Ο έφηβος
Τιμήθηκε πρόσφατα από τον δήμαρχο Αθηναίων ο αείμαχος αγωνιστής Βάσος Λυσσαρίδης. Μεστή η προσφώνηση του κ. Ν. Κακλαμάνη, αναφορά στο έργο, τη δράση, την προσφορά και την πολύπλευρη προσωπικότητα του τιμώμενου, αλλά και με την ουσιώδη απορία «πώς η Ευρωπαϊκή Οικογένεια, που διέπεται από ορισμένες αρχές και ιδανικά, δεν αντιλαμβάνεται ότι μόνιμη και βιώσιμη λύση για την Κύπρο δε μπορεί να υπάρξει όσο υπάρχει στρατός κατοχής στο νησί;». Και η δική μας απορία σε προέκταση εκείνης του δημάρχου: Πώς εμείς, η Ελλάδα, έχει πάψει να καταγγέλλει διεθνώς αυτό το σοβαρό γεγονός της στρατιωτικής εισβολής και βίαιης κατοχής ανεξάρτητου κράτους με όλα τα οδυνηρά επακόλουθα; Αυτό το γεγονός θα έπρεπε να αποτελεί την αιχμή του δόρατος των διπλωματικών αγώνων σε όλα τα διεθνή forum.
Όσοι βρεθήκαμε σε αυτήν τη σεμνή τελετή, νιώσαμε εθνική περηφάνια, βαθιά συγκίνηση, ψυχική αγαλλίαση και πατριωτική έξαρση.
Ο λόγος του Βάσου Λυσσαρίδη ολύμπιος, το ύφος ρωμαλέο, αγωνιστικό το πάθος, εφηβική η ορμή, αταλάντευτη η προσήλωση στις αξίες, γρανιτένια η πίστη στον ιερό σκοπό και ζωντανό το όραμα για τον Ελληνισμό. Από την ψυχή του αιώνιου έφηβου υψωνόταν αγωνιώδης η κραυγή για μια δίκαιη λύση στην εθνική υπόθεση. Μια λύση όπως τη θέλει η αξιοπρέπεια του Κυπριακού Λαού, το διεθνές δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. «Αρνούμαι να τιθασεύσω την αγωνία μου», είπε μεταξύ άλλων ο Βάσος Λυσσαρίδης «όταν ΑΝΑΝόμορφα σχέδια καραδοκούν». Και απορρίπτει τη στάση του απλού θεατή απέναντι στην προσπάθεια κατασκευής ενός «πολυκηδεμο-νευόμενου συνομοσπονδιακού μορφώματος». Έκδηλη η αγωνία για τα κυοφορούμενα, άκαμπτη όμως η πίστη στα δίκαια του Κυπριακού Ελληνισμού εμπνέει την αισιόδοξη προοπτική που βγαίνει μέσα από την αφύπνιση και την έγερση του πατριωτικού φρονήματος.
Η τιμητική απονομή, για την οποία ανήκει ο δημόσιος έπαινος στον δήμαρχο και το δημοτικό συμβούλιο, έδωσε την ευκαιρία και στους φίλους του γιατρού να αισθανθούν ξεχωριστή χαρά. Αυτήν τη χαρά μέσα από τη μνήμη στέλνουμε στον απόντα κοινό φίλο Γιάννη Ε. Διακογιάννη.
Δίκαιη η απονομή του μεταλλίου της Τιμής και της Ευποιίας της πόλης των Αθηνών στον πρώην Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας και επίτιμο Πρόεδρο του Κινήματος των Σοσιαλδημοκρατών (ΕΔΕΚ). Και αντανακλά στο μαρτυρολόγιο όλων των εθνικών αγώνων που αποτελεί την εγερτήρια δύναμη στην ψυχή τού αγωνιστή. Γιατί ο Βάσος Λυσσαρίδης είναι ιερομνήμων, ιεροφάντης και Εθνική Κιβωτός των μεγάλων διαχρονικών αξιών του Ελληνισμού. Στο πρόσταγμα της ιστορίας φωνάζει «παρών» και κάνει ένα άλμα μπροστά δείχνοντας τον δρόμο της αγωνιστικής πορείας, μιας πορείας την οποία υπαγορεύει το χρέος, ο πολιτισμός μας αλλά και ο προορισμός του Ελληνισμού. Και σε αυτήν την πορεία επιμένει εφηβικά.
Οι καιροί της ηθικής, πολιτικής και αξιακής παρακμής τους οποίους ζούμε, που ζει σήμερα η Ελλάδα και ο Ελληνισμός γενικότερα, θα ήταν σε αποδρομή αν οι συγκυρίες έδιναν το πηδάλιο στο όραμα, την έμπνευση, την πίστη και τον πατριωτισμό, κυρίως όμως στην εθνική αυτοπεποίθηση ενός Βάσου Λυσσαρίδη.