ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΗΓΗ Ο ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ

Ο ανεύθυνος δανεισμός δυστυχώς θριαμβεύει και αναπτύσσεται παρά την προειδοποίηση που απηύθυναν τόσο το Συμβούλιο της Ευρώπης, τον Ιούνιο 2007, όσο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον Νοέμβριο του 2001, ότι μία κοινωνία με χρέη μπορεί να προκαλέσει αστάθεια στο οικονομικό σύστημα.
Ειδικότερα, αποδοκιμάζονται πρακτικές όπως:

– Ανεύθυνα Ενυπόθηκα Τραπεζικά Προϊόντα.
– Πιστωτικές κάρτες με εξασφάλιση τις κατοικίες των δανειοληπτών.
– Ακριβές πιστώσεις αναχρηματοδότησης με φουσκωμένα επιτόκια.
– Εκχωρήσεις δανείων και ασφαλιστικά προϊόντα με κρυφούς όρους εκ νέου πώλησης.
– Τροποποιήσεις δανείων σταθερού επιτοκίου σε δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου ακριβώς πριν από αυξήσεις των επιτοκίων ή δάνεια με παραπλανητικούς ευνοϊκούς όρους κατά την έναρξή τους.
– Βραχυπρόθεσμα δάνεια που εν τέλει παγιδεύουν τους δανειολήπτες σε μακροχρόνιες δεσμεύσεις και εξαρτήσεις.
– Η αντικατάσταση τοκοχρεωλυτικών πιστώσεων με πιστώσεις ανοικτής διάρκειας και κυμαινόμενου επιτοκίου.
– Η γιγάντωση των υπαρχόντων χρεών μέσω περαιτέρω χορήγησης πίστωσης στον δανειολήπτη.
– Δάνεια με τοκογλυφικούς όρους.

Οι καταναλωτικές οργανώσεις διαπιστώνουν ότι η πολιτική του ανεύθυνου δανεισμού αποτελεί τη βασική αιτία για την άνοδο των τιμών των ακινήτων, δημιουργώντας πρόσκαιρη τεχνητή ζήτηση, ενώ η απορρύθμιση των αγορών πιστώσεων και επενδύσεων δημιούργησε έλλειψη διαφάνειας, η οποία εξέθεσε την παγκόσμια κοινότητα σε απαράδεκτα και ανεξέλεγκτα επίπεδα κινδύνου οικονομικής αστάθειας.
Παράλληλα, αυτή η πιστωτική και τραπεζική κρίση είχε δυσμενέστατες επιπτώσεις στην οικονομική κατάσταση τον πιο ευάλωτων καταναλωτών, των μικρών επιχειρήσεων, και στη δημόσια οικονομία, προς ζημία όλων των φορολογούμενων.
Η χορήγηση στην τραπεζική αγορά επιπρόσθετου φθηνού χρήματος, προκειμένου να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη σε αυτή, μπορεί να είναι απαραίτητη μεν, ωστόσο δεν αποτελεί παρά μία βραχυπρόθεσμη λύση που παρέχεται με μεγάλο κόστος σε βάρος του φορολογούμενου πολίτη.
Προκειμένου να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και η σταθερότητα στις χρηματοπιστωτικές αγορές και να προστατεύσουμε τους καταναλωτές και τα ευάλωτα μέλη της κοινωνίας, οι καταναλωτικές οργανώσεις από κοινού απαιτούν, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
1. Να δημιουργηθεί ένα διεθνές ανεξάρτητο φόρουμ στο οποίο προμηθευτές, κυβερνήσεις, ρυθμιστικές αρχές, ενώσεις καταναλωτών και άλλοι κοινωνικοί φορείς θα συναντηθούν προκειμένου να συζητήσουν τις αιτίες αυτής της πιστωτικής κρίσης και να συστήσουν τρόπους με τους οποίους μπορεί να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη στις χρηματοπιστωτικές αγορές και
2. Τέλος, οι αρχές εποπτείας της χρηματοπιστωτικής αγοράς θα πρέπει οι ίδιες να προστατεύσουν τους καταναλωτές από τον ανεύθυνο δανεισμό, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη σταθερότητα στις χρηματοπιστωτικές αγορές και να διασφαλίσουν, μέσω διεθνούς συνεργασίας, ότι δίδεται τόσο στην αγορά όσο και στους καταναλωτές αποτελεσματική προστασία ενάντια σε συμφωνίες ανεύθυνου δανεισμού.