«Της Φύσης… και Του Έρωτα»

Στην εκδήλωση συμμετείχαν 230 χορευτές, 35μελής ορχήστρα, χορωδίες.

Το πλούσιο πρόγραμμα της εκδήλωσης περιελάμβανε χορούς από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και του ευρύτερου ελληνισμού. Απολαύσαμε χορούς της Χίου, όπως ο «τρίπατος ή νενητούσικος» και ο «πυργούσικος», χορούς της Φλώρινας, χορούς της Αρκαδίας όπως ο «τσακώνικος», χορούς της Σάμου, την «πατινάδα του γάμου» από τη Μακρυνίτσα του Πηλίου, χορούς των Μεγάρων, των Γρεβενών, της Ικαρίας, της Θράκης.

Στους χορούς της δυτικής Κρήτης απολαύσαμε τους λιλιπούτειους παραδοσιακούς χορευτές, που πρόσθεσαν μια ευχάριστη νότα στη βραδιά μας. Παρουσιάστηκε και ένας ιδιαίτερος χορός της Κρήτης, ο «ζερβόδεξος», κατά τον οποίο όλοι οι χορευτές με το ξεκίνημα της μουσικής πηγαίνουν προς τα μπρος και όταν ο βιολιστής κάνει ένα χαρακτηριστικό σύρσιμο του δοξαριού πάνω στις χορδές του βιολιού, τότε όλοι οι χορευτές αλλάζουν φορά, κάνοντας στροφή 180 μοιρών. Ένας ιδιαίτερα εύθυμος χορός με ιδιόμορφη μελωδία. Θα μας μείνει αξέχαστος.

‘Εναν από τους χορευτές εντυπωσίασε με την άψογη εκτέλεση ιδιαίτερα δύσκολων βηματισμών και την έντονη σκηνική του παρουσία στους χορούς της Κεφαλονιάς.

Τα τραγούδια της περιοχής των Σερρών, της Νάξου, της Μικράς Ασίας και της Λέρου, ερμηνευμένα από το σύνολο των χορευτών, τη χορωδία και την υπέροχη φωνή της τραγουδίστριας μάς μετέφεραν κοντά στην ψυχή κάθε τόπου.

Ο «καλαματιανός», ο «καρσιλαμάς», ο «μπάλος», η «σούστα της νύφης», ο «συρτός», χοροί της Κύθνου, συνοδευόμενοι από ιδιαίτερα όμορφα τραγούδια, ενθουσίασαν τους θεατές. Ιδιαίτερα πρωτότυπη ήταν η αναβίωση ενός από τα έθιμα του νησιού, αυτού της «κούνιας της Λαμπρής».

Ο «ζωναράδικος» ή «τσέστος», ο δημοφιλέστερος χορός των προσφύγων βορειοθρακών από την περιοχή του Καβακλί, χορός καθαρά ανδρικός, καταχειροκροτήθηκε από το κοινό.

Η συμβολή των μουσικών των παραδοσιακών οργάνων έκανε τη βραδιά πραγματικά ξεχωριστή. Τσαμπούνες, βιολιά, κλαρίνα, γκάιντες, ζουρνάδες, κανονάκι, ακορντεόν, λύρες, λαούτα, νταούλια, μαντολίνα, κορνέτα στα χέρια ανθρώπων βαθιά ριζωμένων στη λαϊκή παράδοση ενέπνεαν τους χορευτές, που έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό.

Η σκηνογραφία ήταν λιτή και εύστοχη.

Η σκηνοθεσία, η μουσική και καλλιτεχνική επιμέλεια και η διδασκαλία των χορών φέρουν την υπογραφή του Γιώργου Βελισσαρόπουλου, δημιουργού του «Χοροστασίου», που με την αγάπη και την εμπεριστατωμένη γνώση του, κατάφερε να δώσει σε μια ομάδα αποτελούμενη από ερασιτέχνες χορευτές έναν χαρακτήρα επαγγελματικό και να μας μεταφέρει στον μαγικό κόσμο της λαϊκής μας παράδοσης σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης και απομάκρυνσης από τις ρίζες. Πολλά συγχαρητήρια σε τέτοιες προσπάθειες!

Διερωτώμαι αν παραβρέθηκε κάποιος εκπρόσωπος του υπουργείου Πολιτισμού σε αυτήν την υπέροχη εκδήλωση…

Στ.