Η πολιτική ρετσινιά και η διέξοδος από την κρίση

Είναι γνωστό ότι η δημοκρατία για να λειτουργήσει ως πολίτευμα χρειάζεται τα πολιτικά κόμματα που εκφράζουν μεγάλες κοινωνικές ομάδες με ίδιες αντιλήψεις και συμφέροντα. Με άλλα λόγια, για το πολίτευμα της δημοκρατίας τα κόμματα είναι απαραίτητα για τη λειτουργία της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα κόμματα αποτελούν και αυτοσκοπό.
Τα σκάνδαλα των ομολόγων, της Siemens, του ΟΤΕ, των υποκλοπών και τόσα άλλα, δημιούργησαν κρίση στα κόμματα και οδήγησαν την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου σε αδράνεια.
Αυτήν τη χρονική περίοδο έχει δημιουργηθεί πολιτικό αδιέξοδο και η παρούσα κρίση επιβάλλεται να ξεπερασθεί για το καλό του λαού και της χώρας, ώστε να αρχίσει και πάλι να λειτουργεί καλύτερα το πολίτευμά μας. Το ζητούμενο βέβαια είναι πώς θα γίνει αυτό;
Σε παλαιότερες εποχές, που πέρασαν ανεπιστρεπτί, κάποιες επεμβάσεις, όπως η στρατιωτική άμυνα του 1909, που έφερε τον Βενιζέλο (θετικές δράσεις), αλλά και η χούντα των συνταγματαρχών του 1967, που προκάλεσε την καταστροφή της Κύπρου (αρνητικές δράσεις), επανατοποθετούσαν το πολιτικό παιχνίδι και δημιουργούσαν καινούργιους πολιτικούς σχηματισμούς. Σήμερα τέτοιες προϋποθέσεις δεν υπάρχουν και δεν πρέπει να συζητάμε για τέτοιες λύσεις.
Για την πολιτική ζωή του τόπου, που βρίθει σκανδάλων αυτόν τον καιρό, πρέπει να γίνει άμεσα κάτι ανατρεπτικό, που θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά και θα ανοίξει καινούργιους δρόμους.
Η κυρίαρχη ιδεολογία, που σήμερα σαρώνει τον κόσμο από τη μια άκρη ως την άλλη, είναι η ωφελιμιστική. Τα κοινωνικά σύμβολα του πλουτισμού έχουν γίνει ο ύψιστος στόχος των ανθρώπων, μέσα στους οποίους εντάσσονται και οι πολιτικοί. Βέβαια, το να θέλει κανείς να επιτύχει στη ζωή του την κοινωνική ανέλιξη όχι μόνο δεν είναι κάτι κακό, αλλά είναι μια υγιής φιλοδοξία, που αποτελεί την κινητήριο δύναμη του ανθρώπου. Κατακριτέο είναι η επίτευξη του στόχου να γίνεται με παραβατικό και απαγορευτικό τρόπο. Τα σκάνδαλα που έχουν ξεσπάσει ανάγονται σε επίορκους πολιτικούς, στελέχη κομμάτων και μεμονωμένα άτομα, οι οποίοι προκειμένου να οικειοποιηθούν τα μέσα για τα κοινωνικά σύμβολα «λαδώθηκαν» με τον ένα ή άλλο τρόπο. Αυτονόητο είναι όμως ότι δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει για τέτοια συμπεριφορά σύσσωμο ένα κόμμα, αλλά μάλλον να υποδείξει μόνον αυτούς οι οποίοι υπέγραφαν συμβάσεις του Δημοσίου με επιχειρηματίες. Επειδή, ως γνωστόν, ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας και κανείς δεν μπορεί να κατηγορηθεί μέχρι να το πράξει αυτό η Δικαιοσύνη, θα ήταν άδικο να στιγματισθούν κάποιοι άνθρωποι εκ των προτέρων για τέτοιες πράξεις. Από την άλλη πλευρά δεν μπορούν τα κόμματα με τόσα στελέχη να φέρουν τη «ρετσινιά» του κλέφτη ή του απατεώνα και να μπλοκάρεται η πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Εδώ λοιπόν τίθεται ευθέως το ερώτημα τι θα μπορούσε να γίνει για να ξεφύγουμε από το τέλμα και το αδιέξοδο.
Ως μόνη λύση του προβλήματος θεωρούμε ότι θα πρέπει ομόφωνα η Βουλή των Ελλήνων να αναθέσει τον διαχειριστικό έλεγχο των κομμάτων στο Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο θα ερευνήσει τα οικονομικά των κομμάτων και τα μέλη τους που διαχειρίστηκαν ή υπέγραψαν συμβάσεις κατά την τελευταία 15ετία και θα αποδώσει πιθανές πολιτικές και ποινικές ευθύνες, θέτοντας εκτός κομμάτων μέχρι το πέρας της δικαστικής έρευνας όλους εκείνους που διαπραγματεύτηκαν συμβάσεις ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΣΕ, Ομολόγων, υπουργείου Εθνικής Άμυνας, Ολυμπιακών Αγώνων κ.λπ.
Με αυτή μας την πρόταση δεν υπαινισσόμεθα τη διαγραφή αυτών των πολιτικών ή υπηρεσιακών παραγόντων, αλλά την αδρανοποίησή τους μέχρι το πέρας του δικαστικού ελέγχου και της έρευνας της εξεταστικής επιτροπής που θα συγκροτηθεί το φθινόπωρο στη Βουλή. Η αδρανοποίηση αυτή δεν πρέπει να επιβληθεί, αλλά να προκληθεί οικειοθελώς από τους ίδιους, έως το ξεκαθάρισμα των υποθέσεων από το Ελεγκτικό Συνέδριο και τη Δικαιοσύνη.
Με αυτόν τον τρόπο τα κόμματα θα απαλλαγούν από τους όποιους πιθανούς αναμεμειγμένους, τους οποίους θα επανεντάξουν μετά το πέρας των ερευνών, εφόσον αποδειχθούν καθαροί και αμόλυντοι.
Σίγουρα μια τέτοια ενέργεια μπορεί να είναι για κάποιους οδυνηρή, αλλά για το συμφέρον του λαού και του τόπου κάποιοι θα πρέπει να θυσιαστούν.


Σχολιάστε εδώ