Σύγκλιση Εθνικού Συμβουλίου ιδεολογικών και προγραμματικών θέσεων ζητά ο Αλ. Μητρόπουλος
Εν μέσω της πιο σοβαρής κρίσης που ξέσπασε στο ΠΑΣΟΚ με την παρέμβαση-αμφισβήτηση του πρώην προέδρου του και πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, των επιλογών του νυν προέδρου Γιώργου Παπανδρέου, τορπιλίζοντας έτσι μια οριακά καλύτερη εικόνα του Κινήματος, το αίτημα για ανάγκη σύγκλησης του Εθνικού Συμβουλίου για τη σαφή διαμόρφωση ιδεολογικών και προγραμματικών θέσεων καθίσταται πιο επίκαιρο από ποτέ άλλοτε. Το γεγονός μάλιστα πως από τις 30 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου συνέρχεται στην Αθήνα η Σύνοδος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, επιβάλλει το ξεκαθάρισμα των ιδεολογικών θέσεων, με το ΠΑΣΟΚ να πρωτοστατεί στη προώθηση μιας αντι-νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης που να δίνει λύσεις στα λαϊκά προβλήματα.
Ο καθηγητής Αλέξης Μητρόπουλος ως μέλος του Εθνικού Συμβουλίου με επιστολή του προς τον Γιώργο Παπανδρέου ζητά να ξεκινήσει άμεσα η συζήτηση για την ιδεολογική φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ «που θα μας έδινε και το πλεονέκτημα της προγραμματικής-ιδεολογικής αποσαφήνισης που είναι αναγκαίο όσο ποτέ, για την προσέγγιση με την άλλη Αριστερά», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο της επιστολής.
Για καθαρότερες πολιτικές συμπεριφορές, μιλά ο κ. Μητρόπουλος, που με παραδείγματα αναδεικνύει τη σύγχυση που επικρατεί ανάμεσα και στους λεγόμενους «κορυφαίους» του ΠΑΣΟΚ. Ενδεικτική η αναφορά που κάνει ο καθηγητής όταν υπογραμμίζει πως:
«Η συμπεριφορά, άλλωστε, που επιφύλαξαν ορισμένα στελέχη μας εκ των λεγομένων «κορυφαίων» στη Λούκα Κατσέλη (επειδή διατύπωσε την αυτονόητη θέση της επιδίωξης επαναφοράς του Ομίλου ΟΤΕ υπό δημόσιο έλεγχο) και η λοιδορία της κοινωνικής-κρατικής παρεμβατικής στρατηγικής στην οικονομία που ακολούθησε, μολονότι επαναδομείται σήμερα σε νέες σύγχρονες βάσεις, σε πολλές (και μεγάλες) χώρες του πλανήτη -μετά τα αδιέξοδα της νεοφιλελεύθερης αίρεσης και της επιχείρησης ιδιωτικοποίησης του κόσμου- φανερώνουν ότι: Ένα διόλου ευκαταφρόνητο μέρος του στελεχικού μας δυναμικού δεν παρακολουθεί επαρκώς τα συμβαίνοντα στον κόσμο, δεν έχει κατανοήσει τα αίτια της κρίσης του συστήματος και ως εκ τούτου αδυνατεί να αποδώσει στις πραγματικές τους διαστάσεις τις παραμέτρους της παρακμής ενός Σοσιαλιστικού Κόμματος. Εξ αυτών παρέπεται και η αδυναμία διορατικής σύλληψης του μέλλοντος». Και συνεχίζει ο κ. Μητρόπουλος:
«Έτσι, και προ της συνεχιζόμενης δημοσκοπικής στασιμότητας του ΠΑΣΟΚ –απόρροια της έλλειψης ευκρινούς, διακριτού στίγματος και αδυναμίας προβολής νέας στελεχικής αξιοπιστίας, που δεν βαρύνεται με τις δουλείες και τις εκπτώσεις του παρελθόντος- δολιχοδρομούμε μεταξύ της επιδίωξης αυτοδυναμίας και της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει των ρυθμίσεων του υπάρχοντος εκλογικού νόμου, προσπερνώντας το κατεπείγον αίτημα ʽʽθεραπείαςʼʼ αυτών των αδυναμιών και ελλείψεων, που θα μας προσέδιδαν ιδεολογικοπολιτική δυναμική και θα οδηγούσαν, εκ των πραγμάτων, την πρόσφορη Αριστερά στην επιδίωξη της συνεργασίας, αφού και γιʼ αυτήν όρος επιβίωσης και μεγέθυνσης είναι η προβολή σχεδίου διακυβέρνησης της χώρας και προστασίας των κυριαρχούμενων τάξεων.
Αυτή η προφανής ανακολουθία επιτείνει τα εσωκομματικά προβλήματα και παρατείνει την κρίση εκπροσώπησης, παρά το ότι είναι πρόδηλη η πολύπλευρη χρεοκοπία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και η αποσυσπείρωση της κοινωνικής της βάσης.
Πρέπει να πορευτούμε συντονισμένα και προγραμματικά, συνεχίζει ο κ. Μητρόπουλος. Οι θέσεις που ψηφίστηκαν στο Συνέδριο δεν απασχόλησαν σοβαρά τους συνέδρους, ούτε καν τους ʽʽκορυφαίουςʼʼ. Η ασάφειά τους, άλλωστε, δεν ήταν δυνατόν να περιγράψει την επιθυμητή υπέρβαση, παρά μόνον να ωραιοποιήσει την επιτεινόμενη σύγχυση.
Τώρα, εν όψει της Συνόδου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην Αθήνα στις 30 Ιουνίου, 1 και 2 Ιουλίου 2008, μας δίνεται μια μεγάλη ευκαιρία διατύπωσης ενός ιδεολογικού και προγραμματικού περιγράμματος αντι-νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης, για τη χώρα, την Ευρώπη και τον κόσμο, που νομίζουμε ότι δεν εμποδίζεται από την πανσπερμία των αυτοπροσδιοριζόμενων ως Σοσιαλιστικών Κομμάτων και την αδυναμία, μέχρι σήμερα, παρέμβασης της μεγάλης αυτής πολιτικής οργάνωσης στο παγκόσμιο γίγνεσθαι». Και καταλήγει ο καθηγητής ως εξής:
«Σας παρακαλώ, λοιπόν, και πάλι να συγκαλέσετε ένα Εθνικό Συμβούλιο ιδεολογικών και προγραμματικών θέσεων. Ελπίζω ότι θα το προετοιμάσετε επειγόντως, με στέρεες και διαφανείς διαδικασίες. Είναι σκόπιμο να ζητήσετε προτάσεις και τοποθετήσεις από τα λεγόμενα ʽʽκορυφαίαʼʼ στελέχη, αλλά και τις οργανώσεις βάσης και τους φορείς. Έτσι θα συγκροτήσετε μια σοβαρή, περιεκτική, συνοπτική αλλά και σαφή εισήγηση. Ασφαλώς πρέπει να δώσετε το βήμα σε τυχόν υπάρχουσες αντι-εισηγήσεις. Στο τέλος της ολιγοήμερης Συνόδου θα πρέπει να διατυπωθεί μια τελική πρόταση από ομάδα στελεχών που το Εθνικό Συμβούλιο θα επιλέξει ελεύθερα, όχι με τη λογική της άνωθεν πρότασης και του συμψηφισμού των τάσεων ή εκπροσώπησης προσωπικών μηχανισμών».