Το… «ηλεκτροσόκ» της Siemens δεν… έκαψε τον δικομματισμό!
Και ναι μεν τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων απεικονίζουν την απογοήτευση του κόσμου, απομένει όμως αυτή η διαμαρτυρία και η οργή να αποτυπωθούν στην κάλπη. Είναι γεγονός ότι η απογοήτευση του κόσμου αποδυναμώνει πρόσκαιρα τα δύο μεγάλα κόμματα, όμως δεν έχει διέξοδο από τη στιγμή που δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Το σύστημα έχει την δική του… αυτοπροστασία.
Η υπόθεση Ζήμενς, όπως φαίνεται, βοηθά τον Γ. Παπανδρέου να γίνει ο κυρίαρχος του παιγνιδιού στο κόμμα του. Ακόμη κι εκείνοι που θεωρούν πως το
ΠΑΣΟΚ υπέστη τρομερό πλήγμα στην αξιοπιστία του και ειδικά το ΠΑΣΟΚ της περιόδου του Κ. Σημίτη, βλέπουν θετικά τη στάση του Γιώργου Παπανδρέου που δείχνει αποφασισμένος να μην επιτρέψει να αιωρούνται διάφορες ύποπτες υποθέσεις, όμως θα ήθελαν ένα βήμα παραπάνω, μια γενναία κίνηση, μιας συνεργασίας με τον Καραμανλή για να κλείσουν μαζί όλες τις πόρτες της διαφθοράς, αφήνοντας πρόσκαιρα στην άκρη τις διαφορές που τους χωρίζουν. Το θέμα πάντως της Ζήμενς δίνει την ευκαιρία στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να ξεκαθαρίσει το τοπίο και από τους εσωκομματικούς του αμφισβητίες, αφού, πλην του Ευάγγελου Βενιζέλου, η πλευρά των υποστηρικτών του κ. Σημίτη και των έργων και ημερών του δεν πρόκειται να στηρίξει τις επιλογές του.
Ο έτερος πόλος στην υπόθεση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να περιμένει τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών για να θέσει και πάλι ζήτημα δυναμικής εξουσίας στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν και ήδη γίνονται συζητήσεις για εκδήλωση κίνησης το φθινόπωρο.
Στην κυβερνητική παράταξη τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Και τούτο διότι μέχρι στιγμής, πλην… δεκάδων γερμανών δημοσιογράφων, που, μιλώντας σε έλληνες συναδέλφους τους ερευνητές δημοσιογράφους καταγγέλλουν σημεία και τέρατα και για τη Νέα Δημοκρατία, πλην του απόλυτου ατοπήματος της κάθε άλλο παρά πλέον αγίας οικογένειας (Ντόρα, Κυριάκος κ.λπ.) με το πλυντήριο, τα ψυγεία και τα… κομπιούτερ και το πολιτικό και ηθικό θέμα με τα ταξίδια του Λιάπη, δεν έχει αποδειχθεί και δεν έχει βρεθεί τίποτε το συγκεκριμένο.
Φυσικά η ταύτιση των δυο μεγάλων κομμάτων όσον αφορά τα μαύρα χρήματα της Ζήμενς υφίσταται. Μπορεί τα ευρήματα να είναι πολύ μικρότερα των όσων όλοι οι πολίτες διαισθάνονται και υποπτεύονται, ωστόσο η οσμή σκανδάλου είναι γεγονός. Κι ας μην ξεχνάμε ότι καμιά φορά οι εντυπώσεις (αν και εδώ δεν είναι μόνο εντυπώσεις) οδηγούν στη δημιουργία του κατάλληλου… ενοχικού περιβάλλοντος για να παιχθούν δικαστικά αλλά και πολιτικά παιγνίδια.
Όσον αφορά πάντως το γενικότερο τοπίο στη Νέα Δημοκρατία, ο Κ. Καραμανλής παρουσιάζεται και είναι ο κύριος του παιγνιδιού. Ο Μητσοτακικός πυρήνας έχει υποστεί μεγάλο πλήγμα και θα του στοιχίσει ακριβά αυτή η εμπλοκή… Αντίπαλο δέος δεν διαφαίνεται, χωρίς να παραγνωρίζει κανείς τις φιλοδοξίες (όρα Αβραμόπουλο). Υπάρχουν βέβαια οι… συνήθεις επαναστάτες, που είτε είναι… «χωρίς αιτία» είτε επειδή η ηγεσία δεν τους προσέχει όσο θα επιθυμούσαν και δεν τους έδωσε ένα πόστο, δημιουργούν κατά τακτά χρονικά διαστήματα ένα πρόβλημα με τις κορώνες τους (βλέπε Τατούλης), για να βάλουν πάλι την ουρά κάτω από τα σκέλια εάν τεθεί θέμα ψηφοφορίας (οποία σοβαρότης).
Συμπερασματικά, η υπόθεση Ζήμενς ρίχνει ένα ακόμη χαστούκι στην αλαζονεία των δύο μεγάλων κομμάτων. Και για άλλη μια φορά οι θιασώτες των συνεργασιών -όσοι επιδιώκουν συνεργασίες δεν επιθυμούν παρά μερίδιο εξουσίας το οποίο δεν θα ελάμβαναν σε καμία άλλη περίπτωση- ξεσαλώνουν πολιτικά, πιστεύοντας για άλλη μια φορά ανοήτως ότι ο δικομματισμός θα τεθεί στο περιθώριο. Μέχρι στιγμής πάντως αυτό που συμβαίνει είναι ότι ενισχύονται οι ηγέτες των δύο κομμάτων εξουσίας με την υπόθεση Ζήμενς και επειδή ακριβώς τα πολιτικά κόμματα είναι προσωποκεντρικά εξ ορισμού και με δεδομένο από την εμπειρία ότι ο κόσμος ψηφίζει κόμματα εξουσίας για να έχει… αποκούμπι, νομίζοντας ότι έτσι θα λύσει το πρόβλημά του, το πιο πιθανόν είναι ότι θα διασωθεί για άλλη μια φορά ο δικομματισμός…