Δεν μπορούμε να σηκώνουμε τις αμαρτίες της ελίτ της παράταξης!
Βουλευτές της επαρχίας που μετά το πέρας των εργασιών της Βουλής επέστρεψαν στις περιφέρειές τους έρχονται αντιμέτωποι με τις έντονες διαμαρτυρίες των πολιτών και καλούνται να δώσουν πειστικές εξηγήσεις για τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων. «Τα μοιράζεστε μεταξύ σας τα εκατομμύρια και για τον λαό δεν περισσεύουν χρήματα», είναι μία από τις συνήθεις επικρίσεις που «εισπράττουν» στις επαφές τους και την παρουσία τους σε κοινωνικές εκδηλώσεις. «Καθίσατε στις καρέκλες και ξεχάσατε τον κόσμο. Μας θυμάστε μόνο παραμονές των εκλογών».
Τις τελευταίες ημέρες οι διαμαρτυρίες των πολιτών εστιάζονται στην περίπτωση Λιάπη, γεγονός που επιτείνει την οργή των βουλευτών. «Δεν μπορούμε εμείς να απολογούμαστε κάθε φορά και να σηκώνουμε τις αμαρτίες της ελίτ της παράταξης», σημειώνουν, και «καταγγέλλουν» την… ευνοϊκή μεταχείριση που είχε (μέχρι τώρα τουλάχιστον…) ο Μιχ. Λιάπης, τόσο από τον πρωθυπουργό όσο και από τα Μέσα Ενημέρωσης. «Αν ήταν άλλος στη θέση του θα είχε καρατομηθεί εν μία νυκτί», σχολίαζε βουλευτής που εκλέγεται στη Β΄ Αθηνών. Και υπενθύμιζε τις περιπτώσεις του Σ. Τσιτουρίδη και Β. Μαγγίνα, αλλά και παλιότερα του κ. Πολύζου. Μάλιστα ο κ. Τσιτουρίδης άδραξε την ευκαιρία και άσκησε κριτική στο Μαξίμου (τον Θ. Ρουσόπουλο είχε σαν στόχο προφανώς…) για τον τρόπο που χειρίσθηκε την υπόθεσή του, κατηγορώντας τους ότι εκείνη την περίοδο συντηρούσαν την σε βάρος του φημολογία. Τη… διακριτική μεταχείριση που έχει ο υπουργός Πολιτισμού για την υπόθεση με το ταξίδι στην Ευρώπη επισήμανε με χαρακτηριστικό τρόπο ο Χρ. Μαρκογιαννάκης, λέγοντας ότι αν ήταν εκείνος στη θέση του κ. Λιάπη «θα τον είχαν γιουχάρει στην Πλατεία Συντάγματος».
Τα στελέχη της παράταξης είναι εξαιρετικά αρνητικά ως προς τον κ. Λιάπη λόγω της συμπεριφοράς που είχε όλα αυτά τα χρόνια. «Είχε πάντα αυτό το ύφος του λόρδου, μας αντιμετώπιζε αφ’ υψηλού», αναφέρουν. Βουλευτές από την περιφέρεια έχουν κηρύξει «ανένδοτο» κατά συναδέλφων τους που εκλέγονται στις προνομιούχες περιφέρειες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. «Αυτοί έχουν τη δύναμη, αυτοί γίνονται υπουργοί, βγάζουν χρήματα, διαπλέκονται και συνήθως… βρίσκονται μπλεγμένοι σε σκάνδαλα», υπογραμμίζουν.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ανοικτό παραμένει το «μέτωπο» Καραμανλικών – Μητσοτακικών. Ο ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Γ. Κεφαλογιάννης επεσήμανε τις «οικογενειακές σχέσεις» και τους «στενούς δεσμούς» της οικογένειας Μητσοτάκη με τη Ζήμενς. Ακόμη ο βουλευτής Γ. Μανώλης επανήλθε στην περίπτωση του Κυρ. Μητσοτάκη λέγοντας ότι δεν είναι επαρκείς οι εξηγήσεις για τις δοσοληψίες του με τη Ζήμενς και ότι παραμένουν αναπάντητα πολλά τα ερωτηματικά.
Την ίδια στιγμή στην ευρύτερη οικογένεια Μητσοτάκη δεν κρύβουν την «ανακούφισή» τους που τα φώτα της δημοσιότητας έφυγαν από αυτούς και έχουν πέσει πάνω στον κ. Λιάπη. Με το σκεπτικό ότι εξ αυτού πλήττεται και ο Κ. Καραμανλής, κάτι που τους χαροποιεί. Μάλιστα η Ντόρα, όταν ρωτήθηκε σχετικά, απέφυγε καθαρά να στηρίξει τον κ. Λιάπη, αν και μέχρι πρότινος εθεωρείτο στενός της φίλος. Δεν είναι πάντως λίγοι εκείνοι που επίμονα υποστήριζαν ότι πίσω από τη συντονισμένη καθημερινή εκστρατεία κατά του Λιάπη βρίσκεται ο Μητσοτάκης, με στόχο να πληγεί ο Καραμανλής και να ανοίξει ο δρόμος για την Ντόρα.
ΤΟ θέμα με τον κ. Λιάπη θεωρείται λήξαν για το Μαξίμου, εκτός και αν προκύψει κάτι συνταρακτικό, ωστόσο το κόστος και για τον ίδιο τον Κ. Καραμανλή θα είναι σημαντικό. Οι συνεργάτες του ελπίζουν ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο, που θα διενεργηθούν οι νέες δημοσκοπήσεις, υπάρχει αρκετός χρόνος για να περιορισθούν οι απώλειες και να κερδίσουν όσο γίνεται από το χαμένο έδαφος. Στη διάρκεια της θερινής περιόδου θα πρέπει να σκεφτεί σοβαρά πώς θα επιλύσει τα σοβαρά προβλήματα που έχει η κυβέρνηση. Η κακή, κάκιστη πορεία της οικονομίας έχει φέρει σε «οριακό σημείο» τις σχέσεις του Κ. Καραμανλή με τον Γ. Αλογοσκούφη και φαίνεται ότι ήρθε η ώρα ώστε ο τελευταίος να μετακινηθεί σε άλλο πόστο. Έχει τελευταία προστεθεί ένα ακόμη θέμα τριβής. Ο πρωθυπουργός, αντιλαμβανόμενος ότι οι πολίτες αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες λόγω της ακρίβειας, επιθυμεί το φθινόπωρο να ανακοινώσει μέτρα (πέρα από όσα είναι ήδη γνωστά) για χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Αντιδρά όμως ο κ. Αλογοσκούφης που ανησυχεί ότι κάτι τέτοιο θα τινάξει τον προϋπολογισμό στον αέρα, ενώ ο κίνδυνος να υπάρξει αναθεώρησή του (έπεσε έξω στις προβλέψεις του…) είναι κάτι περισσότερο από ορατός, είναι ήδη προ των πυλών του υπουργείου. Υπό το κράτος της σύγχυσης προφανώς, συνεργάτες του λένε στους δημοσιογράφους ότι δεν επιθυμεί να αναλάβει άλλο υπουργείο και πως αν φύγει θα μείνει εκτός κυβέρνησης. Εξ αυτών προέκυψαν τις προηγούμενες ημέρες οι φήμες ότι ο κ. Αλογοσκούφης πρόκειται να αναλάβει σημαντική θέση στην Ευρώπη.
Θέλει η Ντόρα το υπουργείο Οικονομίας!
Πληροφορίες στο μεταξύ αναφέρουν ότι πλέον η Ντόρα δεν είναι αρνητική στο να διαδεχθεί τον κ. Αλογοσκούφη, προκειμένου να μη «χρεωθεί» αρνητικές εξελίξεις στα εθνικά θέματα και ιδίως το Σκοπιανό. Μεταξύ των συνεργατών της πάντως επικρατούν αντικρουόμενες απόψεις ως προς το ενδεχόμενο αυτό. Εκείνοι που συμφωνούν υποστηρίζουν ότι τα πράγματα στην οικονομία είναι τόσο άσχημα, ώστε αποκλείεται να πάνε ακόμη χειρότερα και επιπλέον η Ντόρα θα είναι σε ένα πόστο που θα έχει δύναμη, μεγάλες συμβάσεις και περιθώρια για «ρουσφέτια», κάτι που δεν έχει στο υπουργείο Εξωτερικών. Εκείνοι πάλι που διαφωνούν ότι πηγαίνοντας στη θέση του κ. Αλογοσκούφη ουσιαστικά θα παραλάβει «καμένη γη» και στην πορεία θα κληθεί να πληρώσει τα σπασμένα του προκατόχου της.
«Αγκάθι» για τον κ. Καραμανλή αποτελεί και το θέμα της ακρίβειας, το οποίο θα ενταθεί από τον Σεπτέμβριο όταν οι πολίτες θα επιστρέψουν από τις διακοπές τους έχοντας ξοδέψει τις τελευταίες οικονομίες τους. Στο Μαξίμου οι μετοχές των επικεφαλής του υπουργείου Ανάπτυξης βρίσκονται στο «ναδίρ».
Μάλιστα, αν δεν είχε φθαρεί κατά τέτοιο τρόπο, ο κ. Φώλιας θα ήταν εκείνος που θα μπορούσε να διαδεχθεί τον κ. Αλογοσκούφη. Ο κ. Καραμανλής μέχρι πρότινος είχε μεγάλη εκτίμηση στις δυνατότητες του νυν υπουργού Ανάπτυξης, τώρα όμως διατηρεί σοβαρές επιφυλάξεις για το αν μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός πιο σημαντικού κυβερνητικού πόστου.