Ο αφορολόγητος Δημήτρης Δασκαλόπουλος…
» Είναι εύκολο να προτείνεις την επιβολή νέου φόρου υπεραξίας στις μετοχές, «γράφεις» καλά και στα κανάλια αν προτείνεις να κατευθυνθούν τα έσοδα από τον φόρο αυτό στο ειδικό Ταμείο για την ενίσχυση των φτωχών. Αν, μάλιστα, είσαι και πρόεδρος του ΣΕΒ, κάνεις ωραία το… κομμάτι σου ως κοινωνικά ευαίσθητος εκπρόσωπος των μεγάλων επιχειρηματιών.
» Επειδή, όμως, οι φιλεύσπλαχνοι μεγαλοβιομήχανοι είναι είδος σπανιότερο και από τους αδιάφθορους πολιτικούς, ο κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος -πρόεδρος του ΣΕΒ από κεκτημένη ταχύτητα, αφού προ πολλού έπαψε να είναι ο ίδιος βιομήχανος…- καλά θα έκανε να δώσει στον κόσμο ορισμένες εξηγήσεις. Και να μας πει, για παράδειγμα, γιατί ο ίδιος, αν και εμφανίζεται τόσο σθεναρός υποστηρικτής της φορολογικής δικαιοσύνης και της κοινωνικής συνοχής, προτίμησε εδώ και έξι μήνες να ιδρύσει στο Λουξεμβούργο αμοιβαίο κεφάλαιο, στο οποίο τοποθέτησε κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από την περιουσία του, αλλά και από την περιουσία καλών του φίλων, όπως ο Βαγγέλης Μυτιληναίος;
» Γιατί προτιμά να εξάγει σε φορολογικό παράδεισο πολύτιμα κεφάλαια για την εθνική μας οικονομία, αποφεύγοντας αρκετούς φόρους, μεταξύ των οποίων και τον φόρο υπεραξίας που ο ίδιος προτείνει να καθιερωθεί; Μήπως, τελικά, έχει δίκιο ο Αλέξανδρος Μωραϊτάκης, πρόεδρος των χρηματιστών, όταν λέει ότι αυτόν τον φόρο θα τον πληρώσουν τελικά μόνο τα συνήθη υποζύγια, οι μικροεπενδυτές, ενώ θα τον αποφύγουν οι μεγαλοκαρχαρίες των αγορών; Ας δεσμευτεί, λοιπόν, ο ΣΕΒ και όλα τα μέλη του ότι τις εταιρικές ή προσωπικές τους επενδύσεις στις αγορές θα τις κάνουν μέσω ελληνικού εδάφους και ας μας πει μετά για φόρους υπεραξίας…
» Μπορεί να τραβούν τα μαλλιά τους οι μικροεπενδυτές, βλέποντας τη μετοχή της άλλοτε κραταιάς Εθνικής Τράπεζας να παραπαίει, αλλά τα στελέχη της αυλής του κυρίου Τάκη δεν έχουν λόγους να ανησυχούν. Σχεδόν 300.000 μετοχές μοιράζονται τώρα στην υγεία των μετόχων της τράπεζας, σε τιμή μόλις 23,8 ευρώ, που ακόμη και με τη σημερινή κατρακύλα της μετοχής της τράπεζας τούς αφήνει μια σεβαστή υπεραξία. Και αφορολόγητη, μάλιστα…
» Ακούγονται πολλά για το παρασκήνιο της υπόθεσης του καρτέλ BP-Shell που εκκρεμεί ενώπιον της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ορισμένα ουδόλως τιμητικά για μια ανεξάρτητη αρχή. Λένε, για παράδειγμα, ότι έχουν αρχίσει κάποιοι υψηλές παρεμβάσεις υπέρ των δύο πολυεθνικών, προκειμένου να πέσουν στα μαλακά. Αρμοδίως όλα αυτά διαψεύδονται μετά βδελυγμίας, αλλά επειδή η υπόθεση έχει περάσει από σαράντα κύματα και ακόμη δεν έχει αποφασιστεί αν θα πρέπει να επιβληθούν τα προτεινόμενα βαρύτατα πρόστιμα, είναι πια πολύ δύσκολο να πιστέψουμε στις καλές προθέσεις της Επιτροπής…