Ύποπτοι στόχοι του «εισαγόμενου» πολιτικού σκανδάλου Ζήμενς
Εξαιρετικά ύποπτοι και σεσημασμένοι από ανάλογη δραστηριότητα και κατά το παρελθόν είναι επίσης οι ιμάντες μεταφοράς του πληροφοριακού υλικού που στοχευμένα, βάσει πολιτικού σχεδίου, διοχετεύουν οι «εγκέφαλοι» αυτής της επιχείρησης που βρίσκονται, όπως προαναφέραμε, στο εξωτερικό.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία στον ελληνικό λαό ότι αυτές οι μίζες που έχουν μέχρι στιγμής αποκαλυφθεί όχι μόνο είναι πέρα για πέρα πραγματικές, αλλά επιπλέον αποτελούν απλή σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με το σύνολο των ποσών που έχουν δοθεί, ακόμη και μόνο από τη Ζήμενς, με στόχο την εξασφάλιση ευνοϊκής στάσης διεφθαρμένων ελλήνων πολιτικών αναφορικά με συμβάσεις του ελληνικού Δημοσίου που ενδιέφεραν τη γερμανική εταιρεία.
Δεν υπάρχει επίσης η παραμικρή αμφιβολία ότι τα μέσα ενημέρωσης πράττουν άριστα που δημοσιοποιούν στοιχεία που έρχονται σε γνώση τους, όσο ύποπτη πολιτικά και επιλεκτικά κατευθυνόμενη κι αν είναι η προέλευσή τους από ξένες μυστικές υπηρεσίες. Το να μαθαίνει ο ελληνικός λαός την ποιότητα της αχρείας ηθικής υπόστασης πλειάδας πολιτικών ηγετών του συνιστά υπηρεσία προς τους πολίτες, έστω και αν αυτή προκύπτει ως υποπροϊόν της επιχείρησης ξένων κέντρων να ενισχύσουν τον έλεγχό τους επί του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Κουκούλωμα συνενόχων
Δεν υπάρχει επιπλέον η παραμικρή αμφιβολία ότι όλος ο κόσμος θα ήθελε να δει όλους αυτούς τους μιζαδόρους πολιτικούς να μπαίνουν επιτέλους στη φυλακή ως απατεώνες – και μάλιστα πολύ χειρότεροι από τους απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου.
Δικαιολογημένα αισθάνεται οργή εναντίον των πολιτικών που λαδώνονται οι ίδιοι με εκατομμύρια ευρώ και ταυτόχρονα βγάζουν πύρινους λόγους για να μας αναλύσουν ότι αν οι συνταξιούχοι πάρουν ένα πενηντάρικο αύξηση θα… «καταρρεύσει η οικονομία»!
Φυσικά, ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο. Την περιφρόνησή του προς τους πολιτικούς την έδειξε και στη δημοσκόπηση της ΚΑΠΑ Ρισέρτς που δημοσιεύθηκε στο «Βήμα» της περασμένης Κυριακής: το 80% (!) των ερωτηθέντων απάντησε αδίστακτα ότι και η υπόθεση με τις μίζες της Ζήμενς θα οδηγηθεί σε κουκούλωμα. Το ίδιο απαξιωτική ήταν η γνώμη των πολιτών και για την εξεταστική επιτροπή της Βουλής που πρότεινε ο Γ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, αφού το 79% των ερωτηθέντων απάντησε ότι και οι εξεταστικές επιτροπές θα οδηγήσουν σε κουκούλωμα!
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της δημοσίευσης των αποτελεσμάτων της δημοσκόπησης και αποδείχτηκε περίτρανα πόσο δίκαιο είχε ο λαός: ο εισαγγελέας ολοκλήρωσε την προκαταρκτική έρευνα άρον άρον απαγγέλλοντας κατηγορίες «κατά παντός υπευθύνου» –δηλαδή εναντίον… κανενός!– και έτσι παρέπεμψε την υπόθεση στον τακτικό ανακριτή που θα ενεργοποιηθεί μετά τα «μπάνια του λαού»…
Είναι προφανές ότι παρά τα όσα λένε δημόσια, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έσπευσαν να επιχειρήσουν το πολιτικό κλείσιμο της υπόθεσης αυτής για λόγους αυτοπροστασίας του συστήματος. Καλύτερα να αντιμετωπίζουν τους καγχασμούς του κόσμου, παρά τις αποκαλύψεις για το ποιόν των στελεχών των κομμάτων τους, σκέφτηκαν…
Πρώτα θύματα Ντόρα – Σημίτης
Όλα όσα προαναφέρθηκαν όμως για τη σαπίλα του ελληνικού πολιτικού συστήματος, το οποίο για μια ακόμη φορά ανέπεμψε την ηθική «μπόχα» που το περιβάλλει, δεν αναιρούν φυσικά το γεγονός ότι το ξέσπασμα αυτής της κρίσης ήρθε από το εξωτερικό. Το κρίσιμο ερώτημα είναι επομένως ποιος και για ποιο σκοπό, με ποιο στόχο κινεί τα νήματα αυτής της υπόθεσης.
Για να το καταλάβουμε όμως αυτό, ας απαριθμήσουμε αρχικά τα πολιτικά θύματα αυτής της ιστορίας, η οποία έχει εντονότατα τα στοιχεία της αμερικάνικης νοοτροπίας και αντίληψης περί πολιτικής.
Όσο και αν είναι εξόφθαλμο το ότι κατεβλήθη τεράστια προσπάθεια να «απασφαλιστεί» και να εκτονωθεί σε υποβαθμισμένο επίπεδο, είναι αναντίρρητο γεγονός πως το πρώτο θύμα αυτής της ιστορίας ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη και η οικογένεια Μητσοτάκη.
Οι αποκαλύψεις για την «αμέλεια» του συνεργάτη της Ντόρας να πληρώσει τον λογαριασμό στη Ζήμενς, οι «διευκολύνσεις» στα τιμολόγια του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο εξοπλισμός του γραφείου της Κατερίνας Μητσοτάκη συνιστούν βαρύτατη ηθική απαξίωση για την επίδοξη πρωθυπουργό της χώρας.
Ακόμη πιο βαρύ όμως ήταν το πλήγμα που δέχτηκε ο Κώστας Σημίτης μέσω της ομολογίας του Θόδωρου Τσουκάτου, κυριολεκτικά «άλτερ έγκο» του Κ. Σημίτη κατά την πρώτη τετραετία της πρωθυπουργίας του, ότι πήρε από τη Ζήμενς 1 εκατομμύριο μάρκα, τα οποία δεν πέρασαν στο επίσημο ταμείο του ΠΑΣΟΚ, πράγμα που άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο αν κατέληξαν σε κάποιο από τα «μαύρα» ταμεία του κόμματος –είτε γενικό είτε της φράξιας των «εκσυγχρονιστών»– όπως είναι και το πιθανότερο ή αν τα ιδιοποιήθηκε ο Θ. Τσουκάτος.
Ας μη γελιόμαστε, τους «εκσυγχρονιστές» τους τελείωσαν με αυτή την κίνηση. Βαρύνονταν που βαρύνονταν με τόσα και τόσα οικονομικά σκάνδαλα πάσης φύσεως και αλλεπάλληλες περιπτώσεις κραυγαλέου πλουτισμού οι «εκσυγχρονιστές», ήρθε κι αυτή η επιβεβαίωση από τον «στρατηγό» του «εκσυγχρονιστικού στρατού» για να τα κάνει όλα μπάχαλο.
Η περίοδος πρωθυπουργίας Σημίτη δικαίως θα μείνει στην ιστορία ως η πλέον διεφθαρμένη της μεταπολιτευτικής περιόδου…
Παγίδα για
Καραμανλή – Παπανδρέου
Το σχέδιο ήταν καλοστημένο. Η έκθεση της Ντόρας και του Σημίτη αποτελούσε «δόλωμα» για να παγιδευτούν ο Κ. Καραμανλής και ο Γ. Παπανδρέου. Πραγματικά, στην αρχική φάση και οι δύο σκέφθηκαν ιδιοτελώς πως μπορούσαν να αξιοποιήσουν αυτό το «θεόπεμπτο δώρο», όπως νόμισαν, για να περιορίσουν τους εσωκομματικούς αντιπάλους τους.
Το πόσο λάθος είχαν αποδείχθηκε σύντομα, με επώδυνο και για τους δύο τρόπο.
Η αποκάλυψη της υπόθεσης του στενού οικογενειακού φίλου της οικογένειας Παπανδρέου, Γιώργου Τρεπεκλή, και του αστρονομικού ποσού των 2 δισεκατομμυρίων δραχμών (6,5 εκατομμύρια ευρώ) που εισέπραξε από τη Ζήμενς, υπήρξε σοβαρότατο πολιτικό πλήγμα για τον ίδιο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου.
Η γνωστοποίηση επίσης και του μέχρι τώρα άγνωστου ακόμη και στους δημοσιογράφους γεγονότος ότι ο Νίκος Παπανδρέου έχει γίνει μέλος του ΔΣ της εταιρείας που έχει το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία», ιδιοκτησίας Λασκαρίδη, στον όμιλο επιχειρήσεων του οποίου έχει προσληφθεί και ο άνθρωπος-κλειδί στις μίζες της Ζήμενς Μιχάλης Χριστοφοράκος, προσέφερε κάκιστες υπηρεσίες στην πολιτική εικόνα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Στο κλίμα απαξίωσης του πολιτικού κόσμου που επικρατεί, παρόλο που απολύτως τίποτα από αυτά δεν προκαλεί ούτε σκιά υπόνοιας για κάποιες ποινικές ευθύνες του Γ. Παπανδρέου, συντείνουν σε μια γενική και αόριστη περαιτέρω απέχθεια του λαού προς τους πολιτικούς και τον κύκλο τους.
Έτσι την έπαθε και ο Κ. Καραμανλής.
Έγινε κολοσσιαίο πολιτικό θέμα το αν ο εξάδελφος του πρωθυπουργού και τότε υπουργός Μεταφορών Μιχάλης Λιάπης ταξίδεψε ως φιλοξενούμενος της Ζήμενς, εν όλω ή εν μέρει, για… 24 ώρες (!) προκειμένου να παρακολουθήσει στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας ποδοσφαιρικό αγώνα της Εθνικής Ελλάδος το 2005, χρησιμοποιώντας για το σύνολο του ταξιδιού ή για κάποια πτήση ή κάποιες πτήσεις ιδιωτικό αεροσκάφος.
Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι ορθώς έπραξε ο Μιχ. Λιάπης, αν όντως αποδέχθηκε τη φιλοξενία της Ζήμενς, αφού τότε ήταν επικεφαλής μιας σειράς ΔΕΚΟ στις οποίες η γερμανική εταιρεία διεκδικούσε συμβάσεις, αλλά η 24ωρη φιλοξενία είναι η μεγάλη απόδειξη της διαφθοράς ή το ξετίναγμα των συμβάσεων της Ζήμενς από το 1990 μέχρι σήμερα, το οποίο κανένα από τα δύο κόμματα δεν τόλμησε ούτε να ζητήσει;
Πιο σφιχτά δεμένοι οι πολιτικοί
Όσο απότομα ξεκίνησε αυτή η ύποπτη ιστορία, άλλο τόσο απότομα σταμάτησε – προσωρινά ή όχι θα το δούμε στο μέλλον.
Τα μηνύματα όμως στάλθηκαν προς όλους. Προς τον Κ. Καραμανλή και την κυβέρνηση της ΝΔ (όχι μόνο με την ιστορία με τον Μιχ. Λιάπη αλλά και με τα τόσα ονόματα νυν και πρώην υπουργών της Δεξιάς που κυκλοφορούν στα δημοσιογραφικά γραφεία). Προς τον Γ. Παπανδρέου με τον Τρεπεκλή και δημαγωγικά με τον Νίκο Παπανδρέου. Προς την Ντόρα και όλο της το σόι. Ακόμη και προς τον παρελθούσης χρήσεως Κ. Σημίτη (μόλις αυτός έδειξε κάποιες τάσεις πολιτικής επαναδραστηριοποίησης) και τους «εκσυγχρονιστές» μέσω της υπόθεσης Τσουκάτου.
Το μήνυμα που περνάει το ξένο κέντρο που κινεί τα νήματα είναι σαφέστατο και αφορά όλους ανεξαιρέτως τους κορυφαίους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ: «Έχουμε ράμματα για τη γούνα όλων σας! Επομένως, απαιτούμε απόλυτη υπακοή»!
Δεν τρελάθηκαν φυσικά οι Αμερικανοί, ούτε τους έπιασε πόνος για την «κάθαρση» του διεφθαρμένου πολιτικού προσωπικού της Ελλάδας.
Με αυτή την κίνηση όμως έδειξαν καθαρά σε όλους τους συν-ενόχους ηγέτες των κομμάτων εξουσίας και σε όλα τα στελέχη τους ότι εννοούν να ελέγχουν αυτοί το παιγνίδι και ότι όποιος αρνηθεί να συμμορφωθεί θα υποστεί πολύ σοβαρές συνέπειες, σε βαθμό εξουδετέρωσης.
Δυστυχώς, το συμπέρασμα είναι ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι πολύ πιο σφιχτά ελεγχόμενο σήμερα από όσο ήταν πριν ξεσπάσουν οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο Ζήμενς, παρόλο που ο ελληνικός λαός έχει γίνει πολύ σοφότερος όσον αφορά την έκταση της διαφθοράς των πολιτικών που μας κυβερνούν.