ΤΟΥΣ ΛΥΓΙΣΑΝ

Ηαντάρα των σκανδάλων, και τα απανωτά εγκεφαλικά εξαιτίας των Σκοπιανών δεν μας έδωσαν την ευκαιρία να εκτιμήσουμε σοβαρά τα γεγονότα στη Σερβία. Και όμως πολύ σοβαρές εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί στη Σερβία, που αφορούν ευθέως και επιβαρυντικά την Ελλάδα, διότι μπήκε σε εφαρμογή το σχέδιο της αλλαγής του χάρτη των Βαλκανίων. Δυστυχώς, η αποτυχημένη εξωτερική πολιτική της Ελλάδος δεν αντελήφθη καν το σοβαρό παιχνίδι των νεοταξικών σε βάρος της Σερβίας και σε λίγο θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε, για όσα μας επιφυλάσσει η εξέλιξη αυτού του σχεδίου. Ελλάς και Σερβία πέραν της φιλίας που ενώνει τους δύο λαούς έχουν πολλά κοινά σημεία, τα οποία το τέρας της παγκοσμιοποίησης έχει βαλθεί εδώ και χρόνια να συντρίψει. Η κοινή θρησκεία, η αλληλεγγύη των δύο λαών, η στήριξη της Σερβίας στην περίοδο των βομβαρδισμών, η κοινή στάση στα βαλκανικά θέματα, οι κοινές παραδόσεις, και η ιστορική σύμπλευση στον 20ο αιώνα προοιωνίζονται την κατά της Ελλάδος μηχανορραφία στο αμέσως προσεχές μέλλον.

Αλλαγή μεθόδων

Η Σερβία βγήκε από τον πόλεμο της Βοσνίας ηττημένη και ακρωτηριασμένη. Από τότε άρχισε η εφαρμογή του Σχεδίου «μικρή και αποδυναμωμένη Σερβία». Ακολούθησαν οι εξοντωτικοί αεροπορικοί βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ και η έναρξη των βιαιοτήτων στο Κόσοβο. Η ανεξαρτητοποίηση του Μαυροβουνίου απέκοψε τελειωτικά τους Σέρβους από τη θάλασσα και ελαχιστοποίησε τη χώρα τους. Επιχειρήθηκε ταπείνωση της Σερβίας με τη δίκη του Μιλόσεβιτς και τον θάνατό του. Παρ’ όλα αυτά, όμως, όταν τέθηκε στους Σέρβους το μεγάλο δίλημμα, ή παραχωρείτε και το Κόσοβο στους Αλβανούς και γίνεστε δεκτοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση με συνοπτικές διαδικασίες, ή θα μείνετε για πάντα απ’ έξω από αυτή, ο σερβικός λαός απάντησε υπερήφανα: «Το Κόσοβο είναι το λίκνο της φυλής μας, δεν συζητούμε τη παράδοσή του και προτιμούμε να μείνουμε εμείς μόνοι εκτός Ευρώπης». Αυτή η θαρραλέα στάση του σερβικού λαού, που εκφράστηκε τότε με τον πιο εύγλωττο τρόπο από το πρόεδρο Κοστούνιτσα, ανάγκασε τους νεοταξικούς να αλλάξουν μεθόδους υποδούλωσης της Σερβίας. Από τους βομβαρδισμούς, τις φοβέρες και τα δικαστήρια, φτάσαμε στη δράση της πέμπτης φάλαγγας, στην εξαγορά συνειδήσεων και στους εκβιασμούς. Η νέα μεθόδευση έφερε άμεσα αποτελέσματα. Βρέθηκαν Σέρβοι πολιτικοί πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν τα αμερικανικά σχέδια εξουδετέρωσης κάθε σερβικής αντίστασης. Το πρώτο σκαλοπάτι απετέλεσε η ήττα του Νίκολιτς και όσων πίστευαν ότι το Κόσοβο έπρεπε να παραμείνει στη σερβική επικράτεια, σύμφωνα πάντοτε με το ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών. Επικράτησε ο φιλοδυτικός Τάντιτς του Δημοκρατικού κόμματος, που πρόσφερε το δέλεαρ της αμέσου εισόδου της Σερβίας στην ΕΕ.
Μετά τις εκλογές
Το παιχνίδι που παίχτηκε μετά τις εκλογές της 11ης Μαΐου ήταν άγριο, ωμό και απροκάλυπτο. Ήταν πραγματικά η αποθέωση του πολιτικού αμοραλισμού και της ξεδιάντροπης συναλλαγής. Ανίερες συμμαχίες, παρά φύση συνεργασίες και παράνομες συναλλαγές γέννησαν τραγέλαφο. Οι Σοσιαλιστές του Μιλόσεβιτς με τον νέο τους ηγέτη, τον Ίβιτσα Ντάσιτς, εντελώς παράδοξα και απρόοπτα συνεργάστηκαν με τον Μίρκο Τσβέτκοβιτς του Δημοκρατικού κόμματος. Την περασμένη Παρασκευή το Δημοκρατικό κόμμα και το σοσιαλιστικό κόμμα υπέγραψαν συμφωνία σχηματισμού κυβέρνησης. Βαθύ χάσμα χώριζε τα δύο κόμματα και η ξαφνική συνεργασία τους γέμισε με ερωτηματικά το πολιτικό σκηνικό στη Σερβία. Το απίστευτο όμως είναι ότι οι νεοταξικοί που διέλυσαν με φοβερούς βομβαρδισμούς τη Σερβία για να τιμωρήσουν την πολιτική του Σοσιαλιστικού κόμματος, του οποίου τότε ηγείτο ο Μιλόσεβιτς, συνεργάστηκαν τώρα με τους εχθρούς τους, σαν να μην συμβαίνει απολύτως τίποτε. Με πολιορκητικό κριό αυτό το κόμμα, Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι κατάφεραν να στήσουν τη νέα ενδεκάτη κατά σειρά κυβέρνηση της Σερβίας και να αλώσουν από την κερκόπορτα την εξουσία στη Σερβία. Αυτούς δηλαδή που ψήφισαν οι Σέρβοι, για αντισταθούν στον διαμελισμό της χώρας τους, αυτοί έγιναν οι υπηρέτες των ξένων και τα ανδρείκελα στα οποία απέθεσαν την εφαρμογή των εξοντωτικών σχεδίων τους οι νεοταξικοί. Τέσσερα υπουργεία πήραν οι Σοσιαλιστές σαν αποζημίωση της αλλαγής της στάσεώς τους και της προδοσίας αυτών που τους ψήφισαν. Ο Ίβιτσα Ντάτσιτς πήρε το πιο κρίσιμο υπουργείο, αυτό της Δημοσίας Τάξεως, το οποίο έχει τις αρμοδιότητες της ασφάλειας και των πληροφοριών. Ένα όργανο των Δυτικών θα ηγείται πλέον των δυνάμεων ασφαλείας και των υπηρεσιών πληροφοριών της Σερβίας. Ο στόχος είναι σαφής και δείχνει στη σύλληψη των Μπλάντιτς και Κάρατζιτς, τους οποίους θέλουν να βάλουν στο χέρι οι Δυτικοί και στο Κόσοβο. Όλα τα θέματα και κυρίως το Κόσοβο θα επιλυθούν τώρα σύμφωνα με τις αμερικανικές επιταγές, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο Κοστούνιτσα παραμερίστηκε, παρότι παλαιότερα είχε κριθεί σαν μια μεταβατική λύση από τους Αμερικάνους. Οι Σοσιαλιστές κρίθηκαν και αποδείχτηκαν καλύτεροι υπηρέτες των ξένων συμφερόντων στη Σερβία. Φυσικά, ο Ντάτσιτς έχει και έναν επί πλέον σοβαρό λόγο να είναι υπάκουος στα ξένα κελεύσματα, αφού, έχοντας παντελώς χάσει την εμπιστοσύνη αυτών που τον ψήφισαν, δεν θα σηκώσει ποτέ κεφάλι κατά των αφεντάδων του.

Η νέα κατάσταση

Η Σερβία αλώθηκε εκ των ένδον. Εκεί όπου η βία του πολέμου απέτυχε, η προδοσία και η εξαγορά έφεραν θεαματικά αποτελέσματα. Και αν ακόμα οι Σέρβοι στις νέες εκλογές τιμωρήσουν αμείλικτα τους ενόχους, αυτό δεν θα έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μετά από λίγο τα πάντα θα έχουν κριθεί. Ο νέος πρωθυπουργός Μίρκο Τσβέτκοβιτς έντεχνα και παραπλανητικά μετέφερε αλλού το κέντρο του πολιτικού ενδιαφέροντος. Διακήρυξε ότι «η πλήρης ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση συγκεντρώνει το ενδιαφέρον της Σερβίας και των πολιτών της». «Η ένταξη της Σερβίας στην ΕΕ θα της δώσει τη δυνατότητα να ενσωματωθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια κρατών, από την οποία είχε αποκλειστεί για μεγάλο διάστημα εξαιτίας συγκεκριμένων ατυχών ιστορικών συνθηκών». Τόνισε επίσης ότι θα αυξήσει το ΑΕΠ κατά 7%. Πάντα μετά της μερίδος και ολίγος λαϊκισμός είναι αναγκαίο επιδόρπιο. Η αντίσταση των Σέρβων κάμφθηκε. Τους λύγισαν!
Τώρα ερχόμενοι στο διά ταύτα, δηλαδή στα καθ’ ημάς, μπορούμε να εξηγήσουμε τη στάση του Γκρούεφσκι και την επιθετικότητα της Τουρκίας. Οι Ελλάδα και Σερβία, δύο χώρες με παράλληλη πορεία, είναι στο στόχαστρο. Και η μεν Σερβία είχε πολλά τρωτά και μειονότητες και εδαφικές εκκρεμότητες που ανέκυψαν από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Η Ελλάδα όμως δεν είχε. Η Ελλάδα τα είχε όλα με το μέρος της. Η πιο συμπαγής και ομοιογενής χώρα της Ευρώπης και μέσα σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς. Πολιτικά, φυλετικά και θρησκευτικά αμιγής. Τα ίδια εργαλεία χρησιμοποίησαν και εδώ οι παγκοσμιοποιητές για να την διαλύσουν. Πολιτικό χρήμα, ανάξιοι ηγέτες, σπάσιμο των βασικών θεσμών και κοινωνικών στηριγμάτων, αποπροσανατολισμός της νεολαίας και απονεύρωση του πατριωτικού αισθήματος του λαού με παράλληλο παραμερισμό και κοινωνική απαξία του στρατεύματος.
Όλα αυτά αποδείχθηκαν με τα τελευταία σκάνδαλα, με τον πιο περίτρανο τρόπο. Δυστυχώς, ο λαός έχει μπερδευτεί κατά τρόπο εξοργιστικό και δεν μπορεί να καταλάβει ποιοι υποκινούν τους ληστές και τους εμπρηστές των καταστημάτων και των πανεπιστημίων, αλλά και των μνημείων, όπως έγινε με τον άγνωστο στρατιώτη. Τους βλέπουν να παραχαράσσουν την ιστορία μας ακόμα και στα βιβλία του δημοτικού, να κάνουν εκδηλώσεις για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, να απαξιώνουν τη θητεία, να παρουσιάζονται σαν αντιρατσιστές, για να καλύψουν την ανθελληνικότητά τους και δεν τους τιμωρούν. Πιστεύω βαθιά ότι το τέρμα αυτής της πορείας θα είναι πικρό.
Σημεία ανόρθωσης και επανάκαμψης στο ιστορικό μας πεπρωμένο δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Προβάλλει ως αναγκαία η τιμωρία μας. Η ιστορική ευθύνη βαρύνει αυτούς που μας διοικούν, που αναίτια μας φέρανε σ’ αυτό το χάλι και ανενδοίαστα μας κοροϊδεύουν από τηλεοράσεως.