ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ

Μα τι αισιόδοξο ξεκίνημα είναι αυτό που έκανα! Είναι σαν να με διαβάζεις στην αμμουδιά, και να σου λέω πως καλά κάνεις και ξαπλώνεις στην άμμο, να τη συνηθίζεις επάνω σου, γιατί θα περάσεις μια αιωνιότητα κάτω απ’ αυτήν. Αλλά αυτά γράφεις όταν βρίσκεσαι στην καρδιά του καλοκαιριού και μερικές σελίδες μετά από εκείνες που έχουν ξεπουπουλιάσει την εβδομάδα και σου την παρουσιάζουν σαν γαλοπούλα έτοιμη για τον φούρνο. Και για να μη σου τρώω χρόνο, το μόνο που έχω να κομίσω ως νέο, ως είδηση, ως αποκάλυψη, είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε σχέδιο για εκλογές ούτε διάθεση ανασχηματισμού ούτε κάτι θεαματικό. Τουλάχιστον αυτό λέει το Μαξίμου, όταν «ενημερώνει» κορυφαίους παράγοντες, θεσμικούς και μη, δηλαδή επιχειρηματίες. Λένε πως έχουν αποφασίσει να πορευτούν έτσι και όσο πάει, ενώ σίγουρα δεν έχουν λόγο να πάνε σε εκλογές πριν από τις ευρωκάλπες. Ο χρόνος είναι σύμμαχος της κυβέρνησης και εχθρός του ΠΑΣΟΚ. Η πηγή μου είναι τόσο καλή, που δεν φαντάζεστε, θεωρώ την πληροφορία έγκυρη και κανονικά, προς επιβράβευσιν, η στήλη έπρεπε να τελειώνει εδώ, αφού έπραξε το καθήκον της. Έλα όμως που μου λείπουν άλλες χίλιες λέξεις…

Για μια στιγμή σκέφτηκα να βάλω εδώ σκηνές από τον «Νονό», να παραθέσω και τους αυθεντικούς διαλόγους αλλάζοντας, όπου χρειάζεται, κάποια ονόματα και να σας δώσω με παραστατικό και γλαφυρό τρόπο την εικόνα του πολιτικού σκηνικού. Μετά σκέφτηκα πως αυτό θα ήταν προσβλητικό. Για τον Κόπολα και τους συνεργάτες του, εννοείται. Θα συμφωνείτε, πάντως, πως όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας θυμίζουν ταινία με θέμα την Καμόρα. Λείπουν μόνο τα ημιαυτόματα και οι κοντόκανες καραμπίνες, αλλά και αυτό συμβαίνει επειδή, απλώς, δεν χρειάζεται να εμφανιστούν. Δηλαδή τι πιο μαφιόζικο απ’ αυτά που έχουν γίνει τις τελευταίες μέρες με τον Ζορμπά, το αρχείο του Κουκοδήμου, τις αμέριμνες διακοπές για τον Χριστοφοράκο; Μάλιστα, η απουσία των πυροβολισμών δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με τόσο καλούς επαγγελματίες, που δεν χρειάζεται να καταφεύγουν στα άκρα. Έχουν ρυθμίσει το σύστημα τόσο καλά, που δουλεύει σαν βηματοδότης, μια χαρά. Το συμπέρασμα αυτό σε οδηγεί, βέβαια, σε διεστραμμένες σκέψεις. Βλέπεις τη χαρά για την επέτειο της Δημοκρατίας, από δίπλα και η αίτηση αποφυλάκισης του Ιωαννίδη και σκέφτεσαι πως η Δημοκρατία βάζει φυλακή όσους την έχουν καταλύσει, αλλά όχι όσους την ευτελίζουν καθημερινά. Αν μάλιστα το προχωρήσεις περισσότερο, βλέπεις ότι τύποι σαν τον Ιωαννίδη μέσα από τα εγκλήματά τους τόνωσαν το αίσθημα δημοκρατικότητας και τον πατριωτισμό των Ελλήνων, τους υποχρέωσαν να αναζητήσουν έμπνευση και αγωνιστικά ερείσματα. Όμως τύποι σαν τους σημερινούς απαξιώνουν τα πάντα στα μάτια των νεώτερων γενιών, προτάσσουν ως όραμα την ευζωία του λαμόγιου, τα κουβαδάκια στην αμμουδιά της Μυκόνου.

Τέλος πάντων, η υποχρέωση που μου επιβλήθηκε να παραδίδω τη στήλη Τετάρτη σας στερεί από την περιγραφή που σκόπευα να σας κάνω για όσα έγιναν στη δεξίωση του προεδρικού Μεγάρου. Μη έχοντας, λοιπόν, κάτι καλύτερο να κάνω, τηλεφώνησα σε άνθρωπό μου στον ΟΤΕ, μήπως έχει κάτι να μου πει για τον Βουρλούμη. Ο άνθρωπός μου είναι έντιμος τεχνοκράτης με υψηλή διοικητική θέση. «Κατά τη γνώμη μου, Προκόπιε, αν ο Βουρλούμης την πατήσει από κάπου, θα είναι θύμα των αγκυλώσεων ενός συστήματος που υποχρεώνει όποιον θέλει να εξελίξει τη δουλειά του να κινηθεί στα όρια της νομιμότητας ή να παρανομήσει εν ψυχρώ αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Προσωπικά πιστεύω ότι η έρευνα δεν θα βρει κάτι μεμπτό για τον Βουρλούμη. Αυτό, όμως, που θα μπορούσε κάποιος να του προσάψει είναι η αδιαφορία του για τα όργια που έγιναν στον ΟΤΕ, ειδικά στον OTE International, προ της ανάληψης των καθηκόντων του». Όργια στον ΟΤΕ International; Δεν ξέρω αν εννοούν οικονομικά ή κάτι ωραία πάρτι που έγιναν σε κεντρικό ξενοδοχείο του Ερεβάν της Αρμενίας. Δεν ρώτησα να μάθω, επειδή δεν θέλω να μπλέξω. Προτίμησα να ασχοληθώ με πιο χαριτωμένα στοιχεία από την περιγραφή του συνομιλητή μου.

Ξέρατε, φίλοι μου, ότι στο υπόγειο του ΟΤΕ λειτουργεί κλειδαράδικο; Ναι, κλειδαράδικο! Γιατί; Επειδή στο μέγαρο του ΟΤΕ όλοι κλειδώνουν τα γραφεία τους, ενώ κανένας δεν έχει μπει στον κόπο να βάλει κάρτες εισόδου. Έτσι, συχνά πυκνά καλείται ο κλειδαράς να ανοίξει γραφεία και να κόψει καινούργια κλειδιά. Μα δεν είναι ωραίο; Δείχνει κάτι από κλίμα γειτονιάς μέσα στο κτίριο. Άλλο χαριτωμένο και απίστευτο: Στο κτίριο του ΟΤΕ δεν υπάρχουν ασύρματες συνδέσεις Internet. Κορυφαίο; Ναι! Γι’ αυτό και αγαπάμε τον ΟΤΕ, γι’ αυτό και δεν θέλουμε ξένους μάνατζερ και άλλες βλακείες. Είναι όπως τότε που έκλεισαν τα μπακάλικα. Εντάξει, ας ασχοληθούμε με λίγο πιο σοβαρά θέματα…

Αν υπάρχει ένας λόγος να στεναχωρηθώ για τη σύλληψη του Ράντοβαν Κάραζιτς, είναι επειδή ίσως ήταν αναγνώστης μας. Όχι δικός μου φυσικά, αλλά συχνά πυκνά δημοσιεύουμε απόψεις που όχι απλώς θα συνυπέγραφε, αλλά θα μπορούσε να τις έχει γράψει ο ίδιος. Κατά τη γνώμη μου, όλοι οι χασάπηδες, ανεξαρτήτως θρησκείας και εθνικότητας, θα πρέπει να καταλήγουν στο ίδιο καζάνι. Όταν λοιπόν βλέπω τα χασαπάκια του UCK όχι μόνο να κυκλοφορούν ελεύθερα, αλλά να είναι κυβερνήτες κράτους, κάτι μου δίνει κλοτσιές στο στομάχι. Μετά έρχεται ένα τσίμπημα. Παιδιά, τι θα γίνει έτσι κι αρχίσουν να ρωτάνε τον τύπο για τις σχέσεις του με την Ελλάδα; Το ενδεχόμενο έχει προκαλέσει ρίγη σε παράγοντες των κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Παπανδρέου, αλλά και σε ορισμένους πρώην δημάρχους. Ξέρετε επίσης πόσα βίντεο και φωτογραφίες κυκλοφορούν με έλληνες παράγοντες αγκαλιά με τον Ράντοβαν; Βέβαια, και εδώ ισχύει το γνωστό και ελληνικό «οι φιλίες δεν ποινικοποιούνται», αλλά, όπως και να το κάνουμε, δημιουργούνται κάποιες εντυπώσεις. Θέλω απλώς να σας ενημερώσω ότι πριν από δύο χρόνια ο βρετανικός «Independent» έριξε ένα μεγάλο δημοσίευμα που ρωτούσε, αφελώς, ποιος ο ρόλος της Ελλάδας στις σφαγές της Βοσνίας. Άσε που μπορεί κανένας κακόβουλος να ανακαλύψει ελληνικά δημοσιεύματα της εποχής που πανηγυρίζουν και καμαρώνουν για τη συμμετοχή ελλήνων εθελοντών στις ωραίες και τίμιες επιχειρήσεις των δυνάμεων του Κάραζιτς. Τέλος πάντων, τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς για την εξέλιξη μιας ιστορίας όπου σοβαρό μεσολαβητικό ρόλο έπαιξε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης; Σφάχτηκαν μεταξύ τους και περισσότεροι από 250.000 άνθρωποι στριμώχτηκαν σε ομαδικούς τάφους. Αιωνία τους η μνήμη, αν και στις μέρες μας η μνήμη δεν ζει και πολύ.

Να μην ξεχάσω τώρα που φτάνω προς το τέλος να πανηγυρίσω κι εγώ για την απόφαση του Παναμά να άρει την αναγνώριση των Σκοπίων και να επιστρέψει στο FYROM. Αν βρίσκετε την απόφαση «κουφή» ή αν νομίζετε ότι πρόκειται για θρίαμβο της Ντόρας, κάνετε λάθος. Επίσης, είστε λάθος αν πιστεύετε ότι επειδή υπάρχουν πολλά ελληνικά πλοία με σημαία Παναμά, η κυβέρνηση της χώρας είπε να μας κάνει τα γλυκά μάτια. Θα σας πω το μυστικό, που έχει το ενδιαφέρον του. Στον Παναμά η διαπλοκή είναι ελληνική και δεν έχει να κάνει μόνο με τα πλοία. Απλώς οι έλληνες μετανάστες εκεί έχουν «πιαστεί» τόσο καλά, που μπορούν και κάνουν παιχνίδι. Θυμίζω πως στα ʽ70s ο Παναμάς είχε έλληνα πρόεδρο (που διορίστηκε βέβαια από τους Αμερικανούς). Και στην αρχή του αιώνα μας διέθετε γυναίκα πρόεδρο με έλληνα εραστή. Δίπλα σʼαυτά προσθέστε τον έλεγχο της μεγαλύτερης τράπεζας και ενός τηλεοπτικού σταθμού από ελληνικά συμφέροντα. Και επειδή έχω γνωρίσει αυτούς τους τύπους (ναι, είχα πάει να παίξω στο Survivor Ελλάδα – Τουρκία), ξέρω πως κύριο μέλημά τους είναι να μένουν αφανείς και, αν μπορούν, να κάνουν καμιά δουλειά για την πατρίδα. Άι στο διάολο, να πω κι εγώ έναν καλό λόγο για κάποιους.

Και αν εγώ παίρνω κάπως ελαφρά τα της Μακεδονίας μας, ο συμμαθητής μου που ζει στη Θεσσαλονίκη δεν συμμερίζεται την άποψή μου. Το θηρίο πήγε Μελίτη και μετά στα σύνορα να περιμένει Σκοπιανούς! Όταν πηγαίναμε σχολείο, ήταν σε μια οργάνωση που την έλεγαν, αν θυμάμαι καλά, ΕΝΕΚ, αλλά μετά, όταν μεγαλώσαμε, πέρασε στη Χρυσή Αυγή και είδε το φως το αληθινό. Δεν θα σας πω τι δουλειά κάνει, γιατί δεν θέλω να τον εκθέσω. Ο ίδιος με διαβάζει και λυπάται για την κατάντια μου. «Προκόπιε, θα το κάνουμε σαν εκδρομή με τα αυτοκίνητά μας και οι μπάτσοι δεν πρόκειται να μας πάρουν χαμπάρι. Κάποιοι θα πάρουν μαζί γυναίκες και παιδιά για ξεκάρφωμα». Όπως και έγινε! Μετά την τηλεοπτική επιτυχία του εγχειρήματός του, πρότεινα να πηγαίνουν κάθε Σαββατοκύριακο σε συνοριακούς σταθμούς της χώρας (ακόμα και στα αεροδρόμια) και να κάνουν τα ίδια, κουνώντας σημαίες, φωνάζοντας συνθήματα. Τουριστικά το θέαμα θα είναι υπέροχο, όπως κάνουν στη Χαβάη με τις χορεύτριες. Θα μπαίνει ο τουρίστας στη χώρα και θα ξέρει πως εδώ που ήρθε μπορεί να το διασκεδάσει.