Κράτος της μίζας και της λαϊκής απομύζησης

Ζούμε σε μια χώρα, όπως την κατάντησαν οι κεφαλές της, όπου οι τίμιοι, οι ευσυνείδητοι και οι αξιοπρεπείς δεν έχουν τη δυνατότητα, πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, να σταδιοδρομήσουν στην πολιτική. Εκείνοι που αναδεικνύονται
σ’ αυτόν τον χώρο είναι κατά κανόνα οι διαγκωνιζόμενοι αναίσχυντα καπάτσοι, οι μεθοδικά χρησιμοποιούντες ως αποτελεσματικό όπλο ανέλιξης είτε την κολακεία είτε τη χαμέρπεια απέναντι στους ηγέτες τους, οι εξαγοράζοντες δημοσιογράφους για να τους προβάλλουν σκανδαλωδώς και,
ως επιστέγασμα ασύστολου ωφελιμισμού, εκείνοι που στόχο τους έχουν τον αθέμιτο πλουτισμό και λειτουργούν ως πλοκάμια του μεγάλου κεφαλαίου και ημεδαπών τε και αλλοδαπών εταιρειών οι οποίες επιδιώκουν κατακύρωση υπέρ τους κρατικών έργων και κρατικών προμηθειών με τιμές απαγορευτικές για τα οικονομικά δεδομένα της χώρας μας. Αποτέλεσμα, να παραφουσκώνουν με μίζες οι τσέπες των ολίγων και να απομυζώνται τα λαϊκά στρώματα του ταλαίπωρου τόπου μας.
Όταν, μετά την κατάρρευση της ξενόδουλης δικτατορίας, αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά με την πολιτική, γνώριζα, καθότι δεν ήμουνα αιθεροβάμων, ότι Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ. Πίστευα, όμως, ότι πολιτική και ηθική τέμνονται, εάν φανταστούμε ως κύκλους της γεωμετρίας την καθεμιά από αυτές. Σήμερα, που ελπίζω ότι έχω γίνει κατά τι σοφότερος, φρονώ ότι οι εν λόγω δύο κύκλοι ούτε καν εφάπτονται…
Το πολιτικό μας σύστημα, που διατηρήθηκε μέχρι σήμερα
με την εναλλαγή δύο κομμάτων στην εξουσία -βραχύβια εξαίρεση η κυβέρνηση Τζαννετάκη και η Οικουμενική- νοσεί νόσον ανίατον. Το σύστημα αυτό είναι υποχείριο ενός πολιτικοοικονομικού ΚΥΚΛΩΜΑΤΟΣ, το οποίο λύνει και δένει σύμφωνα με τις βουλήσεις των ακόρεστων ισχυρών πάσης φύσεως, σκορπίζοντας αναρίθμητα εκατομμύρια ευρώ στους ημετέρους. (Τα δισεκατομμύρια δραχμούλες μας παλαιότερα μοιράζονταν… ακριβοδικαίως σαν μαρουλόφυλλα ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΡΤΙΖΟΝΤΕΣ ΤΟ ΚΥΚΛΩΜΑ.)
«Πού τον βρήκατε τον αυτόν πακτωλό των χρημάτων, αξιότιμοι κύριοι;» ρωτάνε έκθαμβοι πολλοί καλόπιστοι και ανυποψίαστοι πολίτες. Διότι όλοι οι άλλοι ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΗΓΗ. Είναι το προϊόν του μόχθου και του ιδρώτα τους. Προϊόν μάλιστα μόχθου και ιδρώτα που αμείβονται με ψιχία… Το αστείο είναι ότι όλοι αυτοί οι κύριοι με τα ατσαλάκωτα κολάρα, τις φιρμάτες γραβάτες και τα πούρα Αβάνας καμώνονται πως είναι χριστιανοί που αγαπάνε τον πλησίον…
Μια και το αστείο με το τραγικό γειτνιάζει, το τραγικό -και εξωφρενικό- είναι ότι το πολιτικό φάσμα του πολιτικοοικονομικού ΚΥΚΛΩΜΑΤΟΣ απαιτεί από τον λαό όλο και μεγαλύτερες θυσίες, επειδή η οικονομία του κράτους διανύει περίοδο κρίσης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η ανάκαμψή της θα είναι προς όφελος… όλων! (Ορισμένοι υπουργοί δεν διστάζουν μάλιστα να διατυμπανίζουν ανερυθρίαστα το μέγα αυτό ψεύδος.)
Μετά από σειρά μεγάλης εκτάσεως σκανδάλων (που κουκουλώθηκαν ή παραγράφηκαν διά της αλάνθαστης μεθόδου της ηθελημένης κωλυσιεργίας) το σκάνδαλο της Ζήμενς -μιας εταιρείας που λάδωνε συστηματικά και αφειδώς πολλές χώρες του κόσμου ώστε να εξασφαλίζει λίαν επικερδείς τιμές για τις προσφερόμενες υπηρεσίες της- έχει ξεπεράσει σε μέγεθος και την πιο ανεδαφική φαντασία.
Η εμπλοκή πολιτικών προσώπων και μάλιστα υψηλόβαθμων ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ. Πολιτικών προσώπων τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας, τα οποία έχουν ενθυλακώσει τεράστια ποσά προς ίδιον και όχι κομματικό όφελος. Η σήψη, το τέλμα και η δυσοσμία που σου στερεί την αναπνοή δεν έχουν προηγούμενο. Ενεχόμενοι και μη ομιλούν για πάταξη της διαφθοράς, για παραδειγματική τιμωρία των ενόχων και για κάθαρση του πολιτικού τοπίου. (Όχι, την έκφραση ότι «το μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκαλο» δεν τη χρησιμοποιούν πια για να μην καταστούν καταγέλαστοι.)
Κυκλοφορούν στην πιάτσα πολλά ονόματα επωνύμων με άμεσες ή έμμεσες σχέσεις με τον περιβόητο Χριστοφοράκο, ενώ ταυτόχρονα διοχετεύονται πλείστες όσες παραπλανητικές πληροφορίες για να θολώνουν τα νερά. Υποθέτω βασίμως ότι ορισμένοι από τους εν λόγω επώνυμους θα επιθυμούσαν διακαώς να μετατραπούν ως διά μαγείας σε ανώνυμους…
Δεν πρόκειται, όμως, να μπω σ’ αυτό το παιχνίδι της κολοκυθιάς, διότι βδελύσσομαι όσους υποδύονται τον ρόλο του δικαστή ή του εισαγγελέα. Εμένα με ενδιαφέρει αποκλειστικά και μόνο να επιστραφεί το μαύρο χρήμα στον φορολογούμενο Έλληνα, από τον οποίον εκλάπη εν ψυχρώ.
Πώς; Είναι απλούστατο. Να κατασχεθεί προσωρινά και μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης το ποσό που αντιστοιχεί στα χρήματα με τα οποία δωροδόκησε η Ζήμενς όσους δωροδόκησε. (Τα 50 εκατομμύρια ευρώ που άλλαξαν χέρια στις διαδρομές της μίζας δεν ενδιαφέρουν εν προκειμένω. Είναι τα ίδια και ενδεχομένως λιγότερα από εκείνα που κατέληξαν στις τσέπες πολιτικών και των παρατρεχάμενών τους. Παράλληλα, η κυβέρνηση Καραμανλή θα μπορούσε, εάν το επιθυμούσε φυσικά, να προσφύγει εναντίον της Ζήμενς στα γερμανικά δικαστήρια. Σε περίπτωση που το έπραττε, πιθανολογώ ότι θα ήταν ενδεχόμενο να προκύψουν με γερμανική δικαστική βούλα και ορισμένα ονόματα ενόχων. (Γνωστός έλληνας δικηγόρος ισχυρίστηκε ότι και απλός φορολογούμενος πολίτης της χώρας μας θα μπορούσε να ζητήσει τη συνδρομή του δικαστηρίου του Μονάχου για να διαλευκανθεί η βρωμερή αυτή υπόθεση που διασύρει συλλήβδην το σύνολο του πολιτικού μας κόσμου.)
Ο Κώστας Καραμανλής βρίσκεται σ’ ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι μη ανήκοντες στη ΝΔ που τον ψήφισαν δύο φορές, άλλα περίμεναν από αυτόν. Πρώτα πρώτα την περιστολή της διαφθοράς και το ξεδόντιασμα των «νταβατζήδων» και ύστερα τη στοιχειώδη βελτίωση της ζωής τους. Σήμερα ουδόλως τους ικανοποιεί η πολιτική του. Αντίθετα, τους εξαγριώνει, όπως τους εξαγριώνει και ο αρχηγός του σπαρασσόμενου από αντιδικίες κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αν δεν αντιμετωπίσει αποφασιστικά το μέγα σκάνδαλο της Ζήμενς και αν δεν αποσυνδεθεί από την πλουτοκρατία την οποία ενισχύει σκανδαλωδώς εις βάρος των λαϊκών συμφερόντων, η τύχη του θα είναι προδιαγεγραμμένη.