Ψήφισαν Άγγλοι, Γερμανοί, Αλβανοί, μέχρι και Πακιστανοί

Παντού τα ίδια συνέβησαν… Αλλού έβγαζαν μάτι και αλλού κάπου τηρήθηκαν τα προσχήματα. Στη Χαριλάου Τρικούπη σωρός οι καταγγελίες απʼ όλους τους νομούς. Τα συντροφικά μαχαιρώματα έδωσαν και πήραν.
Στην Πάτρα το όργιο της νοθείας δεν είχε όριο. Μέχρι και ο «πράσινος» νομάρχης της Αχαΐας, πρώην βουλευτής Δημήτρης Κατσικόπουλος, την Τρίτη κυκλοφορούσε στη Βουλή μοιράζοντας, γεμάτος θυμό, τις αποδείξεις για τη νοθεία που έγινε.
Τελικά μόνο… δέντρα δεν ψήφισαν την περασμένη Κυριακή και νεκροί, όπως είχε γίνει στις εκλογές του 1961, που έμειναν στην ιστορία ως εκλογές βίας και νοθείας.
Βέβαια αυτή η μάχη είχε και τα καλά της… Η προσέλευση ήταν μεγάλη και αυτό δείχνει ότι το ΠΑΣΟΚ διατηρεί ισχυρές δύναμεις κι αυτό θα πρέπει να προβληματίσει τη Ρηγίλλης… Από την ηγεσία και τους χειρισμούς της εξαρτάται η έκπληξη…
Έγινε της… ΕΦΕΕ!
Τύφλα να έχουν οι φοιτητικές εκλογές, όπου κάθε χρόνο πλακώνονται οι φοιτητές μέχρι να καταλήξουν σε ένα κοινό αποτέλεσμα της κάλπης.
Το ΠΑΣΟΚ τους έμοιασε ή, τέλος πάντων, επιχείρησε να τους μοιάσει, και οι «πράσινες» κάλπες ανέδειξαν το σκληρό πρόσωπο των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μηδενός εξαιρουμένου. Όλοι εναντίον όλων. Αυτό ήταν το μήνυμα που βγήκε από τις εσωκομματικές διαδικασίες, οι οποίες μοίρασαν τα στελέχη και πάλι στα δύο, έτσι που πολλοί φοβούνται ότι στις δημοτικές εκλογές τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα απʼ ό,τι σήμερα στη βάση του κόμματος.
Παρά τη σαφή εντολή του κ. Παπανδρέου, που είναι «ξένος» σε τέτοιου είδους αντιλήψεις, στάσεις και συμπεριφορές, ορισμένα στελέχη, που υποτίθεται μάλιστα ότι μιλούν και εξ ονόματός του, έδειξαν τον πραγματικό τους εαυτό, επιχειρώντας να φτιάξουν τα δικά τους, μικρά, μικρά «μαγαζάκια», τις γιάφκες τους, τις παρεούλες τους…
Μετακινήσεις με λεωφορεία από πόλεις σε πόλεις, με στόχο τον εκφοβισμό που πολλές φορές είχε ως αποτέλεσμα κάποιοι να ψηφίσουν αρκετές φορές. Συνήθως στις δημοκρατικές χώρες και στα δημοκρατικά κόμματα δικαίωμα ψηφοφορίας έχουν όλοι, αλλά από μία φορά. Στο ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε. Όπως καταγγέλλει η ομάδα Βενιζέλου, στην Α΄ Αθήνας η ομάδα «Παναγιωτακόπουλου» και «Παπουτσή» ψηφίστηκε με τη μέθοδο της σκληρής ομάδας: Μονοκούκι, και εξελέγη ο κ. Μπακατσιάς με 300 σταυρούς, αλλά ελάχιστα μέλη της επιρροής του εξελέγησαν στα κομματικά όργανα. Γεγονός που αποδεικνύει ότι ψηφίστηκε μόνον αυτός από μέλη και φίλους.
Σε άλλη περιφέρεια, στη Νομαρχιακή Επιτροπή Β2, τα μέλη του ΠΑΣΟΚ έφτασαν σε σημείο να έρθουν στα χέρια, όταν διαπιστώθηκε πως η γεμάτη κάλπη είχε εξαφανιστεί και δεν καταμετρήθηκε. Ο υποψήφιος που εκλέχθηκε ήταν ο κ. Αποστολόπουλος, εκλεκτός του Ρεύματος Βενιζέλου.
Άλλη περίπτωση: Στους στύλους του Ολυμπίου Διός, σε κεντρικό ξενοδοχείο όπου υπήρχε εκλογικό τμήμα του ΠΑΣΟΚ, η κάλπη ξενύχτησε και γέννησε με το ξημέρωμα.
Παρόμοια φαινόμενα είχαμε και στον Πειραιά, στη Νίκαια συγκεκριμένα, όπου τα μέλη και οι φίλοι του κόμματος διαπίστωσαν ξαφνικά ότι κάποιοι έριξαν χοντρό παραδάκι, μεταφέροντας με πούλμαν και λεωφορεία ψηφοφόρους αλλοδαπούς, που ψήφισαν χωρίς κανέναν απόλυτο έλεγχο νομιμότητας. Κάποιοι μάλιστα, κάνοντας χιούμορ με τα αρνητικά αυτά αρνητικά φαινόμενα, έλεγαν ότι βρήκαν τον τρόπο να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές… Μέχρι και εργαζόμενοι στη Λαχαναγορά του Ρέντη ψήφισαν, αλλά και δεσμοφύλακες των φυλακών Κορυδαλλού. Και στη Σαλαμίνα δεν έμειναν τα στελέχη παραπονούμενα. Στην καταμέτρηση των αποτελεσμάτων φάνηκε ότι κι εκεί κάποιοι έβαλαν το χεράκι τους, αφού, ενώ σε όλα τα άλλα τμήματα οι υποψήφιοι πήραν μέχρι εκατό ψήφους, στα Αμπελάκια και τη Σαλαμίνα τα ψηφοδέλτια ήταν πάνω από 350 συνολικά. Κάτι που έκανε πολλούς να αναρωτηθούν μήπως και εδώ η κάλπη γέννησε…
Στην περίπτωση του Γιάννη Αξαρλή, που ήταν μοναδικός υποψήφιος στον Πειραιά, και στηρίχθηκε από Μίχα και Φασούλα (συμφωνία μεταξύ Παπανδρεϊκών και Βενιζελικών), η κάλπη έδειξε περίπου 60% λευκά.
Το ίδιο και στην Κοζάνη. Φρόντισαν οι κύριοι εκπρόσωποι των δύο ρευμάτων του ΠΑΣΟΚ, Παπακωνταντίνου (Παπανδρέου) και Κουκουλόπουλος (Βενιζέλος), να θέσουν κοινό υποψήφιο, αλλά τελικά απέτυχε να εκλεγεί.
Στην Αχαΐα, πολιτική έδρα του Γιώργου Παπανδρέου, διαπιστώθηκαν ανησυχίες από μέλη του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ για διαρροές και λίγο μετά τα μεσάνυχτα εμφανίστηκαν, με έγγραφο της εφορευτικής επιτροπής, από δύο χωριά της περιοχής περίπου 1.200 ψήφοι με τον υποψήφιο του μπλοκ κ. Α. Κελεπούρη.
Στη βόρεια Ελλάδα, έδρα του κ. Βενιζέλου, έγιναν επίσης αίσχη. Με το ίδιο νόμισμα απάντησε το Ρεύμα στις μεθοδεύσεις της Χαριλάου Τρικούπη, με αποτέλεσμα ακόμη να μην έχει βρεθεί άκρη, αφού και εδώ υπήρξαν καταγγελίες για στελέχη του κ. Βενιζέλου που μετέφεραν χιλιάδες αλλοδαπούς από τον χώρο της νεολαίας, ακόμη και στελέχη της ΔΑΠ (φοιτητική παράταξη της ΝΔ), να ψηφίσουν εκλεκτούς του Ρεύματος. Εδώ ρίχνουν την ευθύνη στον συνεργάτη του κ. Βενιζέλου Στέλιο Αγγελούδη.
Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό αυτό που έγινε στην Καλαμαριά. Το πρωί ψήφιζαν εκεί ορισμένοι και το απόγευμα, πριν κλείσουν οι κάλπες, οι ίδιοι σταύρωναν άλλους υποψήφιους στη Νεάπολη! Στο 50ό δημοτικό διαμέρισμα, από τα 1.050 μέλη που ψήφισαν τα 750 ήταν νέες εγγραφές και μάλιστα κάποια στιγμή εμφανίστηκε νεολαίος που δήλωσε ανοικτά ότι ανήκει στη ΔΑΠ, αλλά έσπευσε να αποχωρήσει όταν απειλήθηκε με ξυλοδαρμό από μέλη του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, όπως ανακοινώθηκαν από τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ κ. Γιάννη Ραγκούση, πάνω από 30.000 στελέχη έθεσαν υποψηφιότητα και εκλέχθηκαν 9.000. Επισήμως ψήφισαν 300.000 στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής. Αυτό όμως το αμφισβητεί η πλευρά Βενιζέλου, που δηλώνει ότι μετά δυσκολίας ψήφισαν περί τις 100.000.
Η πλευρά Παναγιωτακόπουλου και Παπουτσή φαίνεται ότι ελέγχει, όπως λένε, πάνω από 35 γραμματείς σε όλη την Ελλάδα, σε σύνολο 62.
Το μπλοκ του κ. Βενιζέλου υποστηρίζει ότι ελέγχει περίπου 24 γραμματείς σε όλη την επικράτεια, ενώ μερικοί εξελέγησαν σε συνεργασία είτε με το μπλοκ του κ. Παπανδρέου, είτε με τον κ. Σκανδαλίδη.
Αλλά και στη Θεσσαλονίκη έγινε του… Δόβα (!), όπου στελέχη του ΠΑΣΟΚ έλεγαν ότι ξεπέρασαν ακόμη και τις εκλογές της βίας και νοθείας του 1961.
(Αποκαλυπτικό ρεπορτάζ στη σελ. 44)