Tα σημεία στα οποία «πονάει» το ΠΑΣΟΚ

Yπάρχει μια πραγματικότητα λένε στελέχει που κανείς δεν μπορεί να αγνοεί. Και αυτή η πραγματικότητα δεν είναι άλλη από τον προβληματισμό της πολιτικοποιημένης βάσης του ΠΑΣΟΚ. Υπογραμμίζουν μάλιστα ότι σε συνεχείς κουβέντες που έχουν τα στελέχη και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με τη βάση του Κινήματος, επισημαίνονται σχεδόν από όλους τα εξής σημεία όπου πραγματικά «πονάει» το ΠΑΣΟΚ και δεν μπορεί να κάνει την «υπέρβαση» την ώρα που η κυβέρνηση βουλιάζει καθημερινά:

• Η έλλειψη κεντρικού συντονισμού, με αποτέλεσμα πολλά πράγματα να γίνονται στην τύχη.

• Η αδυναμία του υπάρχοντος επιτελείου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να προωθήσει με συνέπεια έναν συστηματικό σχεδιασμό και να «καθοδηγήσει» τις δυνάμεις του κόμματος στα μεγάλα μέτωπα.

• H έλλειψη ενός Αντώνη Λιβάνη που θα μπορούσε όχι μόνο να συντονίζει αποτελεσματικά, αλλά και να ανοίγει διαύλους επικοινωνίας διαφόρων στελεχών με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και κυρίως να λειτουργεί ως «ασπίδα» για τον Γιώργο Παπανδρέου, καθώς και το παραμικρό και το πλέον ασήμαντο να συμβεί στο κόμμα το χρεώνεται αμέσως ο κ. Παπανδρέου, σε αντίθεση με τον Κώστα Καραμανλή που «προστατεύεται» επαρκέστατα και σπανίως πλήττεται προσωπικά, αφού το σύστημα που έχει δημιουργήσει «σπρώχνει» τις ευθύνες προς τα κάτω και προς άλλους.

• H νοοτροπία που επιδεικνύει ακόμα ο κ. Παπανδρέου να μην εμπιστεύεται εύκολα ακόμα και συνεργάτες του, με αποτέλεσμα το όποιο επιτελείο λειτουργεί δίπλα του να έχει την αίσθηση της προσωρινότητας και τα στελέχη που το απαρτίζουν να αισθάνονται διαρκώς ως «προσωρινοί μετακλητοί υπάλληλοι».

• H αδυναμία συνεκτικού πολιτικού και επικοινωνιακού σχεδιασμού, που έχει ως αποτέλεσμα «άναρχες και χαοτικές κινήσεις». Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να βάλει μια συγκεκριμένη ατζέντα με ένα δύο θέματα και να τα τρέξει μέχρι τέλους και τσαλαβουτάει σε άπειρα θέματα ταυτόχρονα, χωρίς να έχει απτά αποτελέσματα. Πρόσφατο παράδειγμα, ενώ υπήρχε τεράστιο θέμα με τα πανεπιστήμια το τελευταίο διάστημα, υπέδειξαν στον Γ. Παπανδρέου να καταθέσει ερώτηση προς τον πρωθυπουργό για το κατά τα άλλα καυτό θέμα της υγείας, που όμως «πήγε άπατο» λόγω της επικαιρότητας με τα πανεπιστήμια. «Χρειάζεται να ανοίγει ή να μένει σε ένα μεγάλο θέμα καθημερινά ή για λίγες μέρες, να το ολοκληρώνει και να το πηγαίνει μέχρι το τέλος, αντί να πηδάει από το ένα στο άλλο, χωρίς σχεδιασμό και προγραμματισμό», υπογράμμιζαν κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

• O Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει επιβάλει ένα διοικητικό μοντέλο, ώστε να ελέγχει τον τρόπο λειτουργίας του επιτελείου και των συνεργατών του, με αποτέλεσμα ουδείς να ελέγχεται για το πώς προχωράει ένα θέμα και κυρίως σε κανέναν δεν καταλογίζεται ποτέ η παραμικρή ευθύνη για το αν θα διεκπεραιωθεί ορθά και αποτελεσματικά μια υπόθεση ή όχι. «Είναι όλα χαλαρά και ουσιαστικά κανείς δεν λογοδοτεί για το πώς χειρίστηκε κάτι που του ανατέθηκε», υπογραμμίζουν κορυφαία στελέχη κ.ά.

Συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου και βουλευτές που θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι τα νούμερα των δημοσκοπήσεων επιτάσσουν αυτήν τη στρατηγική και όσοι πιέζουν τον Παπανδρέου να προτάσσει μόνο την αυτοδυναμία επιδιώκουν να τον εγκλωβίσουν σε αδιέξοδο σχεδιασμό ήττας. Στον αντίποδα, πολλά κορυφαία στελέχη θεωρούν καταστροφική επιλογή την εμμονή σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι εμφανίζει το ΠΑΣΟΚ ηττοπαθές και την Κουμουνδούρου σε θέση ισχύος. Το πρόβλημα για τον Γιώργο Παπανδρέου είναι ότι δέχεται διασταυρούμενα πυρά και από τους δύο. Οι μεν τον κατηγορούν ότι αποδυνάμωσε την αρχική εισήγηση του Κώστα Σκανδαλίδη για συνεργασία, οι δε ότι δεν ξέκοψε από την αρχή τα περί συνεργασίας, επιτρέποντας έτσι να δημιουργηθεί κλίμα παραίτησης και απαισιοδοξίας στα στελέχη και τους οπαδούς.