Προαστιακός χωρίς εισιτήριο;

Θέλετε να κόψετε εισιτήριο σε σταθμό του προαστιακού; Αμ’ δεν μπορείτε! Σάββατο 21 Ιουνίου, περιμένω από τις 5.20 το πρωί στον σταθμό της Παλλήνης να ανοίξουν τα εκδοτήρια για ένα εισιτήριο για τον συρμό του προαστιακού των 6.15 για Κιάτο.
Κανονικά το ταμείο ανοίγει στις 5.30 αλλά η ώρα έχει πάει 6.00 και κανείς δεν έχει εμφανιστεί. Τα αυτόματα εκδοτήρια δεν βγάζουν εισιτήριο για Κιάτο και κάποιοι μπαίνουν εν τέλει στον συρμό έτσι, «free». Κατά τις 6.30 έρχεται με την απαραίτητη φραπεδιά στο χέρι ο υπάλληλος κι εγώ ο… νομιμόφρων στέκομαι στο γκισέ για να τον ακούσω να λέει: «Μην περιμένεις για εισιτήριο, πρέπει να ανοίξω ταμείο πρώτα». Είχε, λέει, αρρωστήσει ο συνάδελφος και αυτός δεν ξέρει, έχει έρθει από άλλο σταθμό. Τελικά παίρνω το εισιτήριο και ξεροσταλιάζω 45 λεπτά μέχρι να έρθει ο επόμενος συρμός και άλλη 1 ώρα στο Κιάτο για να πάρω το τρένο του ΟΣΕ για Πάτρα.
Ποιος φταίει; Μα εγώ που είχα έρθει στην Αθήνα χωρίς το αυτοκίνητό μου.
Είμαι όμως αμετανόητος και την επόμενη εβδομάδα είμαι ξανά στον Προαστιακό προς Αθήνα. Αλλά εδώ πλέον η… τιμωρία μου… επαυξάνεται. Χρειαστήκαμε για μια διαδρομή 200 χιλιομέτρων, Διακοφτό – Δουκίσσης Πλακεντίας, τρεισήμισι ώρες! Μήπως να πηγαίνουμε με τα πόδια; Τι κι αν έγιναν καινούργιες γραμμές.
Τι κι αν αγοράστηκαν καινούργιοι συρμοί; Μήπως για να συμπτυχθούν τα δρομολόγια οι συρμοί πηγαίνουν με ταχύτητες «Μουντζούρη»;
Για να μην την πατήσω πάντως όπως την προηγούμενη φορά, επιχειρώ να κόψω εισιτήριο των 9 ευρώ στον σταθμό της Δουκίσσης Πλακεντίας. Ε, λοιπόν, δεν έχουν… Βρε άουντι και πάλι άουντι…
Ο Ταλαίπωρος Επιβάτης