Ποιος επέβαλε… σιωπητήριο;

Και ξαφνικά ως διά μαγείας τα πρωτοσέλιδα για το ταξίδι του Λιάπη, τα τηλεοπτικά τελεσίγραφα, ο ορυμαγδός των φημολογιών, οι υποθέσεις με χάρτες με τη διαδρομή που ακολούθησε οδικώς ο ξάδελφος του πρωθυπουργού για να πάει στη Λειψία, όπου γινόταν ο αγώνας Ελλάδας – Βραζιλίας, οι έρευνες για τα εισιτήρια, αφού προηγουμένως είχαν ξεχάσει τα περί ταξιδιού με τον Χριστοφοράκο στις Άλπεις για σκι, όλα αυτά εξαφανίσθηκαν και απόλυτη σιωπή αντικατέστησε τα επί εβδομάδες αποκαλυπτικά ρεπορτάζ…
Τι άραγε συνέβη, ρε παιδιά; Ποιος, ποια δύναμη επέβαλε αυτό το σιωπητήριο; Άραγε κανένας δεν προβληματίστηκε; Ούτε οι αναγνώστες των… έγκριτων και… αδέσμευτων μεγαλοεφημερίδων; Είχε δίκιο εκείνος ο… καουμπόης αμερικανός πρέσβης, ο Μίλερ, που είχε πει, σε συνάντηση με παλιό σημαντικό στέλεχος του ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ, ότι στην Ελλάδα, ευτυχώς για την Αμερική, κάθε θέμα κρατάει μία εβδομάδα… Και πράγματι έτσι είναι…
Ποιος θυμάται το σκάνδαλο με το ηλιέλαιο, ποιος θυμάται εκείνα τα δομημένα ομόλογα, ή εκείνες τις υποκλοπές χωρίς δράστες, λες και έγιναν από… Αρειανούς… Αμ’ το άλλο; Είδατε λέξη για τα πλυντήρια και τα ψυγεία και τα τηλεφωνικά κέντρα της Ντόρας και του Κυριάκου;
Ποιος αμφιβάλλει λοιπόν ότι γίνονται… θαύματα; Έστω κι αν αυτοί που τα κάνουν κάθε άλλο παρά… άγιοι είναι…