ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ

Στις προτάσεις αυτές, που έχουν γίνει προς τον πρωθυπουργό από μέλος της κυβέρνησης, περιλαμβάνεται η ουσιαστικοποίηση του ρόλου του ΙΦΕΤ, το οποίο θα καταρτίσει λίστα φαρμάκων και υγειονομικού υλικού που θα χρησιμοποιούν τα νοσοκομεία. Μέσω του Ινστιτούτου (ΙΦΕΤ) το Δημόσιο θα μπορεί να διαπραγματεύεται τις καλύτερες τιμές με τις φαρμακοβιομηχανίες, έχοντας ως βάση τις τιμές που ισχύουν στα άλλα κράτη, αλλά και στον ετήσιο οδηγό των παραγγελιών.
Επίσης, η ίδια πρόταση αναφέρει πως δραστική περιστολή δαπανών θα γίνει μόνο αν οι έλεγχοι γίνουν πιο αυστηροί και σταματήσει η ασυδοσία των ανεξέλεγκτων προμηθειών. Επίσης, έχει προταθεί η εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος παραγγελιών και λογιστικού ελέγχουν τύπου SAP σε κάθε νοσοκομείο. Έτσι όλες οι προμήθειες θα είναι κωδικοποιημένες και θα μπορεί το υπουργείο να τις παρακολουθεί και να τις ελέγχει, αφού θα έχει τη δυνατότητα να κάνει συγκρίσεις τόσο στον όγκο των παραγγελιών όσο και στη συχνότητά τους.
Σε περίπτωση βέβαια που παρατηρούνται… ατασθαλίες ή… ροπή των διοικήσεων των νοσοκομείων προς υπερβολικές και ενδεχομένως αδικαιολόγητες προμήθειες, θα επιβάλλονται βαρύτατες κυρώσεις.
Οι προτάσεις αυτές θεωρούνται ρεαλιστικές, υλοποιήσιμες και, κυρίως, αποτελεσματικές. Η απορία, ή το ζητούμενο αν θέλετε, είναι γιατί δεν υλοποιούνται. Ποιοι τις… κρατάνε άραγε στα συρτάρια τους; Τι συμφέρον έχουν από τη διαιώνιση της σημερινής κατάστασης; Έχουν μήπως τα νοσοκομεία την πολυτέλεια να διατηρούν ένα χρέος δυσβάστακτο και διαρκώς διογκούμενο και να μην το αντιμετωπίζουν, παρόλο που γνωρίζουν πώς θα το κάνουν αυτό;