ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΣΗΜΙΤΗ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΗ ΘΥΕΛΛΑ ΤΗΣ SIEMENS

Ο πόλεμος όμως μόλις άρχισε! Και μάλιστα θα είναι μέχρι τελικής πτώσεως.

Η αντεπίθεση σε όλα τα μέτωπα που αποφάσισε το σύστημα του Κ. Σημίτη, ώστε να καθηλώσει πολιτικά τον Γιώργο Παπανδρέου, να ηττηθεί στις ευρωεκλογές και να προκληθεί νέος γύρος, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μέρος ενός σχεδίου, όπως πιστεύει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που στόχο έχει να πλήξει τον ίδιο και να τον αναγκάσει να φύγει από τη μέση.

Η εμπάθεια που τρέφει ο πρώην πρωθυπουργός για τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ δεν είναι τωρινή ασφαλώς. Από την εποχή του δακτυλιδιού της διαδοχής προέρχεται, που ήταν θαμπό όπως αποδείχθηκε. Άλλα περίμενε ο Κ. Σημίτης από τον Γιώργο και άλλα συνάντησε στην πορεία όλων αυτών των χρόνων, εξ ου και η σημερινή προσωπική επίθεση.

Ηθελημένα και εσκεμμένα, η επιστολή του πρώην πρωθυπουργού είχε στόχο να απαξιώσει τον Γιώργο Παπανδρέου, να τον μειώσει πολιτικά και ηθικά, να τον προκαλέσει και να τον προσβάλει εντέλει. Αλλιώς επιστολή δεν θα έγραφε για τόσο σπουδαίο θέμα, όπως είναι η κύρωση της συνθήκης για το ευρωπαϊκό Σύνταγμα και μάλιστα με χαρακτηρισμούς που δεν ταιριάζουν στο ύφος και το ήθος ενός πρώην πρωθυπουργού και ουσιαστικά καταστρέφουν την υστεροφημία του.

Το ξεκαθάρισμα της διαδοχής
με το θαμπό δακτυλίδι

Όλα ξεκινούν από το ότι ο κ. Σημίτης περίμενε μια εντελώς διαφορετική συμπεριφορά από τον Γιώργο Παπανδρέου: να τον έχει περί πολλού, να συνεργάζεται μαζί του και γενικώς, αν και παραιτηθείς πρωθυπουργός, να είναι από τους πρωταγωνιστές του πολιτικού παιχνιδιού. Επειδή όμως τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη, ο Παπανδρέου δεν του έδωσε τη σημασία που θα ήθελε, τάχθηκε στο πλευρό του Βενιζέλου για να «ρίξουν» τον Παπανδρέου μετά την ήττα του στις τελευταίες εθνικές εκλογές.

Είναι αλήθεια πως ποτέ τους δεν ταίριαξαν. Περισσότερο συμβιβάστηκαν και από ανάγκη και μόνο οδηγήθηκαν στις εξελίξεις με το δακτυλίδι της διαδοχής, επειδή ο ένας δεν άντεχε την ήττα και ο άλλος ήθελε να γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, για να συνεχίσει την πορεία του πατέρα του, του Ανδρέα. Ο Κ. Σημίτης αισθάνεται τώρα ότι του πήρε το κόμμα μέσα από τα χέρια του, ότι οδηγήθηκε στην παραίτηση πιεζόμενη από μια σειρά πραγμάτων και ασφαλώς από τον Παπανδρέου με τον τρόπο του.

Επιστολή με άρωμα Siemens

Από εκεί και μετά πολλά έγιναν στο ΠΑΣΟΚ, πολλά περίμεναν από τον Παπανδρέου τα στελέχη και φυσικά ακόμη περισσότερα είναι όσα δεν έγιναν. Δεν είναι τυχαίο ότι το σύστημα Σημίτη επικρίνει το σύστημα Παπανδρέου και μετά τις εσωκομματικές εκλογές ορισμένοι από το μπλοκ του πρώην πρωθυπουργού επικρίνουν και τον Βενιζέλο για ατολμία: «Ο Παπανδρέου δεν μπορεί, ο Βενιζέλος κάηκε, ο Λοβέρδος είναι ανώριμος πολιτικά», εκτιμούν ορισμένοι από το μπλοκ των λεγόμενων εκσυγχρονιστών.

Όλα αυτά βεβαίως περιπλέκονται και από ότι στη φαρέτρα του κ. Σημίτη ποντάρουν και τα λεγόμενα διαπλεκόμενα συστήματα, οι εξωθεσμικοί παράγοντες που συνεχώς μειώνουν πολιτικά τον κ. Παπανδρέου, καθιστώντας τον στόχο με απόλυτο, πολλές φορές, και προκλητικό τρόπο.

Πώς αντεπιτίθεται σε όλα αυτά ο Γιώργος Παπανδρέου; Ποια είναι η άμυνά του; Είναι, πρώτον, οι αποστάσεις που έχει λάβει από τις πολιτικές του κ. Σημίτη και αποτελούν κάτι παραπάνω από πρόκληση για τον πρώην πρωθυπουργό. Είναι η λεγόμενη κόκκινη γραμμή. Ο κ. Παπανδρέου με την τακτική του αυτή θεωρεί ότι θα αποχρωματιστεί από τις κακές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ των προηγούμενων ετών, αλλά αυτό οδήγησε τον Κ. Σημίτη να συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που προκαλεί και τώρα δημιούργησε νέα εσωκομματική διαμάχη, τη στιγμή που ο Παπανδρέου επιχειρεί να πάρει το πάνω χέρι, ενώ η κυβερνητική παράταξη βρίσκεται στα κάτω της. Δεν είναι τυχαίο ότι όσο πέφτει στις δημοσκοπήσεις ο Καραμανλής, χάνει και το ΠΑΣΟΚ, εξαιτίας των φαινομένων σύγχυσης που κάθε φορά προκαλούν τα άλλα στρατόπεδα πέριξ της Χαριλάου Τρικούπη.

Η καθοριστική σύσκεψη της διαγραφής

Πολλοί είναι οι βουλευτές που εκτιμούν ότι η θέση του Παπανδρέου στην υπόθεση της ΖΗΜΕΝΣ δεν είναι εκείνη που προφανώς θα ήθελε ο Κ. Σημίτης, όχι φυσικά για λόγους προσωπικούς, αλλά από πολιτικής απόψεως, επειδή βάλλονται υπουργοί του και ο Γιώργος δεν τους στηρίζει. Κάθε φορά που το επίσημο ΠΑΣΟΚ με εντολή Παπανδρέου λέει ότι δεν φοβόμαστε τίποτα, ζητάμε εξεταστική επιτροπή, ώστε να έρθουν όλα στο φως, το σύστημα Σημίτη θεωρεί ότι βάλλεται από τον Γιώργο Παπανδρέου.

Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο ότι πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, πρωτοπαλίκαρο του Κ. Σημίτη, μιλώντας σε βουλευτή που απηχεί τις απόψεις του κ. Παπανδρέου, σημείωσε ότι πρέπει να «εγκαταλείψει την εμμονή που έχει για τα θέματα διαφάνειας».

Το μήνυμα έφτασε γρήγορα στο γραφείο Παπανδρέου και σχεδόν όλοι τώρα είναι πεπεισμένοι ότι ίσως η επιστολή Σημίτη τελικά είχε στόχο να αποδιοργανώσει το ΠΑΣΟΚ για να επιστρέψει στη συνήθη εσωστρέφεια, να κλονιστεί και πάλι η εμπιστοσύνη του κόσμου, ώστε να ηττηθεί για άλλη μια φορά ο Παπανδρέου και στις πολιτικές του επιλογές και στην κάλπη. Όλοι να ασχολούνται όχι με την ουσία, αλλά με την υποτιθέμενη προβληματική ενότητα του κόμματος. Μια πιθανή τέτοια εξέλιξη θα βόλευε εκείνους που πιθανόν μέσα από το ΠΑΣΟΚ εμπλέκονται στο σκάνδαλο της ΖΗΜΕΝΣ.

Έτσι μία ημέρα πριν οριστικοποιήσει την απόφασή του, σε σύσκεψη που έγινε και κράτησε μέχρι αργά το βράδυ στη Βουλή, ο κ. Παπανδρέου άκουσε όλων των στελεχών του τις απόψεις. Ρέππας, Αθανασάκης, Παπακωνσταντίνου, Χυτήρης, Ραγκούσης, Καστανίδης και Παπουτσής, εκτιμώντας τα κίνητρα του Κ. Σημίτη, είπαν τα πάντα στον Γιώργο. Από το πιο αθώο, την εμμονή του δηλαδή στα ζητήματα που έχει για τα θέματα της Ευρώπης και του Συντάγματος, μέχρι ότι αποτελεί μέρος ενός σχεδίου αποσταθεροποίησης του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, ή ότι έχει να κάνει με τα θέματα της ΖΗΜΕΝΣ. Ακόμη και με τον Μητσοτάκη τον παρομοίασαν μερικοί, όταν είπαν στον Γιώργο ότι ας μην κρυβόμαστε, δίνει πάντα την εντύπωση ότι σε υπονομεύει, ό,τι έκανε δηλαδή και ο Μητσοτάκης στον Καραμανλή πριν γίνει πρωθυπουργός.

Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ τούς άκουσε όλους με προσοχή. Είχε καταλήξει από την πρώτη στιγμή ότι θα τέλειωνε τους λογαριασμούς του με τον πρώην, προτίμησε όμως να ακούσει τα στελέχη του πριν τους το ανακοινώσει. Και εκείνοι βεβαίως του είπαν στο τέλος αυτής της σύσκεψης που κράτησε μέχρι μετά τα μεσάνυχτα, «εσύ είσαι ο πρόεδρος, εσύ θα πάρεις την απόφαση και η ευθύνη είναι δική σου». Κανείς όμως από τους παρευρισκόμενους δεν είχε αντίθετη γνώμη. Όλοι τους στήριξαν τον Παπανδρέου σε αυτήν τη δύσκολη, όπως και να το κάνουμε, απόφαση.

Βενιζέλος σε ανοικτή γραμμή με Σημίτη

Το βράδυ που εκδηλώθηκε η κρίση στο ΠΑΣΟΚ, αρκετοί βουλευτές ήταν ανάστατοι. Περισσότερο οι βουλευτές που δεν απηχούσαν τις απόψεις Παπανδρέου. Λοβέρδος, Φλωρίδης, Αποστολάκη και ο ίδιος ο Βενιζέλος έδειχναν ότι δεν είχαν κατανοήσει τι συμβαίνει.

Επιχειρούσαν να ερμηνεύσουν πολιτικά την κίνηση Σημίτη και εκδήλωσαν με έντονο τρόπο το ότι διαφωνούν μαζί του γι’ αυτό που έκανε. Και μάλιστα με τέτοιο τρόπο, που πολλοί από το αντίπαλο στρατόπεδο αναρωτήθηκαν μήπως και δεν αληθεύει αυτό που δείχνουν.

Γι’ αυτό και ορισμένες πληροφορίες, αργά το βράδυ που ξέσπασε η κόντρα Σημίτη Παπανδρέου, επέμεναν ότι ο Βενιζέλος ήταν γνώστης του θέματος πολύ πριν εκδηλωθεί και επειδή εκτίμησε ότι η κίνηση του Σημίτη, με την απαξιωτική επιστολή του προς τον Παπανδρέου, θα συμπαρασύρει πολιτικά και τους ίδιους τους Βενιζελικούς, επιχείρησε έξυπνα να πάρει αποστάσεις, αφήνοντας τις ευθύνες προσωπικά μόνο στον Σημίτη και αναλόγως των εξελίξεων από εκεί και μετά να σταθμίσουν και οι Βενιζελικοί τη δική τους στάση. Σε καμιά περίπτωση δεν θα είναι υπέρ του Παπανδρέου και σε καμιά περίπτωση κατά του Σημίτη, έλεγαν χαρακτηριστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που έχουν πιο ψύχραιμη ματιά στον πόλεμο που μαίνεται.

Ωστόσο, μετά τη διαγραφή Σημίτη, το στρατόπεδο Βενιζέλου ήταν σε ανοικτή γραμμή με την οικία του πρώην πρωθυπουργού και καθετί που προγραμμάτιζε ο Κ. Σημίτης το γνώριζε πρώτα το Σημιτικό μπλοκ του κ. Βενιζέλου.

Πώς έγινε η διαγραφή –
το σχέδιο Σημίτη

Στη Χαριλάου Τρικούπη οι επιτελείς του Γιώργου Παπανδρέου φαίνεται να έχουν καταλήξει ότι βρίσκονται μπροστά σε μεγάλες πολιτικές εξελίξεις. Δεν θεωρούν τυχαία την εμφάνιση του πρώην πρωθυπουργού στις εφημερίδες, το πρωί της ίδιας μέρας, δηλαδή λίγες ώρες πριν δημοσιοποιήσει την επιστολή του στον Παπανδρέου, και μάλιστα σε συγκροτήματα εκδοτικά καθόλου φιλικά προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, απεναντίας συμπαθούντα Βενιζέλο και Σημίτη. Κατάλαβαν ότι βρίσκονται μπροστά σε νέα εσωκομματική θύελλα και ανέμεναν το τελικό κτύπημα. Οι πληροφορίες της Χαριλάου Τρικούπη λένε ότι ο κ. Σημίτης σχεδίαζε πολύ μελετημένα την αντεπίθεσή του στον Γιώργο και θα εκδηλωνόταν τον Σεπτέμβριο. Θα είχε προηγηθεί μέσα στο καλοκαίρι παρέμβαση δική του, στον Πύργο, με ομιλία του στην εκδήλωση του ΟΠΕΚ, αλλά και άρθρα του στις εφημερίδες. Παράλληλα, στην ίδια ευθεία με το σύστημα Βενιζέλου, θα καλλιεργούσαν την ηττοπάθεια και υπογείως, όπως γίνεται τώρα, θα φρόντιζαν να προκληθεί έντονο κλίμα αμφισβήτησης.

Όλα αυτά τα περίμενε η Χαριλάου Τρικούπη να εκδηλωθούν σιγά σιγά, αλλά αυτό που ακόμη ψάχνουν είναι γιατί όλα αυτά; Είναι μόνο ο πολιτικός χαρακτήρας του Σημίτη ο λόγος για τον οποίο θέλει να ανατρέψει τον Γιώργο; Είναι το προσωπικό του πρόβλημα επειδή ο Παπανδρέου δεν τον έκανε πρωταγωνιστή; Θέλει να επανακάμψει στο ΠΑΣΟΚ; Ή θέλει να γίνει όχημα ευρύτερων εξελίξεων στο πολιτικό σύστημα;

Ίσως το τελευταίο λένε στο ΠΑΣΟΚ. Ίσως ο κ. Σημίτης με τη στάση του να ήθελε να δημιουργήσει ρήγμα στην παράταξη, να σπάσει, και να γεννηθεί κάτι νέο στο κόμμα της αντιπολίτευσης, με διάφορα στελέχη και από άλλους χώρους. Ένας από τους λόγους που ενισχύουν αυτή την υπόθεση είναι και το γεγονός ότι ο κ. Σημίτης με την επιστολή του προς τον Παπανδρέου δεν παραιτείται από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, παραμένοντας στο ΠΑΣΟΚ για να λέει, όπως του γράφει, ελεύθερα την άποψή του.

Αν όλα αυτά δεν είναι απλά και μόνο σενάρια συνωμοσιολογίας, που καλλιεργεί η Χαριλάου Τρικούπη για να σωθεί από τις δικές της ευθύνες, τότε ο Παπανδρέου με τη διαγραφή Σημίτη πρόλαβε τις εξελίξεις σ’ αυτή τη φάση, αλλά αυτοί που τις υποκινούν προετοιμάζονται για έναν αγώνα μέχρι τελικής πτώσεως.