Ξεφτιλίστηκε ο εκσυγχρονισμός!

Σκληρές εποχές για το ΠΑΣΟΚ, εποχές κομματικής μιζέριας, άθλιας αλληλοϋπονόμευσης, συναλλαγής κάτω από το τραπέζι σε όλους τους τομείς και παντοκρατορίας του
Κ. Σημίτη, που με τους δικούς του ανθρώπους ανέβηκε στο βάθρο της πρωθυπουργίας και της προεδρίας του κόμματος για οκτώ χρόνια: 1996 – 2004. Έτσι γίνεται πάντα! Οι εξουσίες μετέρχονται όλους τους τρόπους για να πετύχουν τους στόχους τους. Αυτό γίνεται και σήμερα, που πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος ξαφνικά αποφάσισε να φέρει τα πάνω κάτω στο μαγαζί του και να το καθαρίσει από διάφορα πολιτικά «λαμόγια» που ακόμη και τώρα θεωρούν ότι βρίσκονται σε καθεστώς ατιμωρησίας.
Δεν μιλάμε ασφαλώς για τον Τσουκάτο, ο οποίος λειτουργούσε πάντα πολιτικά! Μπορεί να έχει τις δικές του ευθύνες, αλλά έχει συνείδηση του κόμματος και έδινε λογαριασμό στον πολιτικό του προϊστάμενο, ο οποίος καθόταν αναπαυτικά στην πολυθρόνα του πρωθυπουργού και του τα είχαν όλα έτοιμα. Συνέδρια, αποφάσεις κομματικές, εύθραυστες ισορροπίες, συσχετισμοί, τα πάντα στο… πιάτο του κ. Σημίτη!
Ξέφτισε το όραμα
του εκσυγχρονισμού
Το ερώτημα είναι όμως πώς, μέσα σε δώδεκα χρόνια, το υποτιθέμενο όραμα του εκσυγχρονισμού, που επαγγέλθηκε ο ίδιος ο κ. Σημίτης, ξέφτισε τόσο εύκολα και κάτω από αυτές τις άθλιες συνθήκες. Τι είπε ο κ. Σημίτης στη γραπτή του δήλωση μετά τις αποκαλύψεις του πρώην έμπιστου συνεργάτη του για το 1.000.000 μάρκα στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ από τη Siemens; «… Δημιουργούνται
έτσι σκιές και αμφιβολίες για μια μεγάλη προσπάθεια στην οποία συμμετείχε ένας πάρα πολύς μεγάλος αριθμός ανθρώπων που δεν είχαν καμία σχέση με αυτά». Θέλει να πει ο πρώην πρωθυπουργός ότι δεν είχε καμία… σχέση(!) με όλα αυτά που έρχονται στο φως της δημοσιότητας για μίζες και μαύρο χρήμα από τη γερμανική εταιρεία. Πάλι δηλαδή ευθύνονται οι άλλοι και όχι ο ίδιος! Αυτό έκανε και ως πρωθυπουργός. Πάντα οι άλλοι, ποτέ ο ίδιος δεν αναλάμβανε τις πολιτικές του ευθύνες. Και ποιες είναι αυτές; Μα φυσικά, όταν δημιουργείς ένα συγκεκριμένο πλαίσιο στο οποίο λειτουργούν δικοί σου άνθρωποι με την ανοχή και την ασυλία που προσφέρεις ο ίδιος ως πρωθυπουργός, τότε πολιτικά οι ευθύνες ανήκουν σε σένα, τον επικεφαλής, και εκείνη την περίοδο, τι να κάνουμε, αρχηγός ήταν ο κ. Σημίτης. Ακόμη κι αν δεν γνώριζε, όπως υποστηρίζει, όφειλε να μη καλλιεργήσει τις συνθήκες εκείνες που επέτρεψαν στους συνεργάτες του να δρουν ανεξέλεγκτα υπό την ομπρέλα της εξουσίας που ο ίδιος αφειδώς τους πρόσφερε.
Απολογία Σημίτη
Τι να πει τώρα πράγματι ο κ. Σημίτης σε όσους πίστεψαν στο όραμα του εκσυγχρονισμού και τον βοήθησαν από θέσεις κλειδιά, είτε είναι πολιτικοί, είτε άνθρωποι της διανόησης, είτε καθηγητές, που πρόσφατα μάλιστα τον υποστήριξαν κιόλας, στη διαγραφή του από τον κ. Παπανδρέου, είτε άνθρωποι του κύκλου του; Τι να τους πει, ότι δεν γνώριζε, δεν άκουγε, δεν πήρε τίποτα το μάτι του; Οι δικοί του άνθρωποι λένε ότι μόλις έγιναν οι αποκαλύψεις Τσουκάτου για το χρήμα στο ΠΑΣΟΚ ο πρώην πρωθυπουργός έπεσε από τα σύννεφα. Το λέει και η γραπτή του δήλωση: «Λυπούμαι για την εμπλοκή στελεχών του ΠΑΣΟΚ στην υπόθεση της Siemens, εφόσον αποδειχθούν αληθείς οι ισχυρισμοί που προβάλλονται» (σαβουάρ βιβρ που ξέχασε όταν έγραφε την επιστολή στον Γιώργο…). Μιλάει σαν ξένος, μακριά από τα γεγονότα και τις εξελίξεις, λες και δεν υπήρξε ποτέ πρόεδρος αυτού του κόμματος, λες και δεν γνώριζε πώς παίζεται το παιχνίδι στα κόμματα.
Γνώριζε ο Παπανδρέου και τον διέγραψε;
Πολλοί μέσα στο ΠΑΣΟΚ ισχυρίζονται ότι ο Παπανδρέου διέγραψε τον Κώστα Σημίτη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ μη γνωρίζοντας τι θα επακολουθήσει. Όμως υπάρχουν ενδείξεις, αμφιβολίες, σενάρια, από άλλα στελέχη, που θεωρούν ότι ο Γιώργος γνώριζε πολύ καλά τι θα επακολουθήσει, τι επρόκειτο να γίνει τις επόμενες ημέρες, και γι’ αυτό φρόντισε να πάρει αποστάσεις από τον πρώην πρωθυπουργό, τον οποίο και έβγαλε από το κάδρο του κόμματος. Αν πάντως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είχε συνδέσει διαγραφές και αποκαλύψεις, αυτό δεν θα σήμαινε παραδοχή ότι ο ίδιος ο κ. Σημίτης εμπλέκεται στην υπόθεση; Και δεν ήταν αρκετό για να γίνει πολιτικός σεισμός σε όλο το σύστημα; Υπάρχουν και κάποιοι πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ που θεωρούν ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσπάθεια να αποσταθεροποιηθεί το πολιτικό σύστημα. Ο Κ. Σκανδαλίδης είναι ένας από αυτούς. Ότι δηλαδή «σφίγγουν» τα κόμματα οι εξωθεσμικοί παράγοντες, πρεσάροντας τη συνοχή τους μέχρι να φτάσει στο κόκκινο. Το είπε και ο ίδιος ο Παπανδρέου στη δήλωσή του: «Να απελευθερωθεί επιτέλους η πολιτική ζωή του τόπου από την κηδεμονία και την ομηρία. Ομηρία από αδιαφανή οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που προσπαθούν να αιχμαλωτίσουν τη βούληση του λαού, συμφέροντα που προσπαθούν να παρακάμψουν τη βούληση του λαού και την αξιοπρέπεια του έλληνα πολίτη…»
Γνώριζε ο κ. Παπανδρέου όταν ζητούσε από την κυβέρνηση Εξεταστική Επιτροπή για όλες τις υποθέσεις που ρίχνουν σκιές στο πολιτικό σύστημα και επεδίωκε μέσα από θεσμικό τρόπο, όχι με τον τρόπο που γίνεται σήμερα, να αποκαλυφθούν όσοι εμπλέκονται σε τέτοιες οικονομικές δοσοληψίες και να τιμωρηθούν. Δεν θα ήθελε με δικές του πρωτοβουλίες να ριφθούν στην πυρά τα στελέχη του. Ήθελε εξεταστική επιτροπή από τη Βουλή, προκειμένου να αποδοθεί Δικαιοσύνη και στη συνέχεια να δείξει ότι με δική του πολιτική ευθύνη ξεκαθάρισε τα πράγματα.
Όλα αυτά που έρχονται συνεχώς στην επιφάνεια έχουν κάνει τον Ευάγγελο Βενιζέλο για ένα πράγμα να έχει μετανιώσει: την υποστήριξη που, άκριτα, αποδέχθηκε από τον κ. Σημίτη την εποχή που διεκδικούσε την προεδρία από τον κ. Παπανδρέου στις 11 Νοεμβρίου.
Η στάση της απόλυτης σιωπής αποδεικνύει ότι δεν θέλει καμία πολιτική επαφή μαζί του, γιατί θεωρούσε, πριν από τις αποκαλύψεις Τσουκάτου, ότι συμπαρασύρεται και ο ίδιος στο τέλμα. Μιλώντας σε πολιτικούς του φίλους τις τελευταίες ημέρες δείχνει μετανιωμένος για την πολιτική σύμπραξη με τον πρώην πρωθυπουργό και όπως έλεγε: «Δεν θέλω να γίνει ουρά του πρώην πρωθυπουργού. Αρκετά ταυτίστηκα μαζί του». Οι συνομιλητές του μάλιστα λένε ότι ο κ. Βενιζέλος, που έχει δώσει εντολή κανένα από τα κορυφαία στελέχη του να μη μιλήσει, πιστεύει ότι ήταν τεράστιο λάθος του που συμπορεύτηκε μαζί του, αλλά δεν μπορούσε να το ελέγξει. Πολύ περισσότερο, όταν συγκεντρώθηκαν δίπλα του στελέχη του σκληρού πυρήνα των λεγόμενων εκσυγχρονιστών, δεν μπορούσε να τους διώξει. Τώρα όμως, που έφτασαν εδώ που έφτασαν οι εξελίξεις, μιλάει πιο απελευθερωμένα, αλλά προπαντός δεν θέλει να δώσει δικαίωμα σε κανέναν, γιατί φοβάται ότι θα τον πάρει και τον ίδιο η μπάλα.
Δεν είναι τυχαίο πως μια σειρά στελεχών του, όπως οι Φλωρίδης, Λοβέρδος, Καρτάλης, Τ. Αντωνίου, Ελ. Τσουρή, Ε. Καϊλή, εκείνοι δηλαδή που σήκωσαν την εσωκομματική αμφισβήτηση κατά του Γιώργου Παπανδρέου στους ώμους τους, δεν μιλούν τώρα για την ταμπακιέρα. Αποφεύγουν να δηλώσουν υπέρ ή κατά της διαγραφής Σημίτη, αν και μεταξύ τους τάσσονται κατά της απόφασης του κ. Παπανδρέου να θέσει εκτός τον πρώην πρωθυπουργό. Δεν μιλούν διότι δεν θέλουν να γίνουν μέρος της προσωπικής κόντρας Παπανδρέου – Σημίτη, κάτι που όπως εκτιμούν θα θέσει και τους ίδιους στο στόχαστρο της Χαριλάου Τρικούπη.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουν εκδηλωθεί γκρίνιες στο στρατόπεδο του Βενιζέλου. Υπάρχουν στελέχη που πήραν ανοικτά θέση κατά της απόφασης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ (Παπαδόπουλος, Λιάνης, Βερελής, Μερεντίτη, Νασιώκας, Αλευράς και άλλοι), που μέσα σε αυτό το κλίμα είχαν το σθένος να αντιταχθούν στη λογική των διαγραφών και ρίσκαραν την πολιτική τους καριέρα, και τώρα βλέποντας τους υπόλοιπους να κρατούν στάση σιωπής, αισθάνονται την ανάγκη να αμφισβητήσουν τις πραγματικές προθέσεις των συντρόφων τους. Και ακόμη υπάρχει κι ένα σκληρό κομμάτι παλαιών εκσυγχρονιστών που έχει δίπλα του ο κ. Βενιζέλος, οι οποίοι θεωρούν ότι ο Βαγγέλης προστατεύει την ομάδα του και εκείνα τα στελέχη που θέλει, αφήνοντας τους υπόλοιπους στην τύχη τους.
Πού πήγε το 1.000.000 μάρκα;
Εκείνο ωστόσο που απασχολεί τους πάντες στο ΠΑΣΟΚ και φυσικά την κοινή γνώμη δεν είναι η πολιτική, αλλά οι μίζες και το μαύρο χρήμα. Πού πήγαν τα χρήματα; διερωτώνται όλοι τους. Το ΠΑΣΟΚ διά του κ. Παπανδρέου λέει ότι ουδέποτε έλαβε ή καταγράφτηκαν στα βιβλία του χρήματα από τη Siemens. Το ίδιο υποστηρίζει και ο πρώην ταμίας του κόμματος Σταύρος Σουμάκης, το ίδιο και ο πρώην διευθυντής των γραφείων του ΠΑΣΟΚ, Σπύρος Αυγερινός. Αντίθετα, ο πρώην στενός συνεργάτης του κ. Σημίτη, ο κ. Τσουκάτος, υποστηρίζει στην ανακοίνωσή του ότι τα χρήματα έφτασαν στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ τμηματικά, επειδή δεν ήταν δυνατόν να εκταμιευτούν όλα από την ξένη τράπεζα όπου είχε ανοίξει λογαριασμό φίλος του κ. Τσουκάτου, και δόθηκαν με κουπόνια.
Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν αποδεικνύεται. Ούτε αν δόθηκαν κουπόνια, ούτε τίποτα! Και δεν υποστηρίζει μόνο η Χαριλάου Τρικούπη ότι δεν έφτασαν ποτέ «μαύρα» χρήματα στα ταμεία της, αλλά και πρόσωπα που δεν διάκεινται φιλικά προς τον Γιώργο, με αποτέλεσμα να μένει έκθετος ο πρώην «στρατηγός». Αν και στη συνάντηση του Θόδωρου Τσουκάτου με τον κ. Αυγερινό έγινε προσπάθεια να βρεθεί… συμβιβαστική λύση για το… αποτέλεσμα της διαδρομής του χρήματος, ο πρώην διευθυντής του ΠΑΣΟΚ ήταν ξεκάθαρος στη συνέχεια: Δεν μπήκαν χρήματα στο ταμείο, είπε ορθά κοφτά. Και επειδή το ίδιο υποστήριξε και ο κ. Σουμάκης, πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, υπεύθυνος της καμπάνιας για τις ευρωεκλογές του 1999, τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο, με αποτέλεσμα ορισμένοι να μιλούν για ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ των στελεχών εκείνης της περιόδου που βρισκόντουσαν δίπλα στον Κ. Σημίτη.
Ό,τι και να συμβαίνει, άκρη μεν δεν βγαίνει, αλλά πλέον είναι φανερό τι γινόταν τα χρόνια του εκσυγχρονισμού. Αδιαφάνεια, μαύρα βιβλία και δόξα ο Θεός. Και για μια ακόμη φορά οι έλληνες πολίτες θα βιώσουν βαθιά μέσα τους ότι όντως στο ΠΑΣΟΚ δεν έχει επέλθει η κάθαρση και άρα ορθώς δεν έχει ακόμη αποκτήσει την εμπιστοσύνη του κόσμου για να κυβερνήσει. Αυτό είναι και τίποτε άλλο. Ό,τι και να λέει ο καθένας, αυτό που μένει είναι η αίσθηση που έχει ο κόσμος για τα «πράσινα» στελέχη.