Άλλα έλεγαν το 1946 οι Αμερικανοί και άλλα τώρα…

Έντουαρτ Στετίνιους (υπουργός Εξωτερικών
των ΗΠΑ) 26.12.1946: «Η αμερικανική κυβέρνηση πιστεύει ότι οποιαδήποτε αναφορά σε “μακεδονικό έθνος”, “μακεδονική πατρίδα” ή “μακεδονική οντότητα” είναι αναπόδεικτη και δημαγωγική… Η επίσημη πολιτική της κυβέρνησής μας είναι η λήψη των αναγκαίων μέτρων εναντίον όσων θα βοηθήσουν τη Γιουγκοσλαβία ή τη Βουλγαρία να στηρίξουν το “μακεδονικό πρόβλημα” σε βάρος της Ελλάδας».

Ντάνιελ Φριντ (βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ) 7.4.2008: «Η μακεδονική γλώσσα και ο μακεδονικός λαός υπάρχουν, δεν είναι επονομαζόμενοι… η μακεδονική γλώσσα διδάσκεται στη Σχολή των Διπλωματών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ».

Ο Νίκολα Γκρούεφσκι αποφάσισε αποφάσισε να ακολουθήσει την αμερικανική πολιτική κατά γράμμα, προκειμένου να φέρει στα άκρα την αντιπαράθεση με την Ελλάδα, θέτοντας θέμα μακεδονικής μειονότητας.
«Τέτοια μειονότητα δεν υπήρξε και δεν υπάρχει», απάντησε ο Κ. Καραμανλής στον κ. Γκρούεφσκι, τον οποίο παρέπεμψε στα ευρωπαϊκά δικαστήρια αν αμφισβητεί τις ελληνικές θέσεις. Ο έλληνας πρωθυπουργός τονίζει ότι το μόνο θέμα είναι το όνομα και καλά θα κάνει και ο κ. Γκρούεφσκι να ξανασκεφθεί τη θέση και το ρόλο του.
Το συμπέρασμα είναι ότι η σκοπιανή ηγεσία αποφάσισε να σπείρει νάρκες στη θάλασσα της προσπάθειας για εξεύρεση λύσης στο θέμα της ονομασίας. Η επιστολή για το θέμα της «μακεδονικής» μειονότητας που έστειλε την περασμένη Παρασκευή στον κ. Καραμανλή, οι εμφυλιακού τύπου εκδηλώσεις στην ΠΓΔΜ για τη «Μακεδονία του Αιγαίου», καθώς και η συνολική στάση της σκοπιανής ηγεσίας δείχνουν ότι δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες για εξεύρεση λύσης.
Το ακόμα χειρότερο είναι ότι ο κ. Γκρούεφσκι ευθέως «πατάει» πάνω στην αμερικανική πολιτική για το θέμα αυτό. Είναι η Ουάσινγκτον που επιθυμεί συνεχώς την αναγνώριση της «Μακεδονίας», της «μακεδονικής οντότητας» από κάθε άποψη, ώστε να δημιουργηθεί μια ακόμα εστία αντιπαράθεσης στα Βαλκάνια.
Ο λόγος είναι ότι η Ουάσινγκτον θέλει να μεταφέρει τη βαλκανική κρίση νοτιότερα, προκειμένου να υπάρχουν συνεχώς στην Ευρώπη ανοιχτά ζητήματα. Όπου και όπως μπορούν. Στα βήματα του Ντάνιελ Φριντ λοιπόν πορεύεται ο κ. Γκρούεφσκι.
Έξι δεκαετίες μετά τις αμερικανικές δηλώσεις κατά των οπαδών του «μακεδονισμού» είναι οι ίδιοι οι Αμερικανοί που στηρίζουν τους σφετεριστές της «Μακεδονίας».
Για τον Κώστα Καραμανλή δεν υπάρχουν μεγάλα διλήμματα αυτήν την ώρα και γι’ αυτό το θέμα. Τα συμπεράσματα είναι σαφή.
1. Η επιστολή Γκρούεφσκι αποτελεί προσπάθεια αποπροσανατολισμού, αφού το ένα και μοναδικό ζήτημα είναι αυτό της ονομασίας, βάσει της συμφωνίας των δύο χωρών.
2. Η αναφορά σε άλλα θέματα (μειονότητες κ.ά.) δείχνει ότι γίνεται προσπάθεια εκτροπής από τη διαδικασία του ΟΗΕ.
3. Η αναφορά σε μειονότητες δεν στηρίζεται σε κανένα στοιχείο και αποτελεί παραποίηση των πραγματικών γεγονότων.
Από την πλευρά της αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ) προτείνεται η επιστολή να επιστραφεί ως απαράδεκτη και να μη σταλεί απάντηση απευθείας στον κ. Γκρούεφσκι, αλλά στον ΟΗΕ. Κι αυτό για να μη δοθεί η εντύπωση ότι η Ελλάδα μπαίνει στη συζήτηση για το όλο θέμα.
Το Μέγαρο Μαξίμου όμως δεν έχει αυτήν την άποψη. Θεωρεί ότι πρέπει να δοθεί σαφής απάντηση και αυτό γιατί δεν είναι η Ελλάδα που οδηγεί τις διαπραγματεύσεις σε αδιέξοδο. Δεν πρέπει δηλαδή να δοθεί η εντύπωση ότι η Αθήνα αρνείται να συνομιλεί με τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ. Η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη έχει δώσει την πρώτη γεύση από την ελληνική απάντηση: «Ο ακραίος εθνικισμός σπέρνει ανέμους και θερίζει θύελλες», δήλωσε σχολιάζοντας την επιστολή Γκρούεφσκι στην οποία μιλάει για «μακεδονική» μειονότητα.
Ο Κ. Καραμανλής λοιπόν απάντησε:
– Το μόνο διμερές ανοιχτό θέμα είναι το όνομα.
– Η μοναδική διαδικασία είναι αυτή στον ΟΗΕ υπό τον Μάθιου Νίμιτς.
– Δεν τίθεται κανένα θέμα μειονότητας στην Ελλάδα, όπως το παρουσιάζει ο κ. Γκρούεφσκι.
Όποιος θέλει να διεκδικήσει περιουσία μπορεί να προσφύγει στα δικαστήρια.
Ειδικά αυτή η τελευταία παρατήρηση είναι σημαντική, γιατί ο έλληνας πρωθυπουργός δεν κλείνει την πόρτα στους ελληνικής καταγωγής πολίτες των Σκοπίων, στις οικογένειες όσων κατάγονται από την Ελλάδα.
Σημαντικό επίσης είναι ότι ο κ. Καραμανλής αναφέρεται στις προσωπικές ευθύνες του κ. Γκρούεφσκι.
Φαίνεται όμως ότι ο κ. Γκρουέφσκι είναι ένας περαστικός της Ιστορίας, που δεν ενδιαφέρεται για το τι θα πάθει η χώρα του, αρκεί ο ίδιος να είναι πρωθυπουργός. Δεν είναι ο μόνος και δεν συμβαίνει μόνο στα Σκόπια.
Στην επιστολή του ο κ. Γκρούεφσκι θέτει τρία ζητήματα:
1. Το θέμα του επαναπατρισμού και της διεκδίκησης των περιουσιών όσων κατάγονται από την Ελλάδα και έφυγαν πριν από το 1949 λόγω του Εμφυλίου Πολέμου.
2. Ζητάει το δικαίωμα διπλής ιθαγένειας (ελληνικής και «μακεδονικής») επίσης για όσους έφυγαν από την Ελλάδα και είχαν εγκατασταθεί στη Γιουγκοσλαβία.
3. Θέτει θέμα «μακεδονικής» μειονότητας σήμερα στην Ελλάδα.
Ο κ. Γκρούεφσκι δεν κρύβει με αυτόν τον τρόπο την αδυναμία του, το γεγονός δηλαδή ότι, αν κάτι τον πονάει, είναι η ελληνική καταγωγή πολλών εκ των συμπολιτών του.
Ο Νίκολα Γκρούεφσκι απλώς ρίχνει λάδι στη φωτιά. Μόνο που αυτός που πρώτος θα καεί θα είναι ο ίδιος.