Ο «νόμος» της βίας

Φαντάζεται άραγε η ηγεσία του Συνασπισμού ή η «επαναστατική ελίτ» της ΠΟΣΔΕΠ, οι οποίες νομιμοποιούν έμμεσα ή άμεσα τέτοιου είδους πρακτικές και συμπεριφορές, ότι με τέτοιες μεθόδους προασπίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας του πανεπιστημίου και ακυρώνεται «στην πράξη» ο νόμος της κυβέρνησης για τα πανεπιστήμια;

Μόνον μωροί και τυφλοί, που στερούνται στοιχειωδώς πολιτικής κρίσης, δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι τέτοιες πρακτικές υπονομεύουν την αξιοπιστία και την αξιοπρέπεια του δημόσιου πανεπιστημίου, ευτελίζουν την έννοια του ασύλου και συντηρητικοποιούν τις κοινωνικές αντιδράσεις. Εκτός κι αν η μόνη φροντίδα των καθοδηγητών του «νόμου» της βίας των μειοψηφιών είναι η διατήρηση του ριζοσπαστικού – συγκρουσιακού «κύματος», με το όποιο κοινωνικό κόστος, έστω κι αν η περυσινή «πλημμυρίδα» των κινητοποιήσεων έχει μετατραπεί φέτος σε «αμπώτιδα»…

Δυστυχώς, για άλλη μια φορά οι συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες επιλογές της κυβέρνησης συναντώνται και στηρίζονται από τις τυφλές πρακτικές τμημάτων της «Αριστεράς», που λειτουργούν τελικά με τη «λογική» ψηφοθηρικών μηχανισμών που επιδιώκουν να «αγρεύσουν» ένα τμήμα της νεολαίας.

Ο κομματισμός και οι πελατειακές σχέσεις οδηγούν σε πλήρη απαξίωση το δημόσιο πανεπιστήμιο. Σ’ αυτήν την πορεία η μόνη δύναμη ανάσχεσης είναι η ενεργοποίηση τόσο των καθηγητών, που πιστεύουν στην επιστήμη και στην κοινωνική τους ευθύνη, όσο και των φοιτητών που θέλουν να σπουδάσουν και να μορφωθούν πραγματικά. Και όλοι αυτοί θα πρέπει, επιτέλους, να παρέμβουν δυναμικά.

ΟΦΙΣ