμο και αντικατασταθεί από την ΑΔΑΕ, για τη στελέχωση της οποίας το Προεδρικό Διάταγμα δημοσιεύθηκε λίγο πριν ο κ. Κορωνιάς ενημερώσει το πολιτικό γραφείο του πρωθυπουργού για τις υποκλοπές (κατασκοπεία) τον Μάρτιο του 2005. Αυτά από την πολιτική μεθόδευση των δύο κυβερνήσεων. Θέλουν κουκούλωμα των σκανδάλων και το μεθοδεύουν νομιμοφανώς. Το τυχόν επιχείρημα της κυβέρνησης ότι με τη νέα ρύθμιση παρέχονται πρόσθετες εγγυήσεις ανεξαρτησίας της Αρχής, επειδή ο πρόεδρος θα είναι εν ενεργεία εισαγγελικός λειτουργός, θα επιλέγεται δε από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, είναι έωλο και παραπλανητικό. Τον διπλό έλεγχο της Επιτροπής θέλουν να εξασφαλίσουν μέσω της χειραγωγούμενης δικαιοσύνης στην κορυφαία βαθμίδα της. Σε αυτήν τη σκέψη μας οδηγεί το γεγονός ότι ο κ. Ζορμπάς συγκρούστηκε με τον κ. Κολιοκώστα, όταν εκείνος θέλησε να αμφισβητήσει την τυπική νομιμότητα του πορίσματος για τα ομόλογα. Η επιλογή, λοιπόν, ενός εν ενεργεία δικαστικού από την επιτηρούμενη από την κυβέρνηση πυραμίδα της δικαιοσύνης δημιουργεί πρόσθετη σχέση εξάρτησης της Αρχής. Και να μη μας διαφεύγει ότι ένας εν ενεργεία εισαγγελικός λειτουργός, όσο αδέκαστος κι αν είναι (αυτό είναι ζητούμενο), δεν θα είναι περισσότερο ανεξάρτητος από έναν αποδεδειγμένα αδέκαστο συνταξιούχο εισαγγελέα.
Πολλές φορές οι νομοθετικές ρυθμίσεις υποκρύπτουν πολιτική σκοπιμότητα, δεν περιβάλλονται την ηθική του δικαίου και δεν ανταποκρίνονται στην κοινωνική αντίληψη περί δικαίου αλλά αποτελούν νομοθετικά τεχνάσματα για την κάλυψη της πολιτικής ανηθικότητας.