Ποιος;

Ποιος θα προλάβει τις δυσάρεστες εξελίξεις που κυοφορούνται; Ποιος θα νοιαστεί ώστε να κυβερνηθεί με συναίσθηση ευθύνης αυτός ο τόπος; Ποιος θα δείξει τη στοιχειώδη ευαισθησία απέναντι σε εκείνα τα στρώματα του λαού που υποφέρουν, να τα προστατέψει από την αχαλίνωτη βουλιμία της αισχροκέρδειας; Ποιος θα κοιτάξει τους νέους, μιας που δεν έχουν ελπίδα, τους συνταξιούχους που «ζούνε» στας δυσμάς του βίου τους με την απόγνωση; Ποιος θα κτυπήσει κατακέφαλα τη διαφθορά στην πολιτική τάξη, στη Διοίκηση, στη Δικαιοσύνη, παντού; Ποιος θα αγωνιστεί με πάθος και ειλικρίνεια για να εμπνεύσει στον αποστασιοποιημένο, τον απογοητευμένο, τον αποκαρδιωμένο, τον παραιτημένο λαό αυτοπεποίθηση; Ποιος θα σφυρηλατήσει την κοινωνική συνοχή, η οποία αποτελεί τον συνεκτικό ιστό για την απόκρουση απειλών για το Έθνος και τον Λαό;

Ποιος θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη του Λαού στους θεσμούς της Δημοκρατίας (Κυβέρνηση, Βουλή, Δικαιοσύνη, Αυτοδιοίκηση) οι οποίοι έχουν φθαρεί από την ηθική αναξιότητα πολλών από εκείνους που τους υπηρετούν; Και όλα αυτά με όρους πολιτικούς. Γιατί το θέμα της κάθαρσης του δημοσίου βίου είναι πρωτίστως πολιτικό και ηθικό και δευτερόντως ποινικό. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν τους αθεμίτως και παρανόμως πλουτίσαντες και από «ακρυτομυθίες» πολλοί είμαστε δέκτες πληροφοριών για «χρηματισθέντες» πολιτικούς που επιτηδείως και τεχνηέντως αφήνουν να διαρρέουν οι «χρηματίσαντες» για να τους διασύρουν και να τους έχουν στο χέρι. Δυστυχώς, όμως, η διαφθορά είναι αναπόδεικτη με τη δικονομική έννοια του όρου, και ο όποιος ισχυρισμός, όποια καταγγελία αναπόδεικτη μετατρέπει τον κατήγορο σε συκοφάντη. Και είναι οδυνηρό να ξέρεις ότι ο τάδε τα έχει «πιάσει», αλλά επειδή δεν μπορείς να το αποδείξεις πας εσύ φυλακή ως «συκοφάντης» και όχι ο τάδε που έχει διαπράξει το ατιμωτικό αδίκημα της δωροληψίας. Αυτό είναι «μαχαιριού δουλειά», που έλεγε και μακαρίτισσα η μάνα μου.

Είναι η ώρα των κατά τεκμήριο εντίμων -κανείς δεν βάζει το χέρι του στη φωτιά για κανένα- να πάρουν την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση του πολιτικού φορέα -δεν θα πάψουμε να το λέμε και να το γράφουμε- που θα αποτελέσει μεταξύ των άλλων και τον φορέα – μοχλό εξυγίανσης του δημοσίου βίου.

Προέχει λοιπόν το κριτήριο της εντιμότητας, της «πολιτικής αρετής» που έλεγε ο αείμνηστος Γιώργος Παπανδρέου που πρέπει να συνενώσει πολιτικούς και πολίτες από όλους τους χώρους. Όλες οι άλλες ιδεολογικές διαφορές φιλελεύθερου ή σοσιαλιστικού χαρακτήρα έχουν δευτερεύουσα σημασία. Ζητούμενο λοιπόν είναι η εντιμότητα και προπαντός η πολιτική βούληση που θα βάλει το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο, για την εκρίζωση των όγκων κακοηθείας πριν είναι αργά.

Γιατί θα προλάβουν άλλοι με το δικό τους νυστέρι. Εκείνοι οι οποίοι, αφού έφθειραν ή οδήγησαν στη διαφθορά μερίδα του πολιτικού προσωπικού, αφού την απαξίωσαν, τώρα αναζητούν τρόπους αντικατάστασης με ελεγχόμενες πολιτικές δυνάμεις για την προώθηση των τυχοδιωκτικών σχεδίων στην ευρύτερη περιοχή (ανατολική λεκάνη της Μεσογείου, Μέση Ανατολή και Βαλκάνια).

Θα το γράφουμε και θα το ξαναγράφουμε μέχρι να αφυπνιστούν και οι… όρνιθες.

Στόχος των ΗΠΑ είναι η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία για να προωθήσουν τη δική τους νέα στρατηγική. Για τη χώρα μας συντρέχει και πρόσθετος λόγος, εκείνος που αφορά στο άνοιγμα της ενεργειακής πολιτικής με τη Ρωσία, γεγονός για το οποίο οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να μας συγχωρήσουν ποτέ.

Να προσθέσουμε ακόμα ότι στην κρίση που περνάει η οικονομία των

ΗΠΑ, είναι επιθυμητοί γι’ αυτές και οι κραδασμοί που θα προκληθούν στην οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως τα όποια ρήγματα προκληθούν στη συνοχή της. Άλλωστε, η αποδυνάμωση της Ευρώπης είναι στους στόχους των ΗΠΑ. Το έχουμε επισημάνει από το 1999.

Είναι σαφές ότι οι γεωπολιτικές συνθήκες στον κόσμο αλλάζουν ραγδαία, συνεπώς και τα γεωστρατηγικά σχέδια της υπερδύναμης αναπροσαρμόζονται.