Δημοψήφισμα θέλει να κάνει ο Νικήτας για την κατασκευή θεάτρου στο Άλσος Παγκρατίου
ΑΠΟ την αρχή που είχαμε ακούσει στην προεκλογική περίοδο τη Βάσια Τριφύλλη να μιλάει για τους λόγους που την έκαναν να συστρατευθεί με τον Νικήτα Κακλαμάνη και να αναφέρεται στη σύμπτωση απόψεων για τη λειτουργία και πάλι μέσα στο Άλσος Παγκρατίου του θεάτρου που υπήρχε εκεί και έκλεισε, καθώς και όταν είδαμε τη σύσταση της επιτροπής με πρόεδρο τη Βάσια για να μελετήσει το θέμα αυτό, είχαμε σχολιάσει ότι το θέμα είναι σοβαρό και ότι δεν μπορεί ο δήμος να κινείται με μια λογική κόντρα στις δικαστικές αποφάσεις που υπήρχαν για να κλείσει αυτό το θέατρο…
ΚΑΙ ΔΕΝ είχαμε άδικο… αφού σήμερα μετά από τη συζήτηση στο προτελευταίο δημοτικό συμβούλιο όπου ήλθε το θέμα για την τροποποίηση του ρυμοτομικού στο Άλσος προκειμένου να φτιαχτεί και πάλι το θέατρο, διαφαίνεται να δημιουργείται μια νέα κόντρα της δημοτικής αρχής με τους περίοικους και φορείς της περιοχής. Θα λέγαμε, ακούγοντας και τον δήμαρχο στη συνέντευξη της περασμένης Τετάρτης για το 2ο Αθηναϊκό Φεστιβάλ να μιλάει για δημοψήφισμα και για κατοίκους που διεκδικούν να γίνει το θεατράκι, ότι έχει αρχίσει να δημιουργείται ένα κλίμα πόλωσης που περιστρέφεται κυρίως γύρω από την κατασκευή του θεάτρου…
ΤΟΣΟ στο δημοτικό συμβούλιο όσο και στις τελευταίες του δηλώσεις ο Κακλαμάνης φαίνεται να κάνει ελιγμούς με την προαναγγελία του δημοψηφίσματος προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιδράσεις φορέων και κατοίκων που ήδη απειλούν με προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Βεβαίως η πρόταση για δημοψήφισμα -που δεν είναι μια εύκολη υπόθεση- μπορεί να αποκτήσει τέτοια δυναμική που κανένας μετά δεν θα μπορεί να κάνει πίσω…
ΤΑ ΟΣΑ ΕΙΠΕ στη συνέντευξη την περασμένη Τετάρτη ο Κακλαμάνης είναι ενδεικτικά του τι ακριβώς θέλει να κάνει… «Βρέθηκαν άνθρωποι που σκίσανε τα ιμάτιά τους εδώ μέσα και κάνουν και παραπληροφόρηση σε εφημερίδες ότι πάμε να τσιμεντοποιήσουμε το Άλσος Παγκρατίου» -είπε ο δήμαρχος- και συνέχισε επισημαίνοντας ότι «όλοι θυμόμαστε πώς ήταν. Θυμάστε εσείς τσιμέντο; Όχι μόνο δεν θα υπάρχει τσιμέντο, αλλά βρήκαμε παλιές φωτογραφίες, σας το δείχνω, αυτό είναι με το χέρι, το έχει κάνει ο Νίκος Πετρόπουλος, τη μακέτα πως θα είναι η σκηνή και τα παρασκήνια από πίσω. Πού βλέπετε τσιμέντο; Εδώ αυτό δεν είναι τσιμέντο, είναι σιδηροκατασκευή και θα είναι 300 θέσεων, γιατί δεν θέλουμε να αγγίξουμε ούτε θάμνο, όχι δέντρο, ούτε θάμνο».
ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ συνέχισε: «Βρέθηκαν άνθρωποι σε μια πόλη που κινδυνεύει να μην έχει κανένα θερινό θέατρο -διότι είναι σίγουρο ότι το Αθήναιον, που ανήκει σε ιδιώτη, αργά ή γρήγορα θα χτιστεί δυστυχώς, το Παρκ έχει απομείνει- να λένε όχι θεατράκι θερινό στο άλσος Παγκρατίου. «Εγώ να σας πω -τόνισε ο Κακλαμάνης- το τι θα κάνω μου το επιτρέπει ο νέος Κώδικας, ένα Προεδρικό Διάταγμα μένει να βγει. Θα πάω ο ίδιος και θα ενημερώσω σε δημόσια εκδήλωση τον Σεπτέμβριο τους Παγκρατιώτες, παρότι δεν αφορά μόνο το Παγκράτι, επειδή δεν πήγαιναν στην Ελεύθερη σκηνή μόνο από το Παγκράτι, αλλά από όλη την Ελλάδα. Επειδή λοιπόν είναι στον χώρο τους το Άλσος, μόνο θα κάνω δημοψήφισμα στο 2ο Διαμέρισμα. Διότι είναι άλλο ο προοδευτικός και ο δημοκράτης και άλλο ο κατ’ επάγγελμα προοδευτικός και δημοκράτης. Υπάρχει διαφορά. Και να δω τι θα πουν αυτοί οι κατ’ επάγγελμα προοδευτικοί και δημοκράτες, όταν θα βγει το δημοψήφισμα. Διότι ήδη έχουν συλλεγεί 3.000 υπογραφές με ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο και υπογραφή από κατοίκους της περιοχής, τις οποίες έχουμε στον δήμο, που λένε ”Φτιάξτε το θεατράκι μας”».
ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ έχει αρχίσει να σχηματοποιείται η κόντρα… Από τη μια πλευρά οι αντιδράσεις κατοίκων, που βέβαια δεν λένε «όχι στο θερινό θεατράκι», αλλά «Όχι τσιμέντο στο Άλσος», οι απίστευτες παρανομίες που υπάρχουν σε αυτά τα λίγα και εγκαταλελειμμένα στρέμματα πρασίνου και οι δικαστικές αποφάσεις με βάση τις οποίες έκλεισε το θέατρο… Από την άλλη η δημοτική παράταξη και ο δήμαρχος που επικαλείται 3.000 υπογραφές από κατοίκους του Παγκρατίου που ζητάνε από τον δήμο «Να φτιαχτεί το θεατράκι» και η εκστρατεία που ετοιμάζει για ενημέρωση στην περιοχή όπως και το δημοψήφισμα προκειμένου πιθανόν να αποτραπεί η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας ή να αποτραπεί μια αρνητική απόφαση του Συμβουλίου υπό την πίεση ενός δημοψηφίσματος… του οποίου βεβαίως τα αποτελέσματα μπορεί να αμφισβητηθούν, αφού όπως δείχνει η μέχρι σήμερα προϊστορία τουλάχιστον στον Δήμο της Αθήνας μπορεί ο θρίαμβος μιας πρότασης να καταλήξει σε φιάσκο…
ΚΡΙΣΙΜΟ ΘΕΜΑ πάντως για να γίνει ένα σωστό δημοψήφισμα που θα εκφράζει γνήσια τη βούληση των κατοίκων, αν καταφέρουν ο δήμος και οι παρατάξεις να τους σηκώσουν από τους καναπέδες, είναι πώς και ποιο ερώτημα θα τεθεί προς τους κατοίκους του 2ου Διαμερίσματος… Υπάρχει τεράστια διαφορά αν τεθεί το ερώτημα « θέλετε την ανάπλαση του Άλσους;», όπως υπαινίχθηκε ο δήμαρχος ή αν το ερώτημα είναι «θέλετε θέατρο στο Άλσος» ή « θέλετε να τσιμεντοποιηθεί το Άλσος»; Δεν είναι λοιπόν μία απλή υπόθεση…
ΠΑΝΤΩΣ, σημειώστε ότι αν γίνει ένα τέτοιο δημοψήφισμα θα είναι το δεύτερο δημοψήφισμα στην ιστορία του δήμου… μετά το δημοψήφισμα που έκανε ο Έβερτ για την απομάκρυνση των οίκων ανοχής από το Μεταξουργείο… Και επειδή κάποιοι μπορεί να αναγορεύουν το δημοψήφισμα σε πανάκεια, θα θέλαμε να θυμίσουμε ότι για πολύ κόσμο το δημοψήφισμα αυτό κατέληξε σε ένα φιάσκο, κάτι που φανταζόμαστε ούτε ο ίδιος ο κ. Έβερτ δεν θα ήθελε να το θυμάται, αφού το μόνο που έγινε ήταν να εκμεταλλευτεί το θέμα επικοινωνιακά… Και τούτο γιατί η πρότασή του βεβαίως ψηφίστηκε πανηγυρικά με ποσοστό κοντά 99%, αφού κανείς δεν θα ψήφιζε κάτι διαφορετικό από το να φύγουν οι οίκοι ανοχής από το Μεταξουργείο… Και οι λόγοι που έκαναν ένα τέτοιο δημοψήφισμα να καταλήξει σε φιάσκο ήταν γιατί οι οίκοι ανοχής δεν έφυγαν ποτέ, αντιθέτως πολλαπλασιάστηκαν… για να μεταβληθεί η γειτονιά αυτή… μέσα σε 20 χρόνια σε ένα τεράστιο γκέτο…
nnn
ΜΕ ευκαιρία τη συνέντευξη που δόθηκε για την ανακοίνωση του προγράμματος του 2ου Αθηναϊκού Φεστιβάλ, η υπερνομάρχης Ντίνα Μπέη ανακοίνωσε ότι μέσα στο καλοκαίρι ή το αργότερο στις αρχές Σεπτέμβρη ξεκινάει ένα μεγάλο έργο ανάπλασης που αφορά την αναδάσωση του Αττικού Άλσους, την περιποίηση των ήδη υπαρχόντων φυτών, την αλλαγή της ασφάλτου, όπου υπάρχει, με υλικά φιλικά προς το περιβάλλον… Δηλαδή, όπως εξήγησε, μιλάμε για μια ανάπλαση μέσα στη βιοκλιματική λογική και με πολλά καινούργια στοιχεία τα οποία πραγματικά θα κάνουν το πάρκο αυτό και πιο ευχάριστο με μεγαλύτερο δάσος πιο προσβάσιμο για τον κόσμο. Θετική εξέλιξη, ελπίζουμε να τελειώσει το έργο γρήγορα…
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ακόμη ότι καλό θα είναι να αρχίσει κάποια στιγμή η υπερνομαρχία με τον Δήμο Αθηναίων να συζητάνε και για το θέμα του συνοικισμού Γ. Παπανδρέου… με τρόπο που να ικανοποιούνται οι κάτοικοι… Από τους ανθρώπους που πλησίασαν σε μια λύση είναι ο πρώην δήμαρχος Χαϊδαρίου Κυριάκος Ντηνιακός την περίοδο που ήταν πρόεδρος του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας… Καλό θα είναι να ζητηθεί η γνώμη του, είχε ασχοληθεί με το πρόβλημα…
ΕΠΙΣΗΣ η υπερνομάρχης μίλησε και για την πορεία των έργων ανάπλασης στο Πεδίον του Άρεως, το οποίο όπως είπε αυτήν την περίοδο το μισό είναι κλειστό, ενώ το άλλο μισό λειτουργεί κανονικά για να μπορεί ο κόσμος να έχει στη διάθεσή του έστω και αυτό. Είναι μια τεράστια ανάπλαση -είπε η Ντίνα Μπέη- με χρηματοδότηση που έχει εγκριθεί από το Γ’ ΚΠΣ και οποία ανέρχεται σε 9 εκατ. ευρώ και εφαρμόζεται με μελέτη που μετά από διαγωνισμό ανετέθη στον αρχιτέκτονα κ. Τομπάζη, έναν από τους αρχιτέκτονες με τις μεγαλύτερες αισθητικές και οικολογικές ευαισθησίες. Η υπερνομάρχης δήλωσε ενθουσιασμένη γι’ αυτό που φτιάχνεται στο Πεδίον του Άρεως… Γίνεται καταπληκτικός ο όλος χώρος, τόνισε, και ξαναφτιάχνονται όλες οι παλιές διαδρομές, ο ροδώνας, οι υδάτινες διαδρομές που υπήρχαν κάποτε στο σημείο που ήταν στάβλοι. Υπάρχουν ιστορικά μνημεία καταπληκτικά μέσα, υπάρχει ο τάφος του Υψηλάντη, υπάρχουν γωνιές μέσα στο Πεδίον του Άρεως που δεν τις έχει ανακαλύψει κανείς και σιγά σιγά τώρα με τα καινούργια δρομάκια τα χωμάτινα ελπίζω να γίνουν και ευρύτερα γνωστές…
ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ακόμη στο θέατρο «Αλίκη» και είπε ότι είναι κατεστραμμένο τελείως… Οι κερκίδες ήταν χάλια, επεσήμανε, και γι’ αυτό ξηλώνονται και μένει στη μέση μια μικρή ξύλινη σκηνή και γύρω γύρω γίνονται πρανή από γκαζόν στα οποία μπορεί κάποιος να κάτσει άνετα και να παρακολουθεί μπροστά του μια συναυλία ή ένα δρώμενο. Δεν πρόκειται να γίνει θέατρο -είπε- με την αυστηρή έννοια, αλλά ένας χώρος τον οποίο εμείς θέλουμε να μπορέσουμε από του χρόνου το καλοκαίρι να τον προσφέρουμε για συναυλίες, συγκροτήματα και διάφορα πολιτιστικά δρώμενα…
ΣΕ Ο,ΤΙ αφορά το θέατρο του Άλσους, δηλαδή το παλιό θέατρο Οικονομίδη, η υπερνομάρχης είπε ότι αναπαλαιώνεται… Διατηρείται το κέλυφος ακριβώς όπως είχε, γιατί είναι παλαιό κτίριο και έχει ένα υπέροχο περιστύλιο. Αυτό θα γίνει ένας καταπληκτικός πολιτιστικός χώρος πολλαπλών χρήσεων, αναβαθμίζεται τελείως και τα δύο περιστύλια θα είναι και χώρος καλλιτεχνικών εκθέσεων… Πιστεύω, δηλαδή, ότι θα γίνει μια εστία πραγματικά πνευματική, χωρίς να αγγίζουμε το περιβάλλον… Δρούμε μόνο πάνω σε ό,τι υπάρχει…