Το όνομα: Τώρα από μηδενική βάση και Δημοψήφισμα
Το ερώτημα είναι τι κάνουμε εμείς.
Από το Βουκουρέστι και δω συνέβησαν σημεία και τέρατα από σκοπιανής πλευράς. Οι ηγετίσκοι του γειτονικού υβριδίου «εξέρασαν κυριολεκτικά όλα τα απωθημένα τους εναντίον της Ελλάδος».
Τι επιβάλλεται να γίνει αυτή την ώρα:
Πρώτον: Το ελληνικό
ΥΠΕΞ οφείλει να συλλέξει, να ανθολογήσει και κυκλοφορήσει σε DVD και κάθε άλλο μέσο προς όλα τα διεθνή κέντρα αποφάσεων και διαλόγου, κυβερνήσεις, κοινοβούλια, οργανισμούς, μιντιακούς ομίλους κ.λπ. αυτό το πρωτογενές υλικό. Είναι μνημείο χυδαίας επιθετικότητας που προκαλεί αφάνταστα πάντα καλής πίστεως παρατηρητή. Η γνωστοποίηση του περιεχομένου του εισκομίζει στην Ελλάδα απόλυτη δικαίωση της στάσης της.
Δεύτερον: Είναι αδιανόητη οιαδήποτε συνέχιση της «διαπραγμάτευσης» με χώρα που διακηρύσσει με πρωτοφανή μάλιστα ιταμότητα, στην διαπασών, εδαφικές και ιστορικές διεκδικήσεις που περιλαμβάνουν τη μισή Ελλάδα και τη μισή τουλάχιστον ελληνική ιστορία, μειονοτικό ζήτημα και ό,τι ο νοσηρός εγκέφαλος των ιθυνόντων της ήθελε κατασκευάσει. Χωρίς την έμπρακτη αποκήρυξη όλων αυτών των αθλιοτήτων είναι απαράδεκτη για την ελληνική πλευρά οποιαδήποτε επανέναρξη διαλόγου. Διαλέγεται κανείς με εκείνον που έχει διάθεση να διαλεχθεί και δείχνει ανοιχτόν ορίζοντα διαλλαγής. Εδώ συμβαίνει το αντίθετο. Και βέβαια είναι αφελής η πίστωση ελαφρυντικών στους σκοπιανούς λόγω προεκλογικής αναμέτρησης. Ούτε «προεκλογική» ούτε «ποιητική αδεία» μπορούν να λεχθούν όσα «άρρητ’ αθέμιτα» ειπώθηκαν από τους αποθρασυμένους λόγω εναγκαλισμού Μπους ασήμαντους γείτονες.
Τρίτον: Οι όποιες τυχόν νέες συνομιλίες πρέπει να ξεκινήσουν πλέον από μηδενική βάση. Τέρμα επιτέλους τα δίφραγκα της σύνθετης, της διπλής, πολλαπλής κ.λπ. ονομασίας. Μία οφείλει να είναι η θέση. Αυτή που υπεράσπισαν οι ιστορικοί ηγέτες της χώρας Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου: ονομασία χωρίς Μακεδονία ή παράγωγά του.
Τέταρτον: Τίθεται το ζήτημα της απόκρουσης των οποθενδήποτε προερχομένων πιέσεων και εκβιαστικών διλημμάτων. Επ’ αυτού ένας είναι ο αποτελεσματικός και αναντίλεκτος τρόπος: Δημοψήφισμα. Ο μοναδικός εναπομείνας στη δυτική αντιπροσωπευτική δημοκρατία θεσμός άμεσης δημοκρατίας είναι το δημοψήφισμα. Η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα προτείνει την ακολουθητέα πολιτική και ο λαός αποφαίνεται. Η βούλησή του δεσμεύει τους εφεξής χειρισμούς της εξουσίας. Και αυτήν προστατεύει κατά παντός εξωτερικού και εσωτερικού εκβιασμού. Ενίοτε οι έσωθεν πιέσεις από το κυρίαρχο επικοινωνιακό σύστημα, τους «μονίμους καλεσμένους» του και τη συντεχνία τους είναι ισχυρότερες από τις έξωθεν. Όλοι αυτοί οι πρωτοκλασάτοι των καναλιών είναι εκφραστές ενός ιδεολογικοποιημένου τάχα εκσυγχρονισμού που απεχθάνεται τις σταθερές του ελληνικού πολιτισμού και παριστάνει τον διεθνιστή και κοσμοπολίτη.
Επαναθέτουμε το ζήτημα του δημοψηφίσματος σε μια στιγμή που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απαίτησε δημοψήφισμα για έλασσον θέμα, την αποκαλούμενη «μεταρρυθμιστική Συνθήκη», που δεν είναι δα και τίποτε πέραν κάποιων διαδικαστικών καινοτομιών στη λειτουργία της ΕΕ. Ο κ. Παπανδρέου μάλιστα όχι μόνον αξιώνει αυτό το δημοψήφισμα, αλλά έσπευσε να αποκεφαλίσει τον διαφωνήσαντα πρώην αρχηγό και πρωθυπουργό του. Ιδού στάδιον λαμπρόν για το πολλαπλώς χειμαζόμενον ΠΑΣΟΚ να υποβάλει τώρα την πρόταση δημοψηφίσματος για την ονομασία των Σκοπίων!
Σε μια πιο προωθημένη προοπτική ευκταίο είναι ένα δημοψήφισμα το αποτέλεσμα του οποίου θα ματαίωνε τις απροσχημάτιστες μεθοδεύσεις που τεκταίνονται αυτήν την ώρα στο Κυπριακό. Εκεί πλεονάζουν οι περιβόητες «εποικοδομητικές ασάφειες» στα ανακοινωθέντα των συναντήσεων Χριστόφια – Ταλάτ που θολώνουν εξεπίτηδες το τοπίο για να ψαρεύουν ανενδοίαστα στα θολά οι επιβουλευόμενοι την ελευθερία του Κυπριακού Ελληνισμού. Βυσσοδομούν και καρτερούν οι επιχώριοι στην Ελλάδα και την Κύπρο Ανανιστές, οι οποίοι άλλωστε δεν εξέφρασαν ποτέ τη μεταμέλειά τους για όσα απεπειράθησαν να στήσουν το 2004.
Πέμπτον: Επειδή, ελπίζουμε, δεν υπάρχει κανείς σ’ αυτόν τον τόπο που δεν κατάλαβε ότι συνομιλητής μας για το Σκοπιανό δεν είναι τα εκεί σλαβοαμερικανάκια, αλλά το αφεντικό τους στην Ουάσινγκτον και διαπιστώνουμε ότι και πάλι ο γνωστός μας Ντανιέλ Φριντ και η παρέα του συνεχίζουν να μας προκαλούν και να μας εκβιάζουν, έχουμε ή όχι τη θέληση να αντιστρέψουμε τους όρους και αντί να μας πιέζουν αυτοί να τους πιέσουμε εμείς με τρόπο που πολύ θα τους πονέσει;
Πώς: Το έχουμε πει εβδομηκοντάκις επτά: Να ενεργοποιήσουμε την εκλογική δύναμη του αμερικανικού Ελληνισμού. Δύναμη που είναι ποσοτικά καθοριστική για το ποιος θα είναι ο νέος και κάθε νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Είμαστε αναπολόγητοι και στις γενιές που έρχονται γιατί έχουμε δύναμη, αλλά όχι επίγνωσή της. Έχουμε δύναμη και την αφήνουμε να χαραμίζεται τζάμπα, να σκορπάει χύμα, να αφήνεται ανενεργή και αναξιοποίητη.
Συνεπιφέρουμε με τις συμπεριφορές αυτές ανήκεστη βλάβη στο εθνικό μας σώμα. Δεν καταλαβαίνουμε ή συνεργούμε σε εις βάρος μας εγκλήματα; Και στις δύο περιπτώσεις χρωστούμε…