Ραγδαίες αλλαγές στα Βαλκάνια – Η κυβέρνηση τις αντιλήφθηκε;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κρίση είναι πολύ σοβαρή, καθώς τις αποκαλύψεις του σκανδάλου Ζήμενς τις κατευθύνουν εκεί που θέλουν οι Αμερικανοί, με σαφή πολιτική στόχευση κατ’ αρχάς την ομηρία του πολιτικού προσωπικού και ενδεχομένως ακόμη και την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού.

Η εύθραυστη, οριακή πλειοψηφία της κυβέρνησης στη Βουλή και το εξόφθαλμο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής συγκαταλέγεται στους κορυφαίους στόχους αυτής της εισερχόμενης ροής αποκαλύψεων οδηγούν υποχρεωτικά στην επικέντρωση της προσοχής όλων στο σκάνδαλο Ζήμενς, το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορεί να προσλάβει απροσδόκητη και δραματική τροπή.

Ενδεχόμενο στόχο αυτού του ύποπτου παιχνιδιού ξένων δυνάμεων -το οποίο φυσικά αξιοποιεί την ακραία ηθική σήψη και διαφθορά πάμπολλων ελλήνων πολιτικών- αποτελεί και ο Γιώργος Παπανδρέου, οπότε και η αξιωματική αντιπολίτευση είναι αγκιστρωμένη στην παρακολούθηση λεπτό προς λεπτό αυτής της ιστορίας.

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι μέχρι στιγμής οι μόνες αξιόλογες μίζες που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας αφορούν το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ, εξέχον στέλεχος της διακυβέρνησης του οποίου ήταν και ο Γ. Παπανδρέου, οπότε δίκιο έχει να ανησυχεί γιατί δεν ξέρει από πού μπορεί να του έρθει!

Η Τουρκία πάει για πραξικόπημα

Όσο σημαντικά και αν είναι όμως αυτά τα εσωτερικά προβλήματα που πολιτικού μας συστήματος, αυτό δεν δικαιολογεί την άγνοια για όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική, η οποία από τότε που ανέλαβε πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης μέχρι και σήμερα πάει από το κακό στο χειρότερο λόγω κραυγαλέας ανεπάρκειας και προώθησης προσωπικών στόχων των εκάστοτε υπουργών Εξωτερικών, χρειάζεται επείγουσα αναπροσαρμογή για να λάβει υπόψη της τα γεγονότα που συντελούνται ανεξάρτητα από τις ελληνικές επιθυμίες, αλλά έχουν επιπτώσεις στη χώρα μας.

Η Τουρκία πρώτα απ’ όλα βαδίζει ολοταχώς για συνταγματική εκτροπή μέσω δικαστικού πραξικοπήματος που έχει στήσει το κεμαλικό κατεστημένο – στρατός, δικαστές και τμήμα της οικονομικής ολιγαρχίας. Φανταστείτε τι θα γινόταν εδώ, αν ένα δικαστήριο συζητούσε να… καθαιρέσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, να βγάλει εκτός νόμου το κυβερνών κόμμα και να απαγορεύσει τη συμμετοχή στην πολιτική σε 70 κορυφαία στελέχη του! Θα χυνόταν ήδη αίμα στους δρόμους.

Αίμα όμως άρχισε ήδη να χύνεται και στους δρόμους της Τουρκίας με τους έξι νεκρούς από την επίθεση στο αμερικανικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη – μια ενέργεια που φέρνει έντονα τα ίχνη της ακροδεξιάς κεμαλικής προβοκάτσιας, ακόμη και αν φανεί ότι οι δράστες ανήκαν σε κάποια ισλαμιστική οργάνωση.

Οι κεμαλιστές δικάζουν τον Πρόεδρο, τον πρωθυπουργό και το κυβερνών κόμμα, ο Ερντογάν έχει συλλάβει για να δικάσει ως συνωμότες στρατηγούς εν αποστρατεία, οικονομικούς παράγοντες κ.λπ. Είναι προφανές πως η χώρα έχει μπει σε φάση παρατεταμένης πολιτικής αστάθειας.

Η πικρή πείρα έχει αποδείξει ότι σε τέτοιες περιόδους είναι πιθανόν να επιχειρηθεί εξαγωγή της εσωτερικής τουρκικής κρίσης και προς την κατεύθυνση έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στο Κυπριακό.

Υφίσταται μάλιστα και μια απορία: είναι άραγε εντελώς συμπτωματικό ότι Τουρκία και Ελλάδα περιδινίζονται ταυτόχρονα σε εσωτερικές πολιτικές κρίσεις; Και η μεν τουρκική κρίση έχει εμφανώς εσωτερικά αίτια, αλλά η ελληνική πολιτική κρίση, που είναι αποκλειστικά εισαγόμενη από το εξωτερικό, με μαέστρους τους Αμερικανούς, εντελώς μα εντελώς τυχαία εκδηλώθηκε αυτήν τη χρονική στιγμή; Ίσως, αλλά πάντως λογικό είναι να κρατάμε και κάποιες επιφυλάξει καχυποψίες, μήπως και δεν είναι όλα τόσο τυχαία…

Η Σερβία πούλησε το Κόσοβο!

Αρνητικές για τα ελληνικά συμφέροντα και κυρίως για το Κυπριακό είναι οι εξελίξεις στη Σερβία.

Εκεί, τη Δευτέρα, συγκροτήθηκε κυβέρνηση μειοδοτών που αποτελείται από το γνωστό ως αμερικανόδουλο Δημοκρατικό Κόμμα (είναι αυτό που παρέδωσε τον Μιλόσεβιτς στους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους για να τον δικάσουν στη Χάγη κι αυτοί τον άφησαν εν ψυχρώ να πεθάνει μη παρέχοντάς του απολύτως αναγκαία ιατρική βοήθεια) με το κόμμα των… Σοσιαλιστών, δηλαδή το κόμμα του Μιλόσεβιτς!

Το κόμμα των δολοφόνων και το κόμμα του θύματος χέρι χέρι!

Αυτή η κυβέρνηση συγκροτήθηκε για να πουλήσει το Κόσοβο, με αντάλλαγμα την έναρξη διαδικασιών ένταξης της Σερβίας στην ΕΕ!

Εννοείται πως από αυτή τη διαδικασία ένταξης θα θησαυρίσουν οι δωσίλογοι συνεργάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ, ενώ το Κόσοβο θα χαθεί για πάντα για τη Σερβία.

Και σε ό,τι αφορά το Κόσοβο αυτό καθαυτό, από τη στιγμή που οι σέρβοι πολιτικοί το ξεπουλάνε και ο σερβικός λαός δεν αντιδρά, θα ήταν γελοίο να εμφανίζεται η Ελλάδα πιο… φιλοσερβική από τους Σέρβους. Αν οι εξαγορασμένοι ή δουλόφρονες σέρβοι πολιτικοί ξεπουλούν κομμάτια από την πατρίδα τους, προφανώς και πολύ περισσότεροι ξένοι θα αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του Κοσόβου.

Το κακό για την Ελλάδα και την Κύπρο είναι ότι η γενίκευση του ρεύματος διεθνούς αναγνώρισης του Κοσόβου έχει ως έμμεση συνέπεια την αύξηση της πειστικότητας των επιχειρημάτων της Τουρκίας υπέρ της αναγνώρισης του παράνομου κατοχικού ψευδοκράτους των Τουρκοκυπρίων.

Καθώς μάλιστα η Ντόρα Μπακογιάννη μέχρι τώρα με δυσκολία κρατιόταν να μην προχωρήσει στην αναγνώριση του Κοσόβου προκειμένου να εναρμονιστεί με την αμερικανική γραμμή, για να ανέβουν οι προσωπικές της μετοχές στην Ουάσινγκτον, μετά τον σχηματισμό της νέας σερβικής κυβέρνησης δεν θα βλέπει την ώρα να αναγνωρίσει το Κόσοβο, αδιαφορώντας φυσικά για τις συνέπειες που αυτό θα έχει για την Κύπρο.

Αλλαγή σκηνικού στα Σκόπια

Νέα δεδομένα έχουν προκύψει και στην εσωτερική πολιτική κατάσταση της ΠΓΔΜ.

Ο ακροδεξιός εθνικιστής πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι, αφού απέτυχε να βγάλει πρώτο μεταξύ των Αλβανών το κόμμα του συμμάχου του Μεντούχ Θάτσι, με τις εκλογές βίας και νοθείας που οργάνωσε τον περασμένο μήνα, υποχρεώθηκε να κάνει στροφή 180 μοιρών και να σχηματίσει κυβέρνηση με τον εχθρό του στο αλβανικό στρατόπεδο, τον Αλί Αχμέτι.

Αυτή η κίνηση εξουδετερώνει τον άμεσο κίνδυνο ακόμη και ένοπλων συγκρούσεων μεταξύ Σλάβων και Αλβανών στην ΠΓΔΜ. Υποχρεώνει επίσης τον αδιάφορο για το όνομα Αλί Αχμέτι να υποστηρίζει τυπικά τις θέσεις του Γκρούεφσκι για την ονομασία, αφού οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ αυτό που επιδιώκουν είναι να αυξήσουν τα δικά τους δικαιώματα που θα προωθήσουν τη σταδιακή αυτονόμησή τους.

Ο Γκρούεφσκι μπορεί να περάσει «των παθών του τον τάραχο» με τις απαιτήσεις των αλβανών συμπατριωτών του, έχει όμως ισχυροποιήσει πολύ τις αδιάλλακτες θέσεις του στο εσωτερικό της χώρας σε σχέση με το όνομα. Οι Αλβανοί τώρα θα είναι στο πλευρό του, ενώ οι σοσιαλδημοκράτες του προέδρου Μπράνκο Τσερβένκοφσκι που πήγαν να πουν κάτι πιο μετριοπαθές σαρώθηκαν στις κάλπες.

Αυτό σημαίνει ότι ο Γκρούεφσκι δεν πρόκειται να κάνει την παραμικρή παραχώρηση στο θέμα του ονόματος, επομένως η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να βάλει οπωσδήποτε βέτο στην έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων με την ΕΕ.

Με τη σειρά του, αυτό απαιτεί από τώρα τεράστια κινητοποίηση όλου του διπλωματικού και πολιτικού μηχανισμού της χώρας μας προκειμένου να εξηγηθεί απολύτως πειστικά και κατηγορηματικά η ελληνική θέση για το βέτο, ώστε η ΕΕ να μη φέρει το θέμα ούτε καν για συζήτηση το φθινόπωρο!

Σοβαρές προκλήσεις

Ας μη γελιόμαστε, το κλίμα βαραίνει για την Ελλάδα. Μακάρι να μη γίνει έτσι, αλλά δεν αποκλείεται να βρεθούμε ξαφνικά αντιμέτωποι με ένα τουρκικό πραξικόπημα με όλο τον εκνευρισμό που θα προκαλέσει αυτό στους χειρισμούς των σχέσεων ΕΕ – Τουρκίας, μια προκλητικότητα των πραξικοπηματικών τούρκων στρατηγών στο Αιγαίο και στην Κύπρο, ένα ρεύμα αναγνώρισης του κατοχικού τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους από μουσουλμανικές χώρες και ένα μέτωπο ΗΠΑ – ΕΕ που να πιέζει την Αθήνα να συναινέσει στην ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων Σκοπίων – Βρυξελλών! Πραγματική κόλαση!

Καλές και χρήσιμες οι συζητήσεις για τα… πλυντήρια, στεγνωτήρια και τηλεφωνικά κέντρα για σπίτια και προσωπικά πολιτικά γραφεία, αλλά υπάρχουν και σοβαρότερα καθήκοντα, όπως βλέπουμε. Κάποιος πρέπει να ασχοληθεί μ’ αυτά σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, να λάβει αποφάσεις χάραξης γραμμής και κυρίως να τρέξει επί μήνες τα επιτελεία και τους μηχανισμούς που θα δώσουν αυτήν τη δυσκολότατη μάχη υλοποίησης των αποφάσεων στο ευρωπαϊκό και το διεθνές επίπεδο.

Μια τόσο δύσκολη μάχη όμως δεν μπορεί να δοθεί με επιτυχία από ένα πολιτικούς που θα είναι όμηροι των εγκεφάλων που κινούν τα νήματα της υπόθεσης Ζήμενς. Κακά τα ψέματα…