Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο

1 Στις ΗΠΑ πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι ο κίνδυνος για ένα χτύπημα εναντίον του Ιράν, ίσως μια αεροπορική επιδρομή εναντίον στρατιωτικών στόχων, δεν έχει περάσει ακόμη, παρά το γεγονός ότι έξι μήνες απομένουν για τη διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών και εφτά μήνες για την οριστική πλέον λήξη της θητείας του Προέδρου Μπους. Αντιθέτως, έχουν τη γνώμη ότι το προεκλογικό κλίμα, αν διαμορφωθεί τελικά εις βάρος του ρεπουμπλικάνου υποψηφίου και οι δημοσκοπήσεις δείξουν ικανό προβάδισμα του δημοκρατικού υποψηφίου, τότε κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος κόμματος φαίνεται να ευνοούν την «κατασκευή» κάποιου κορυφαίου γεγονότος, ικανού να αλλάξει την πολιτική δυναμική στο εσωτερικό της χώρας. Και σαν τέτοιο βλέπουν και τον βομβαρδισμό του Ιράν. Υπερβολές; Ίσως. Αλλά υπάρχουν και οι προεδρικοί σύμβουλοι που ψιθυρίζουν στο αφτί του Μπους ότι μπορεί να αποφύγει τη σίγουρη καταδίκη της προεδρίας του από την ιστορία και την παγκόσμια κοινή γνώμη αν παρουσιάσει μια επιτυχημένη επίθεση εναντίον του Ιράν. Αν λοιπόν δούμε μέσα στο καλοκαίρι καμιά ξέφρενη κούρσα στις τιμές του πετρελαίου θα σημαίνει ότι ο Πρόεδρος Μπους το αποφάσισε να χτυπήσει. Και τότε δεν θα φταίνε οι συνήθεις ύποπτοι, δηλαδή οι κερδοσκόποι της ενεργειακής αγοράς. Πάντως η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε στις 16 Μαΐου ότι αυξάνει την παραγωγή πετρελαίου κατά 300.000 ημερησίως, προφανώς για να διευκολύνει τα όποια πιθανά σχέδια του Μπους, ενώ η ΕΕ έχει κρατήσει την ανάσα της!

2 Κρίση στους ρυθμούς αύξησης της κατανάλωσης αγαθών και υπηρεσιών στην Ευρωζώνη. Η ατμομηχανή της ΟΝΕ, η γερμανική οικονομία, άρχισε να αισθάνεται πρώτη τον περιορισμό της κατανάλωσης με τη μείωση των εξαγωγών της στις άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ και της ΕΕ. Προ ημερών ανακοινώθηκε ότι ο όγκος των γερμανικών πωλήσεων στο εξωτερικό το α΄ τρίμηνο του 2008 είναι στάσιμος και το ίδιο συμβαίνει και με την εγχώρια κατανάλωση. Τα προηγούμενα χρόνια κατʼ επανάληψιν η γερμανική οικονομία είχε γνωρίσει στασιμότητα στην εγχώρια κατανάλωση ειδικά στα χρόνια της υψηλής ανεργίας. Και την υστέρηση αυτήν την κάλυπτε με την αύξηση των εξαγωγών της. Φέτος όμως δεν φαίνεται να περπατάνε και οι εξαγωγές της. Όμως ορισμένοι επιχειρηματίες και γενικά άνθρωποι της αγοράς καταναλωτικών αγαθών ευελπιστούν ότι σύντομα οι λιανικές πωλήσεις θα παρουσιάσουν άνοδο κατʼ αξία, έστω και αν δεν αυξηθούν κατά όγκο. Και την ελπίδα τους αυτήν τη στηρίζουν στην ακρίβεια! Πράγματι οι προβλέψεις για φέτος είναι ότι η ακρίβεια θα κυριαρχήσει στις αγορές της Ευρώπης. Και φυσικά θα έχουμε και υψηλό πληθωρισμό. Ειδικά για την Ευρωζώνη προβλέπεται αύξηση του πληθωρισμού κατά 3,2% τουλάχιστον σε ετήσια βάση για φέτος. Όταν υπάρχει ακρίβεια επόμενο είναι να περιορίζεται η κατανάλωση κατʼ όγκον και να αυξάνεται κατʼ αξία. Μόνον που υποβαθμίζεται το βιοτικό επίπεδο του λαού. Αυτό όμως δεν ενδιαφέρει τις αγορές. Τους αρκεί ότι έτσι κι αλλιώς κερδίζουν!

3 Αλλά και τα δικά μας δεν πηγαίνουν καλύτερα. Πέρα από την επιφάνεια (ΑΕΠ και πληθωρισμό) έχουμε και άλλους δείκτες που παρουσιάζουν κάμψη, χωρίς κανένας να ανησυχεί στο υπουργείο Οικονομίας ή σʼ αυτό της Ανάπτυξης. Για παράδειγμα, ο δείκτης παραγωγής της μεταποιητικής βιομηχανίας παρουσίασε μείωση 2,4% κατά το α΄ τρίμηνο του 2008, ενώ την ίδια περίοδο η παραγωγή άνθρακα και λιγνίτη μειώθηκε κατά 10,4%. Ειδικά με τις απεργίες στη ΔΕΗ τον περασμένο Μάρτη η μείωση έφτασε στο 27,9%! Όμως το οικονομικό επιτελείο δεν ανησυχεί, γιατί λέει ο δείκτης… «επιχειρηματικών προσδοκιών» παρουσίασε αύξηση τον Απρίλιο. Έφτασε στο 101,4 από 99,4 που ήταν τον Μάρτη. Η βελτίωση του δείκτη «επιχειρηματικών προσδοκιών» παρέσυρε προς τα πάνω και τον «δείκτη υπουργικών προσδοκιών». Έτσι οι κύριοι Αλογοσκούφης και Φώλιας πιστεύουν ότι φέτος το ΑΕΠ έχει εξασφαλισμένο ρυθμό αύξησης 3,4% και παλεύουν να τον φτάσουν στο 3,6% (από 4% που ήταν η πρόβλεψη του κ. Αλογοσκούφη τον περασμένο Δεκέμβρη). Και παρά τα προβλήματα που δημιουργούνται από την επιβράδυνση της διεθνούς οικονομίας. Εμείς από την πλευρά μας θα καταρτίζουμε τον «δείκτη υπουργικών προσδοκιών» με βάση τις δηλώσεις, συνεντεύξεις και ομιλίες των οικονομικών υπουργών. Για να δούμε στο τέλος του χρόνου πόσο έπιασαν τον σφυγμό της οικονομίας μας.


Σχολιάστε εδώ