Καταγγελία για αυθαιρεσίες και καθεστώς αδιαφάνειας στο ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ)

Αν κρίνουμε, μάλιστα από την επώνυμη καταγγελία που λάβαμε, όχι απλώς «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», αλλά τα πράγματα σήμερα εμφανίζονται ακόμη πιο τραγελαφικά και ανεξέλεγκτα.
Από τις καταγγελλόμενες περιπτώσεις προκύπτει ότι η κρίση των επιτροπών δεν υπακούει σε σταθερά και ενιαία κριτήρια, με αποτέλεσμα κρινόμενοι με αντίστοιχες σπουδές σε ομοταγή πανεπιστήμια να τυγχάνουν περίεργης διαφορετικής μεταχείρισης. Παρατηρούνται, επίσης, αντιφατικές αποφάσεις αναφορικά με την αξιολόγηση των τίτλων σπουδών των ίδιων πανεπιστημίων του εξωτερικού, καθώς και μια ανεξήγητη εκ πρώτης όψεως αυθαιρεσία όσον αφορά την αντιστοιχία τους με σπουδές στα διάφορα εγχώρια ΑΕΙ.
Παράλληλα, το όποιο αίσθημα αδικίας εντείνεται από τον ορισμό, σε κατʼ ουσίαν όμοιες περιπτώσεις, της ανάγκης ο μεν Α να εξεταστεί και σε πρόσθετα μαθήματα την ώρα που στον Β με τα ίδια προσόντα να χορηγείται η ισοτιμία άμεσα και χωρίς μαθήματα.
Όταν, όμως, διατυπώνονται για τον τρόπο λειτουργίας ενός τόσο νευραλγικού θεσμού τόσο βαριές καταγγελίες το λιγότερο που θα περίμενε κανείς θα ήταν το ξεκαθάρισμα του τοπίου από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΔΟΑΤΑΠ.
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά και κρίσιμα και αφορούν την αποσαφήνιση του πλαισίου, των διαδικασιών και των εγγυήσεων ίσης αντιμετώπισης όλων των περιπτώσεων. Δεν είναι δυνατόν να ακούγονται τα όσα σοβαρά ακούγονται για επιλεκτικές και αυθαίρετες κρίσεις χωρίς να παρεμβαίνει κανείς. Και χωρίς να ασκείται έλεγχος από κάθε αρμόδια υπερκείμενη αρχή και εντέλει από την ίδια την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.