Πώς ληστεύουν οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ καταναλωτές και παραγωγούς

Τα σούπερ μάρκετ ουσιαστικά, όπως αποκαλύπτεται, είναι οι «νονοί» της αγοράς. Οι «αλυσίδες» του πλούτου έχουν στην κυριολεξία αλυσοδέσει την αγορά και κατευθύνουν τα πάντα: τις τιμές, την ποιότητα, τους καταναλωτές!

Από τη μια… ληστεύουν τους καταναλωτές και από την άλλη τους παραγωγούς και τους εμπόρους.

Όλο το «παιγνίδι» πάντως γίνεται με τις εκπτώσεις. Οι ιθύνοντες των «αλυσίδων» σούπερ μάρκετ επιβάλλουν στους παραγωγούς (βιομήχανους, προμηθευτές κ.λπ.) να κάνουν δραματικές εκπτώσεις, τις οποίες όμως εμφανίζουν στο τέλος με πιστωτικά τιμολόγια! Έτσι πετυχαίνουν να έχουν το κέρδος στην κανονική τιμή και τον ΦΠΑ στη μικρή, αφού με το πιστωτικό τιμολόγιο αφαιρείται και ο φόρος που έχει εισπραχθεί!

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στα αλλαντικά έχουν επιβάλει εκπτώσεις που φτάνουν στο 65%! Εκπτώσεις απαιτούνται και στα υπόλοιπα προϊόντα, ανάλογα με την τιμή καταλόγου που έχει καταθέσει η κάθε εταιρεία και δεν είναι καθόλου… ευκαταφρόνητες. Στα ψάρια ανέρχονται στο 37,5%, στα κρέατα στο 25% και πάει λέγοντας…

Πώς όμως δημιουργείται το υπερκέρδος για τις «αλυσίδες»; Πολύ απλά: Το τιμολόγιο που κόβεται κατά την παράδοση του κάθε είδους είναι επί της τιμής καταλόγου. Δηλαδή αν στα αλλαντικά π.χ. η τιμή καταλόγου είναι 10 ευρώ το κιλό, τα σούπερ μάρκετ επί των 10 ευρώ υπολογίζουν το κέρδος τους και διαμορφώνουν την τιμή ραφιού. Στο τέλος της παρτίδας κόβουν το πιστωτικό τιμολόγιο όπου έχει αφαιρεθεί η έκπτωση των 36%. Έτσι εισπράττουν το κέρδος τους στη μέγιστη τιμή και αφαιρούν το ποσοστό της έκπτωσης από το τέλος της… παρτίδας! Κερδίζουν δηλαδή και στην κανονική τιμή και εισπράττουν και τη διαφορά του ΦΠΑ, αφού αφαιρείται από το πιστωτικό τιμολόγιο! Με τον τρόπο αυτόν ανεβάζουν τις τιμές όσο θέλουν και ελέγχουν την αγορά.

Όλα αυτά βέβαια θα είχαν αποφευχθεί αν η έκπτωση γινόταν στο τιμολόγιο κάθε παρτίδας. Αλλά τα σούπερ μάρκετ έχουν… στήσει το «έργο» στα μέτρα τους. Στόχος τους να μη χάνουν από πουθενά.

Αυτή όμως είναι η μια πλευρά του λόφου. Γιατί υπάρχει και η άλλη, εκείνη που… ανεβάζει τις απαιτήσεις των σούπερ μάρκετ για να βάζουν ένα προϊόν στο ράφι τους από 15.000-30.000 ευρώ! Δηλαδή, για να βάλει κάποιος ρούχα στο ράφι θα έπρεπε να πληρώσει 10.000-30.000 ευρώ τον μήνα!

Τα βάσανα των εταιρειών όμως δεν… σταματάνε εδώ. Γιατί τα σούπερ μάρκετ τους απαιτούν επίσης συμμετοχή στις εκτυπώσεις και υποχρεωτικά δύο φορές τον χρόνο διαφημιστική προβολή εντός του καταστήματος, η οποία φυσικά… χρεώνεται επιπλέον!

Και βέβαια, ενώ εισπράττουν μετρητά και μαζεύουν όλο το χρήμα των καταναλωτών, πληρώνουν με επιταγές διάρκειας 8 μηνών!

Επιβάλλοντας όμως τόσο μεγάλες εκπτώσεις επί των τιμών καταλόγου που έχουν καταθέσει οι διάφορες παραγωγικές εταιρείες, τις αναγκάζει, για να μην έχουν ζημίες, είτε να δουλεύουν με μηδαμινό κέρδος είτε να κατεβάζουν την ποιότητα των προϊόντων. Έτσι βλέπουμε να παρασκευάζονται λουκάνικα που αντί για κρέας έχουν γέμιση με… πατατάλευρο κ.λπ.

Ειδικά στα κρέατα το «χτύπημα» των τιμών είναι έντονο γιατί το κέρδος του χονδρέμπορου είναι 1,5%. Το σούπερ μάρκετ απαιτεί 26% έκπτωση! Τι ποιότητας κρέας θα είναι αυτό που θα βρει να πουλήσει υπό αυτές τις συνθήκες… Γιʼ αυτό οι έμποροι κρεάτων «βαφτίζουν» τα κομμάτια κρέατος ανάλογα με το πόσο θα τα πουλήσουν στο σούπερ μάρκετ. Έτσι βλέπουμε το φιλέτο να κοστίζει όσο η μπριζόλα. Γιατί δεν είναι φιλέτο. Απλώς έτσι το «βάφτισαν». Κι άντε μετά ο καταναλωτής να καταλάβει τι πληρώνει και τι τρώει…

Να θυμίσουμε, τέλος, πως μεγάλη ευθύνη για το κύμα ακρίβειας που υφιστάμεθα τους τελευταίους μήνες έχει και η απεργία των λιμενεργατών, αφού επί 6 μήνες η διακίνηση προϊόντων ήταν προβληματική. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού φτάσαμε στο σημείο να έρχονται διάφορα είδη μέσω Βουλγαρίας και μάλιστα με ξένες νταλίκες. Έτσι το προς πώληση προϊόν «ανέβηκε» κι άλλο, αφού τα ξένα οχήματα παίρνουν πολλαπλάσια χρήματα για τις μεταφορές απʼ όσο τα ελληνικά.

Οι αιτίες της ακρίβειας λοιπόν είναι πολλές μεν αλλά συγκεκριμένες. Από την περασμένη εβδομάδα είχαμε αποκαλύψει πώς ανεβάζουν τις τιμές οι χονδρέμποροι. Σήμερα αποκαλύπτουμε το… νταβατζιλίκι των σούπερ μάρκετ, τα οποία αποτελούν τον ορισμό της ασυδοσίας στις σύγχρονες αγορές.

Αν το αρμόδιο υπουργείο ασχοληθεί με αυτά που γράφουμε, αν δεν τα ξέρει, θα βρει εύκολα τη λύση στο πρόβλημα της ακρίβειας. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο στην αγορά. Όλα μπορούν να έρθουν σε… λογαριασμό αν υπάρχει καθαρό μυαλό και κυρίως πολιτική βούληση. Με δύο συγκεκριμένες κινήσεις η αγορά μπορεί να διαφοροποιηθεί. Και η ακρίβεια να υποχωρήσει.

Δεν χρειάζονται παρακάλια στα σούπερ μάρκετ από τον κ. Φώλια, όπως γίνεται μέχρι σήμερα. Ένας απλός έλεγχος στα τιμολόγια για να διαπιστωθεί αν η έκπτωση υπολογίζεται σε κάθε τιμολόγιο και όχι στο τέλος της κάθε παρτίδας θα αποτελέσει το πρώτο βήμα για την πάταξη της ακρίβειας. Το ζητούμενο είναι αν αυτός ο απλός έλεγχος γίνει…