Απέτυχε η απελευθέρωση της ακτοπλοΐας!

Δεν θα σταθούμε στα πολύπλοκα μετοχικά και επιχειρηματικά παιγνίδια που παίζονται στην Ακτοπλοΐα, αλλά θα φθάσουμε κατευθείαν στο αποτέλεσμα. Δηλαδή στο αν η απελευθέρωση της Ακτοπλοΐας ωφέλησε ή έβλαψε τους επιβάτες και αν λειτούργησε θετικά ή αρνητικά στη συγκοινωνία των μικρών νησιών με τον κεντρικό κορμό της χώρας.
Όσον αφορά λοιπόν την εξυπηρέτηση των επιβατών θα μπορούσαμε να πούμε ότι εξυπηρετούνται μεν αλλά πληρώνουν ακριβά την εξυπηρέτηση αυτή. Η… καραμέλα της αύξησης της τιμής του πετρελαίου δεν ευσταθεί για τις παράλογες αυξήσεις που έχουμε φέτος, μια και κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια το πετρέλαιο έχει αύξηση γύρω στο 25% σε σχέση με τον προηγούμενο. Όμως τα εισιτήρια δεν αυξάνονται κατά 25%. Ουσιαστικά αυξάνονται κατά πολύ περισσότερο!
Γιατί έχει αλλάξει η πολιτική των εταιρειών απέναντι στον επιβάτη. Δεν έχει πλέον ο χρήστης του πλοίου τη δυνατότητα να επιλέξει μεταξύ σύγχρονου και συμβατικού πλοίου, μεταξύ γρήγορου και αργού. Γιατί τους δύο μήνες της αιχμής όλα τα εισιτήρια σχεδόν εξομοιώνονται! Όσοι έχουν σύγχρονα πλοία έχουν αυξήσει τα εισιτήρια από το… Πάσχα και όσοι δεν έχουν κάνουν Ιούλιο και Αύγουστο… διορθωτικές αυξήσεις προς τα πάνω, για να εκμεταλλευτούν την περίοδο της αιχμής.
Οπότε εδώ το δόγμα της προσέλκυσης πελατών αλλάζει. Μέχρι τώρα ήταν εισιτήριο ανάλογο με την παροχή υπηρεσιών. Τώρα είναι «ανέβα πάνω να σου τα πάρω!». Τι κάνουν δηλαδή οι εταιρείες: «καταβάλλουν» την τιμή των λεγόμενων οικονομικών θέσεων. Η θέση αυτή όταν υπήρχε διατίμηση (υποχρεωτική ενιαία κατώτερη τιμή) περιλάμβανε σαλόνι με μπαρ για τον επιβάτη, καθίσματα αεροπορικού τύπου και φυσικά τους εξωτερικούς χώρους. Τώρα με την απελευθέρωση, η τιμή της οικονομικής θέσης ανέβηκε, αλλά παραμένει χαμηλή με βάση την τιμή που έχουν οι άλλες θέσεις, και δεν αποτελεί παρά το… τυρί για να πιαστεί στη φάκα ο επιβάτης. Που, νομίζοντας ότι η οικονομική θέση είναι εκείνη που ήξερε, πληρώνει εισιτήριο οικονομικής θέσης και πάει να ταξιδέψει! Εκεί «τρώει» την… κεραμίδα, καθώς διαπιστώνει ότι στην κυριολεξία τον… έχουν πετάξει έξω! Δεν επιτρέπεται να πάει σε κανέναν στεγασμένο χώρο, ενώ τις περισσότερες φορές είναι υποχρεωμένος να ταξιδέψει όρθιος ή να καθίσει… οκλαδόν στο κατάστρωμα γιατί δεν επαρκούν οι πλαστικές, φθηνές και κακής ποιότητας καρέκλες που διαθέτουν τα περισσότερα πλοία.
Αν ο καιρός είναι καλός, μπορεί και να φθάσει σώος στον προορισμό του ο ταλαίπωρος «οικονομικός» επιβάτης. Γιατί αν έχει κανένα… εφτάρι ή οχτάρι στον Κάβο Ντόρο ή το Ικάριο, δεν γλιτώνει το… πλευρίτωμα! Γιατί είναι υποχρεωμένος να… λούζεται με τη θάλασσα και να… παγώνει από τον αέρα… Άντε μετά να έχει και παιδιά. Δεν θα ξέρει ποια να πρωτομαζέψει και πώς να τα προφυλάξει. Έτσι παίρνει τη μεγάλη απόφαση: Ζητάει να πληρώσει κάτι παραπάνω για να μπει μέσα. Αλλά τα πληρώματα «δασκαλεμένα» από τις εταιρείες τον πληροφορούν ότι μόνο στην Αʼ θέση μπορεί να πάει γιατί τα υπόλοιπα σαλόνια είναι υπερπλήρη. Βέβαια τις πιο πολλές φορές είναι άδεια, αλλά λένε στον επιβάτη πως είναι γεμάτα για να τον οδηγήσουν στην Αʼ θέση και να του πάρουν συν 50% για κάθε άτομο, γιατί τόση είναι η διαφορά της οικονομικής από την Αʼ θέση! Ένας που πηγαίνει στη Σάμο δηλαδή βγάζει εισιτήριο οικονομικής θέσης των 49 ευρώ το άτομο με το «Νήσος Μύκονος» και όταν φθάσει έχει πληρώσει τελικά 74 ευρώ για κάθε άτομο γιατί ποιος… Σπαρτιάτης θα μπορούσε να περάσει το Ικάριο με 9 μποφόρ στο κατάστρωμα…
Και κάτι ακόμα. Μ’ αυτή τη… ληστεία που γίνεται στο μπαρ των πλοίων δεν θα ασχοληθεί ποτέ κανένας; Είναι δυνατόν ένας φραπέ να κοστίζει 4,5 ευρώ (δηλαδή ενάμισι χιλιάρικο) και σε πλαστικό ποτήρι; Αυτό όμως είναι άλλου… παπά ευαγγέλιο. Εδώ θα μιλήσουμε μόνο για την «απελευθέρωση». Είπαμε λοιπόν για το κόλπο με την οικονομική θέση που ουσιαστικά είναι… εξορία στο κατάστρωμα. Και το λέμε αυτό γιατί πάντα η οικονομική θέση, ήταν το κατάστρωμα, μόνο που στα πλοία του 1960 το «Κολοκοτρώνης», το «Μιαούλης», το «Δέσποινα», το «Ήπειρος» και τα υπόλοιπα της Ακτοπλοΐας εκείνης της εποχής, το κατάστρωμα ήταν στεγασμένο και είχε παράθυρα με τζάμια που κατέβαιναν, ή παραπέτα που έκλειναν για να μην μπαίνει ο αέρας και να μπορούν να… στέκονται οι επιβάτες. Τα σημερινά πλοία έχουν τους εξωτερικούς χώρους λίγους και γυμνούς, γιατί ακριβώς έχουν καλαίσθητους εσωτερικούς χώρους για τους επιβάτες όλων των θέσεων, ακόμη και των οικονομικών, άσχετα αν αυτό το… ξεχνάνε οι εταιρείες μπροστά στην… κονόμα! Εδώ θα ήταν πολύ χρήσιμο να μας πει το ΥΕΝ με βάση ποιες θέσεις της οικονομικής διατίμησης των πλοίων καθορίζεται το θερινό τους πρωτόκολλο; Με βάση τις εξωτερικές ή και τις εσωτερικές; Κι αν στα χαρτιά προσμετρώνται και οι εσωτερικές στις «οικονομικές» θέσεις, γιατί δεν τις διαθέτουν στους επιβάτες οι εταιρείες;
Εμείς θα προτείναμε να γίνονται καθημερινοί έλεγχοι στα πλοία πριν αποπλεύσουν, για να διαπιστώνεται αν οι επιβάτες της οικονομικής θέσης «πετιούνται έξω» από τον στεγασμένο χώρο και αν αυτό προβλέπεται από το πρωτόκολλό τους.
Όπως θα θέλαμε να μας πληροφορήσει το ΥΕΝ πόσους επιβάτες δικαιολογεί το πρωτόκολλο του «Νήσος Μύκονος» στην οικονομική θέση και αν τους επιβάτες αυτούς τους δικαιολογεί μόνο στο κατάστρωμα ή και σε στεγασμένους χώρους.
Και ένα τελευταίο: Η «απελευθέρωση» δεν έχει κανόνες. Όμως οι επιβάτες όταν διακινούνται με τα πλοία έχουν απαιτήσεις. Και δεν μπορούν να τους… πετάνε έξω από τους στεγασμένους χώρους για να τους υποχρεώνουν να πληρώνουν παραπάνω εισιτήριο. Αλλά και το ΥΕΝ υποχρεούται να διασφαλίσει την ανθρώπινη όμως διακίνηση των επιβατών. Δεν είναι δυνατόν να… πετάνε τον κόσμο στα καταστρώματα και να μην… μιλάει κανένας. Ο επιβάτης είτε πλούσιος είτε φτωχός δεν παύει να είναι άνθρωπος. Κάποιος λοιπόν, αν οι εταιρείες δεν το καταλαβαίνουν, θα πρέπει να ελέγχει αν υπάρχει ο στοιχειώδης ανθρώπινος σεβασμός απέναντι στους επιβάτες.
Ποιος θα το ελέγξει όμως αυτό; Η Επιθεώρηση Εμπορικών Πλοίων, που αρνείται να εκτελέσει εισαγγελική παραγγελία εδώ και έναν χρόνο, σε συγκεκριμένα πλοία για τα οποία υπάρχουν βάσιμες καταγγελίες ότι δεν είναι ασφαλή και αξιόπλοα;
Ή μήπως η Επιτροπή Ανταγωνισμού, που γνωρίζει ότι οι ακτοπλοϊκές εταιρείες έχουν συστήσει «καρτέλ» για να απομυζούν τους επιβάτες και περιμένουν να έρθει ο… χειμώνας για να πάρει τις αποφάσεις της; (Σχετικό ρεπορτάζ έχουμε σε άλλη σελίδα.)
Για τη συγκοινωνία ανάμεσα στα ακριτικά νησιά και τον κορμό της χώρας δεν υπάρχει κάποια αλλαγή ούτε ως προς το καλύτερο ούτε ως προς το χειρότερο.
Ενώ για την ηλικία των πλοίων αν υπάρξει σοβαρή επιθεώρηση δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Ωστόσο τα μηνύματα δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά για το αν θέλει να λειτουργήσει η Επιθεώρηση…
Συμπερασματικά θα μπορούσαμε να πούμε πως η απελευθέρωση της Ακτοπλοΐας λειτούργησε τελικά σε βάρος του καταναλωτή. Σε βάρος του επιβάτη. Τι να τα κάνουμε τα νέα πλοία, τα ταχύπλοα, όταν κινδυνεύουμε να πάθουμε… πνευμονία σε κάθε ταξίδι, αφού μας… πετάνε έξω; Τι να τα κάνουμε τα νέα πλοία όταν με τα καρτέλ που «έστησαν» οι εταιρείες έχουν πάει τα εισιτήρια στα ύψη; Τι να τα κάνουμε τα σύγχρονα πλοία όταν τελικά ο κόσμος δεν εξυπηρετείται; Και πληρώνει κάθε ταξίδι με ένα μηνιάτικο;
Υπό την έννοια λοιπόν αυτή η απελευθέρωση της Ακτοπλοΐας απέτυχε! Τόσο οι εταιρείες όσο και το ΥΕΝ αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Αφού φθάσαμε στο σημείο να ταξιδεύουμε και να… αναπολούμε την… εποχή του «Παντελής» και του «Μαριλένα» δεν μπορούμε ούτε κατά διάνοια να μιλάμε για επιτυχία. Πλήρης αποτυχία και σε όλα τα μέτωπα. Δυστυχώς.