ΑΛΩΝΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Άλλωστε έλειπε και ο διευθυντής Διοικητικού Μ. Σαράφης στην Καλαμάτα για την εκδίκαση της περιβόητης υπόθεσης της υπεξαίρεσης στο εκεί υποκατάστημα.
Δεν θα περίμενε, όμως, κανείς να παραβιάζονται αρχές χάριν της Αρχής. Δεκαπέντε μέρες πριν αναλάβει καθήκοντα διοικητή στην τράπεζα ο Γ. Προβόπουλος και πριν εκδοθεί το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα διορισμού του, το γκαργκανικό κατεστημένο της τράπεζας και χωρίς να υπάρχει κανένας απολύτως λόγος, παρά μόνο ρουσφετολογικός, προήγαγε σε οικονομικούς εμπειρογνώμονες οικονομολόγους όπως ο Γκατζώνας, για τον οποίο γράψαμε την προηγούμενη Κυριακή. Δεν είχε τη στοιχειώδη δεοντολογία που διέπει αυτές τις αλλαγές προσώπων στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας της κεντρικής τράπεζας και έσπευσε, δίκην πολιτικού παλαιάς κοπής, να προκαταλάβει τη νέα διοίκηση. Μάλιστα προχώρησε παραπέρα, ορίζοντας υποδιευθυντεύοντα στο Ταμείο Συντάξεων του προσωπικού τον Ν. Χαρλαύτη, με τρόπο που, όπως λέγεται, δεν τιμά την τράπεζα.
Την προηγούμενη εβδομάδα ο Γκαργκάνας έκανε τοποθετήσεις σε καίριες Διευθύνσεις της τράπεζας (Διεύθυνση Χρηματοοικονομικών Δραστηριοτήτων, Διεύθυνση Στατιστικής, Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών, Διεύθυνση Εποπτείας Πιστωτικού Συστήματος), οι οποίες τάχα μου δεν μπορούσαν να καθυστερήσουν, ενώ τις κλωθογύριζαν επί μήνες! Μάλιστα, στη Διεύθυνση Εποπτείας του Πιστωτικού Συστήματος, που ο διευθυντής της Π. Κυριακόπουλος «μαγείρεψε» και φιλοτέχνησε φωτογραφικά τις θέσεις, έχοντας εντός τριών ετών εκπονήσει δις ένα δυσκίνητο, ανενεργό και κατώτερο των εποπτικών περιστάσεων οργανόγραμμα, δεν σεβάστηκε καν την εικαζόμενη βούληση του επί θύραις διοικητή για την αναγκαία ριζική (οργανωτική, λειτουργική, ουσιαστική, αποτελεσματική) αναδιοργάνωση, κατά βάση αναγέννηση, της Εποπτείας. Αρκεί να αναφέρουμε ότι έσπευσε να αναβαθμίσει στην Εποπτεία, από την οποία απουσίαζε πολλά χρόνια, την ιδιαιτέρα (και προσληφθείσα στην τράπεζα ως τέκνο υπαλλήλου) του απερχόμενου υποδιοικητή και μέντορά του Ν. Παλαιοκρασσά, πριν ακόμη αυτή εγκαταλείψει την τωρινή γραμματειακή θέση της! Αν δεν είναι αυτά ο ορισμός του ρουσφετιού και της παρεοκρατίας, τότε τι είναι; Υπάρχει άραγε και τραπεζικός Τζουμπές; (Ο στόχος Προβόπουλου να δημιουργήσει έναν νέο μηχανισμό παρακολούθησης και άσκησης της εποπτείας του πιστωτικού συστήματος για την πλέον εύρυθμη λειτουργία υπονομεύεται από τα τετελεσμένα, τις παγίδες, τις ευνοιοκρατικές αποφάσεις του τραπεζοελλαδικού κατεστημένου). Τα ίδια ισχύουν και για τον διευθυντή Χρηματοοικονομικών Δραστηριοτήτων Π. Πλιάτσικα, που, παρά το όριο συνταξιοδότησης, τον κρατά… διά της βίας ο Γκαργκάνας ως αναντικατάστατο, ίσως για να προετοιμάσει τη διαδοχή του από τη γυναίκα του δημάρχου Παλαιού Φαλήρου, στελέχους της Νέας Δημοκρατίας και παλαιού φίλου του Γκαργκάνα!
Έντονες αντιδράσεις
συνδικαλιστών
Η ΔΑΚΕ τραπεζοελλαδιτών επισημαίνει με ιδιαίτερα αποκαλυπτικό τρόπο: «… έχουμε επανειλημμένα αναφέρει ότι το στενό κύκλωμα εξουσίας, ιδιαίτερα του δεύτερου ορόφου με τις διασυνδέσεις συνδιαχείρισης και επιλογές διανθισμένες με κριτήρια εντοπιότητας, έχει όχι μόνο χρονικά προ πολλού κλείσει τον κύκλο του, αλλά πιστεύουμε ότι κύρια έχει αξιολογηθεί δεόντως και από τους συναδέλφους. Παρά ταύτα:
Κατά παράβαση κάθε έννοιας δεοντολογίας και εθιμικής πρακτικής για τον θεσμό της τράπεζας η ουσιαστικά ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗ διοίκηση (και όσοι την περιβάλλουν) προβαίνει σε ΜΑΖΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ και προετοιμάζει τις προαγωγές στον βαθμό του εμπειρογνώμονα (υποδιευθυντή) στον κλάδο οικονομολόγων. Διευκρινίζουμε όμως (με βάση τις διακηρυγμένες θέσεις μας) ότι δεν αντιτιθέμεθα στις τοποθετήσεις και τις επιλογές πολλών άξιων συναδέλφων, που σε ένα σταθερό αξιοκρατικό σύστημα δεν έχουν την ανάγκη καμιάς χρονικής συγκυρίας. Ταυτόχρονα καταγγέλλουμε, με πρόσχημα τα παραπάνω, την άνευ προηγουμένου συστηματική τακτική βολέματος ημετέρων και κλείσιμο όλων των κενών θέσεων, σε συγκεκριμένες Διευθύνσεις και Τμήματα, άρον – άρον εν όψει εξελίξεων και αναπόφευκτων αποχωρήσεων. Τέλος, διερμηνεύοντας και την εύλογη απορία των συναδέλφων, δεν μπορούμε παρά να σχολιάσουμε αρνητικά τη διαδικασία ανάδειξης, πρόωρης κατοχύρωσης, του απερχόμενου διοικητή ως επιτίμου (σ.σ.: τελικά έγινε προχθές Παρασκευή) πέρα από τις όποιες διεργασίες σε άλλο επίπεδο. Κάτι που δεοντολογικά έπρεπε η σχετική πρόταση να γίνει από αυτούς που τη θεωρούν ως επιβράβευσή του, μετά τη λήξη της θητείας του. Κυρίως όμως αναφερόμαστε και στην ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ εκπροσώπων εργαζομένων και θεσμών που, αντί για στάση ουδετερότητας, στήριξαν ΟΜΟΦΩΝΑ την ανάλογη πρόταση.
Ειδικότερα: (α) Τη στάση του τέως προέδρου της ΓΣΕΕ κ. Πολυζωγόπουλου, που με την ιδιότητα του εκπροσώπου της ΓΣΕΕ (ή τη θεσμική ιδιότητα σημαίνοντος στελέχους πολιτικού φορέα) συνηγόρησε, όταν η ηγεσία της ΓΣΕΕ διαχρονικά (αλλά και όλο το συνδικαλιστικό κίνημα και ο πολιτικός του φορέας) αντετίθετο σφόδρα στις δηλώσεις του κ. Γκαργκάνα σχετικά με τις μισθολογική πολιτική και (β) την ανάλογη μονομερή θέση του προέδρου του ΣΥΤΕ (χωρίς ενημέρωση του ΔΣ). Όταν, με τη θεσμική του ιδιότητα για το Ασφαλιστικό, διατύπωνε δημόσια τη θέση για τη διοίκηση “δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη” καθώς και τη θέση της παράταξής του, με σχετική ανακοίνωση, για τον “μεταφραστή των κυβερνητικών μέτρων” που ο ίδιος καταγγέλλει. Φυσικά για τις κραυγαλέες αυτές αντιφάσεις ο καθένας βγάζει αβίαστα τα ανάλογα συμπεράσματα…»
Και η Πρωτοβουλία Αγωνιστικής Συνεργασίας των υπαλλήλων της Τράπεζας με οξεία ανακοίνωσή της αναφέρεται στον Γκαργκάνα, ως εξής:
«Σύντομα θα έρθει η στιγμή της κρίσης και εκείνων που έσπευσαν πριν καν “κλείσει” το Ασφαλιστικό να “κατοχυρώσουν” εκείνο για το οποίο ξεπούλησαν την ιστορία του χώρου από τον οποίο προήλθαν… Για την ώρα, απλώς επισημαίνουμε στον κ. Καραμανλή, με τις ευλογίες του οποίου εχρίσθη επίτιμος, πως ο τίτλος αυτός δεν απενεμήθη σε εκείνον (Ματζαβίνο) που διέσωσε τον χρυσό της χώρας στην Κατοχή, εν αντιθέσει με αυτόν στη διάρκεια της θητείας του οποίου “κτυπήθηκε” ολόκληρο θησαυροφυλάκιο της Τ.Ε. από μέσα… Δυστυχώς, το γκρέμισμα θεσμών και μέσα στην Τράπεζα της Ελλάδος είναι σύμπτωμα της εποχής μας. Εποχής των μετρίων και της σήψης μιας τάξης που προσπαθεί χωρίς κουλτούρα και πολιτισμό να δικαιολογήσει την ύπαρξή της, μέσα από τις μίζες και τους μιζαδόρους, τον ευτελισμό και την απαξίωση αρχών και αξιών. Ας γνωρίζουν, όμως, πως για τους ασφαλισμένους και δη τους απεργούς, με ανοικτό το Ασφαλιστικό, δεν υπάρχει χώρος για επίτιμο στην Τ.Ε.».
Ας τα έχει αυτά υπόψη του ο Γ. Προβόπουλος που σήμερα συνταξιδεύει και εν πολλοίς παραπληροφορείται από τον Ν. Γκαργκάνα!
Εν τω μεταξύ, προχθές το Γενικό Συμβούλιο της τράπεζας αποφάσισε (!), σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, να προτείνει στο υπουργικό συμβούλιο (άρθρο 29 του καταστατικού της τράπεζας) τον διορισμό του Γ. Προβόπουλου ως διοικητή και της Ε. Λουρή-Δενδρινού ως υποδιοικητή. Ποιος δουλεύει ποιον; Δηλαδή θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού αυτή ήταν η κυβερνητική βούληση;