Η νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ το απομάκρυνε από την κοινωνία και το οδήγησε στην ήττα

Όταν αποδομείται ως «νεοφιλελεύθερη» η πολιτική που άσκησαν οι κυβερνήσεις Κ. Σημίτη (1996-2004) ενώπιον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Παπανδρέου, του κορυφαίου στελέχους και πρώην προέδρου της Βουλής Απ. Κακλαμάνη, πολλών βουλευτών του Κινήματος και περίπου 15 ξένων σοσιαλιστών ηγετών και τα χειροκροτήματα είναι ενθουσιώδη, τότε «κάτι, ίσως, κινείται» στον πολιτικό αυτόν χώρο.
Στο Καστρί, η οικογένεια Παπανδρέου και το Πνευματικό Ίδρυμα Γ. Παπανδρέου διοργάνωσαν πολιτικό μνημόσυνο για τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Α. Παπανδρέου, την Τετάρτη το βράδυ. Και όπως όλα δείχνουν είναι θέμα χρόνου το γκρέμισμα κάθε γέφυρας με «τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1996-2004».
Ομιλητής ο καθηγητής κ. Αλέξης Μητρόπουλος, που διακοπτόμενος συνεχώς από τα χειροκροτήματα των παρευρισκομένων είπε σκληρά λόγια. Όπως:
«Η κυβέρνηση Σημίτη που διαδέχθηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου μετά την οδυνηρή διακοπή της τρίτης του πρωθυπουργικής θητείας, επιχείρησε και κατάφερε να δώσει ένα άλλο, διαφορετικό στίγμα στα εργασιακά και κοινωνικά ζητήματα.
Οι νόμοι για τη μερική απασχόληση, για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τις φτηνές υπερωρίες, για τους ιδιωτικούς ΟΑΕΔ, για τη σύνταξη βάσει του μέσου όρου των μισθών της τελευταίας πενταετίας, για τα ανασφάλιστα stage, τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, για τον δανεισμό και την ενοικίαση των εργαζομένων, για τις εταιρείες προσωρινής απασχόλησης (ΕΠΑ), εισήγαγαν μια άλλη νοοτροπία και φανέρωσαν μια διαφορετική ιδεολογική γραμμή για την αγορά εργασίας και το κοινωνικό κράτος.
Η νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ της ύστερης κυβερνητικής περιόδου το απομάκρυνε πολύ από τα οράματα και τις κατευθυντήριες γραμμές του γενάρχη του.
Οι νόμοι αυτοί και οι θεσμοί που εισήγαγαν, ενώ δεν είχαν κανένα σημαντικό αποτέλεσμα ως προς την απασχόληση και την ευημερία των εργαζομένων και των συνταξιούχων, ούτε ως προς την τόνωση της παραγωγικής δραστηριότητας των μικρομεσαίων στρωμάτων, απομάκρυναν το ΠΑΣΟΚ από την κοινωνία και τους παραδοσιακούς του συμμάχους, έτσι δε, νομοτελειακά, το οδήγησαν στη συρρίκνωση και την ήττα».
Ο κ. Μητρόπουλος συνέχισε απαρριθμώντας σειρά νόμων ως τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα αυτής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των ύστερων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Και κατέληξε λέγοντας:
«Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι οι κυβερνήσεις Σημίτη ήταν αυτές που διεύρυναν και ενίσχυσαν τους θεσμούς της εργασιακής απορρύθμισης (που είχαν πρωτοθεσπιστεί στην περίοδο Μητσοτάκη, ιδιαίτερα με τους ν. 1892/1990 και 2084/1992), γενίκευσαν την ευλυγισία στην αγορά εργασίας και νομιμοποίησαν τις νεοφιλελεύθερες παρεμβάσεις, χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα για το κοινωνικό στάτους και το επίπεδο ζωής των ελλήνων εργαζομένων.
«Έγραψες την πραγματική ιστορία του Α. Παπανδρέου και του Κινήματος», είπε μέλος της οικογένειας Παπανδρέου στον ομιλητή, συγχαίροντάς τον για το περιεχόμενο της ομιλίας του. Όπως όλα δείχνουν, η ιδεολογική αντιπαράθεση μάχη στο ΠΑΣΟΚ έχει ξεκινήσει για τα καλά.