ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΦΥΣΑΕΙ Ο ΠΟΥΝΕΝΤΕΣ ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΠΝΙΓΕΝΤΕΣ

Η θάλασσα ώς η γυνή
είναι μητέρα όλων,
εκ τούτου θέλει προσοχή
είς κάθε ακτή καί μόλον.

Ο Έλλην πού τσαλαβουτά
όπου βρεθεί κι αράξει
θνήσκει απεριόριστα
καταπατών τήν τάξη.

Βουτά από συνήθεια
είς τσέπες καί λιμάνια
κάνοντας, δέ, τίς πράξεις του
Ανατολής χαρμάνια.

Η φράση «βούτα μάγκα μου»
θέλγει κάθε Γραικύλο
είτε γαλή είναι αυτός
είτε τόν λένε «σκύλο».

Σκυλεύει όπου κι άν βρεθεί
των Εσπερίδων Μήλων
μέ νύχια γερακοειδή
καί μακριών δακτύλων.

Η φύσις τόν επροίκισε
μέ τού φιδιού τή χάρη
νά δάκνει, νά ελίσσεται
ακόμα καί κουφάρι.

Καί πεθαμένος ο Γραικός
βλέπει καί υφαρπάζει
ακόμα καί στήν κάσα του
ετούτος δέν αλλάζει.

Έτσι λοιπόν περιπατεί
στά μήκη και στά πλάτη
έχοντας ώς παντιέρα του
τό ψεύδος, τήν απάτη.

Διδάχτηκε απ’ τούς καιρούς
κι από τίς δυστυχίες
νά επιζεί καί νά νικά
μέ τίς μεγαλαυχίες.

Δηλώνει υπερήφανος
υψιπετής καί λάγνος
ώς άλλος Μεγαλέξανδρος
ώς άλλος Καρλομάγνος.

Τού Εφιάλτη συγγενής
ώς και τού Λεωνίδα
τή μαριδούλα σού πουλά
λές κι είναι συναγρίδα.

Η τιμωρία ουδαμώς
τόν Έλληνα φοβίζει
αφού κι αυτός ο ΤΙΜΩΡΟΣ
εκ τού Γραικός κερδίζει.

Όμως τό έξυπνο πτηνό
πιάνεται από τή μύτη
είτε είς τήν κυβέρνηση
είτε σέ κάποια σκήτη.

Η τιμωρία είναι εντός
κάπου βαθιά στά στήθη
καί πλήττει στό διηνεκές
άρχοντα καί αλήτη.

Δέν είναι είς στά έδρανα
κάποιων δικαστηρίων
είν’ οι Ερινύες πού χτυπούν
ώς σμήνη Βαλκυρίων.

Αυτοί οι Έλληνες λοιπόν
τούς θερινούς τούς μήνες
ορμούν είς τά παράλια
ώς λυσσασμένοι κύνες.

Αφήνουν περιττώματα
σακούλες, τσιγαριλίκια,
χέζουνε όπου κι άν βρεθούν
καί κάνουν κι αντριλίκια.

Αλίμονό σου αν γελαστείς
καί πείς σ’ έναν πατέρα
πώς τό παιδί του φωνασκεί
καί θλίβει τόν αέρα.

Θά σού περάσει στόν λαιμό
αγχόνη εκ σχοινίου,
ιδίως στάς περιοχάς
Φαλήρου ώς Σουνίου.

Οι παραλίες ζέχνουνε
η πλάσις ερημώνει
κι ουδείς τό σκάφος κυβερνά
ουδείς κρατά τιμόνι.

Ομάδι πνίγονται οι Γραικοί
ήρωες είς αγώνα,
πού ούτε είς τούς πόλεμους
τού Εικοστού Αιώνα

δέν έπεσαν μαχόμενοι
έστω γιά μιά Πατρίδα.
ΟΛΗ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΤΙΔΑ.
……………………………………………………….
……………………………………………………….
Νύν υπέρ Πόντων ο αγών.