Χωρίς λιμάνι για 4 χρόνια η Τζια

Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2004 η κακοκαιρία διέλυσε τον μοναδικό ντόκο που είχε και χρειάστηκε να έρθει το 2007 για ν’ αρχίσουν τα έργα -υποτίθεται- αποκατάστασης, τα οποία όμως σταμάτησαν με αποτέλεσμα η κατάσταση να χειροτερέψει κι άλλο!
Η… τραγική όσο και απίστευτη αυτή ιστορία καθημερινής τρέλας συντελείται στην Κέα, πιο γνωστή ως Τζια, η περιπέτεια της οποίας ξεκίνησε το 2004. Τον Ιανουάριο του χρόνου αυτού το νησί των 3.000 μόνιμων κατοίκων και των δεκάδων χιλιάδων παραθεριστών βρέθηκε χωρίς λιμάνι. Στις αρχές του 2001 δύο εταιρείες, η ΒΙΟΤΕΡ ΑΕ και η ΑΤΟΜΟΝ, πήραν την εργολαβία για αποκατάσταση των λιμανιών. Όμως το υπουργείο Οικονομίας δεν τους πλήρωσε τα δεδουλευμένα και τον Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου παράτησαν το έργο στη μοίρα του! Ο χειμώνας που επακολούθησε έκανε ακόμα πιο… άγρια τα πράγματα. Το ακρομώλιο άρχισε να βυθίζεται, στη βάση του λιμενοβραχίονα δημιουργήθηκε ένα μεγάλο ρήγμα και η εφεδρική προβλήτα υποσκάφθηκε και αχρηστεύθηκε. Σήμερα βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση από αυτήν του 2004 και υπάρχει φόβος να μείνει το νησί από στιγμή σε στιγμή χωρίς λιμάνι, αν η μοναδική προβλήτα που έχει απομείνει καταπέσει από τη συνεχή χρήση επιβατηγών, φορτηγών, βυτιοφόρων και κάθε άλλου πλοίου που καταπλέει στο νησί.
Οι κάτοικοι και όσοι πηγαίνουν στην Τζια για διακοπές ή δουλειές είναι ανάστατοι. Ένα ολόκληρο νησί, μία ώρα απόσταση από την Αττική, κινδυνεύει να μην έχει σε λίγο ούτε μία… προβλήτα για να απο-επιβιβάζονται άνθρωποι και οχήματα! Επανειλημμένες οι διαμαρτυρίες, οι παραστάσεις, οι εκκλήσεις. Δυστυχώς όμως δεν… ιδρώνει το αφτί κανενός! Όταν θα γίνει κάποια στιγμή το κακό και βουλιάξει κι ο άλλος ντόκος παρασύροντας ενδεχομένως κάποιους ανθρώπους ή οχήματα, θα… τρέχουν όλοι. Θα είναι όμως αργά. Το κακό θα έχει γίνει… Ο δήμαρχος, ο έπαρχος και οι φορείς του νησιού καταγγέλλουν την αδιαφορία και τον εμπαιγμό του κράτους και ετοιμάζουν σειρά κινητοποιήσεων. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται το κλείσιμο των δημόσιων υπηρεσιών, ο αποκλεισμός του λιμανιού, η παραίτηση του δημάρχου και του δημοτικού συμβουλίου κ.λπ.
Το ζήτημα είναι γιατί το κράτος επιμένει να αρνείται να παρέμβει για να διορθώσει αυτή την κατάσταση. Τι περιμένει; Γιατί δεν λογαριάζει τους κατοίκους του νησιού και τους επισκέπτες του; Δεν είναι Έλληνες αυτοί; Δεν έχουν δικαίωμα στην απρόσκοπτη συγκοινωνία με την Αθήνα; Τι θα πρέπει να κάνουν δηλαδή οι κάτοικοι, οι επαγγελματίες, οι τουρίστες για να μην κινδυνεύουν να μείνουν… αποκλεισμένοι στο νησί;
Αν μπορεί κάποιος να απαντήσει σε αυτά τα απλά ερωτήματα, το πρόβλημα θα λυθεί. Επειδή όμως δεν βλέπουμε να συγκινείται κανένας και να απαντάει, φοβούμαστε ότι η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη στο μέλλον. Εκτός κι αν γίνει κάποιο… θαύμα. Γιατί μόνο με… θαύμα μπορεί να… ξυπνήσει το βαθιά κοιμισμένο κράτος μας…