Τουρκικό φέσι φόρεσε πάλι το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο!
Πρόκειται για τη δεύτερη συνεχή χρονιά που το ΝΑΤΟ αναλαμβάνει να «καθαρίσει» αντί της Άγκυρας στην εξαίρεση από τις νατοϊκές ασκήσεις του Άη-Στράτη, καθώς το ίδιο είχε γίνει και πέρυσι. Το ΝΑΤΟ προσπαθεί να συμπεριλάβει τον Άη-Στράτη στις «γκρίζες ζώνες» όχι με ευθεία πολιτική απόφαση, αλλά προτάσσοντας διάφορες γελοίες δικαιολογίες. Πέρυσι ματαίωσε το σχετικό τμήμα της άσκησης δήθεν λόγω… κακοκαιρίας (φανταστείτε το ΝΑΤΟ να πολεμάει μόνο με… μπουνάτσα και λιακάδα!). Φέτος η απάντηση-πρόσχημα του αμερικανού διοικητή ήταν ότι δεν είχε… διαθέσιμο αεροπλάνο-ραντάρ AWACS για να στείλει – σε προγραμματισμένη άσκηση και σχεδιασμένη εκ των προτέρων κάποιος δεν… μέτρησε καλά πόσα AWACS χρειάζονται και τους βγήκαν λειψά! Μα καλά, σε ηλίθιους Αμερικανούς της Νεμπράσκα και του Γουαϊόμινγκ νομίζουν ότι απευθύνονται; Η πολιτική τραγωδία έγκειται στο ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών φαίνεται ότι κάπως έτσι θεωρεί τους Έλληνες, αν κρίνει κανείς από τις επαίσχυντες προσπάθειες που έκανε μέσω ανώνυμων «πηγών» του να θέσει σε κυκλοφορία την άποψη ότι πρόκειται μόνο περί… «τεχνικού θέματος» – ότι δηλαδή όντως το
ΝΑΤΟ ξέμεινε από αεροπλάνα-ραντάρ τύπου AWACS! Σαν δεν ντρεπόμαστε…
Πολύ θα θέλαμε οι ίδιοι κύκλοι να ανακοίνωναν ότι ο έλληνας αρχηγός του ΓΕΕΘΑ δεν θα πραγματοποιούσε την επίσκεψή του στην Τουρκία επειδή… δεν υπήρχε ελεύθερο αεροπλάνο της Πολεμικής μας Αεροπορίας για να τον μεταφέρει, γιατί όλα συμμετείχαν σε ασκήσεις!
Πού να βρουν όμως το πολιτικό θάρρος να φερθούν στους Αμερικανούς και στους Τούρκους με τον ίδιο τρόπο που αυτοί φέρονται προς την Ελλάδα…
Με το ΝΑΤΟ είναι το πρόβλημα
Εν πάση περιπτώσει, η ουσία του ζητήματος βρίσκεται αλλού. Το πρόβλημά μας δεν είναι η Τουρκία, η οποία ούτως ή άλλως έχει καταστήσει σαφείς τις βλέψεις της εναντίον της χώρας μας. Το πρόβλημά μας είναι το ΝΑΤΟ, το οποίο δρα διαρκώς σύμφωνα με τις τουρκικές θέσεις και έτσι αντικειμενικά μεταβάλλεται σε σοβαρό εχθρό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Όχι μόνο νομιμοποιεί την τουρκική πολιτική, αλλά και της προσδίδει αντικειμενικά πολύ μεγαλύτερο κύρος και βάρος με έμμεσο τρόπο, αφού υποβάλλει π.χ. σε όλες τις χώρες μέλη του την άποψη ότι υπάρχουν σημεία του Αιγαίου στα οποία η κυριαρχία είναι τόσο αμφισβητούμενη, ώστε το ΝΑΤΟ να μην κάνει ούτε καν ασκήσεις.
Το πρόβλημά μας λοιπόν είναι ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να πειθαναγκαστεί να μην παίρνει τέτοιου είδους πολιτικές αποφάσεις εναντίον της Ελλάδας. Αυτό μπορεί να γίνει αφενός με τη διαρκή διπλωματική, πολιτική και σε επίπεδο στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων πίεση της Αθήνας μέσα στα όργανα του ΝΑΤΟ σε όλα τα επίπεδα και αφετέρου με την απροθυμία της Ελλάδας να παράσχει διευκολύνσεις στους Αμερικανούς και στο ΝΑΤΟ σε τομείς που της χρειάζονται, αν η ηγεσία του ΝΑΤΟ συνεχίσει να τηρεί τέτοια στάση.
Η Ελλάδα δεν αντιδρά ποτέ
Οι Αμερικανοί υιοθετούν και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ τις τουρκικές θέσεις για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή η Τουρκία είναι χώρα πολύ πιο σημαντική για τη στρατηγική των ΗΠΑ από την Ελλάδα. Δεύτερον, επειδή η Άγκυρα γνωρίζει πώς να εξυπηρετεί πρωτίστως τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα μέσω της σχέσης της με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και καθόλου δεν δίστασε είτε να μην επιτρέψει τη διέλευση αμερικανικών στρατευμάτων από τουρκικό έδαφος για την εισβολή στο Ιράκ είτε να κλείνει κατά καιρούς για τους Αμερικανούς τη σημαντικότερη βάση του Ιντσιρλίκ, όταν οι σχέσεις της με την Ουάσινγκτον βρίσκονται σε ένταση ή όταν οι Τούρκοι θέλουν να πιέσουν για να αποσπάσουν κάτι από τους Αμερικανούς. Η βάση της Σούδας στην Κρήτη είναι μεγαλύτερης στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ από την τουρκική βάση του Ιντσιρλίκ. Διανοήθηκε όμως ποτέ κανένας έλληνας πρωθυπουργός να απαγορεύσει τη χρήση της στους Αμερικανούς, προκειμένου να πετύχει να μην υιοθετεί η Ουάσινγκτον ανθελληνικές θέσεις;
Κανείς φυσικά δεν τον τόλμησε, με αποτέλεσμα οι Αμερικανοί να θεωρούν την Ελλάδα δεδομένη, που αποκλείεται να αντιδράσει με επώδυνο για τις ΗΠΑ τρόπο στην πράξη, όσα χαστούκια κι αν της ρίξουν. Αν όμως οι Αμερικανοί είχαν αισθανθεί ποτέ ότι ενδέχεται να χάσουν τη Σούδα, την πιο στρατηγική βάση όλης της Μεσογείου, θα είχαν εντελώς διαφορετική συμπεριφορά.
Εχθρική πολιτική απόφαση
Από την ενημέρωση που έκανε την Τετάρτη ο υπουργός Άμυνας Βαγγέλης Μεϊμαράκης στη Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής κατέστη σαφέστατο ότι η απόφαση ματαίωσης του τμήματος της άσκησης που αφορούσε τον Άη-Στράτη ελήφθη σε πολιτικό και όχι σε στρατιωτικό επίπεδο του ΝΑΤΟ.
Ο Β. Μεϊμαράκης επιβεβαίωσε ότι η αρμόδια νατοϊκή στρατιωτική επιτροπή έχει εγκρίνει την άσκηση, αλλά στη συνέχεια η ματαίωσή της έγινε σε διπλωματικό επίπεδο. Ο υπουργός Άμυνας αποκάλυψε ότι πριν από τρεις περίπου εβδομάδες είχε διαβεβαιώσεις από τον στρατιωτικό διοικητή του ΝΑΤΟ ότι η άσκηση θα διεξαχθεί κανονικά. Μάλιστα, στη βάση αυτής της διαβεβαίωσης προχώρησε και ο ίδιος ο Β. Μεϊμαράκης σε διαβεβαίωση της Βάσως Παπανδρέου, υπεύθυνης του κοινοβουλευτικού τομέα Εξωτερικών και Άμυνας του ΠΑΣΟΚ, ότι η άσκηση θα διεξαγόταν κανονικά και είχε ήδη εγκριθεί από τη στρατιωτική επιτροπή του ΝΑΤΟ. Της είχε ζητήσει δε να μην προχωρήσει σε δηλώσεις επί του θέματος, ώστε να μην προκληθεί κάποια «εθνική βλάβη» από τη δημοσιοποίηση των υποτιθέμενα θετικών για την Ελλάδα εξελίξεων γύρω από το θέμα αυτό. Στην πράξη τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά. Ο αμερικανός διοικητής του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη ενημέρωσε το νατοϊκό Αρχηγείο στη Νάπολη και το Ανώτατο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, οπότε το θέμα παραπέμφθηκε στον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Γιάαπ ντε Χόοπ Σέφερ. Αυτός συνεννοήθηκε με τους Αμερικανούς και ματαίωσαν την άσκηση γύρω από τον Άγιο Ευστράτιο.
Το ΝΑΤΟ περιφρονεί την Ελλάδα
Η ελληνική κυβέρνηση υποψιαζόταν φυσικά τη στάση των νατοϊκών και προσπάθησε να στείλει μηνύματα το τελευταίο διάστημα με τρόπους δύσκολα αντιληπτούς από την ανυποψίαστη κοινή γνώμη, αλλά σαφέστατους για τους «παροικούντες στην Ιερουσαλήμ».
Δεν ήταν καθόλου τυχαίο λοιπόν ότι ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής πήγε στον Άη-Στράτη με πολεμικό πλοίο, ενώ ο υπουργός Άμυνας πέταξε με πολεμικό αεροπλάνο F16 κι αυτός πάνω από το ίδιο μικρό νησί του βόρειου Αιγαίου.
Πιθανότατα δε να μην ήταν απλή σύμπτωση ότι το
ΝΑΤΟ ανακοίνωσε τη ματαίωση του ελληνικού τμήματος της άσκησης στον Άη-Στράτη μία μέρα μετά την επίσημη ανακοίνωση της επίσκεψης του αρχηγού των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων Δημήτρη Γράψα στην Τουρκία, οπότε πια η αναβολή της εκ μέρους της Αθήνας θα συνιστούσε σαφώς σοβαρότερη πολιτική κίνηση από την παρασκηνιακή μετάθεσή της για αργότερα σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Εδώ φυσικά τίθεται ένα ζήτημα στοιχειώδους πολιτικής σκέψης: Ποιος και γιατί όρισε την ημερομηνία επίσκεψης του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στην Τουρκία πριν δούμε τι θα γινόταν στην υπόθεση του Άη-Στράτη; Υποτυπώδης προνοητικότητα θα επέβαλλε να περιμένει κανείς την έκβαση της νατοϊκής άσκησης και στη συνέχεια να αποφασιστεί αν και πότε θα πήγαινε στην Τουρκία ο αρχηγός των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Το ότι δεν έγινε έτσι προδίδει άραγε μόνο πολιτική ανεπάρκεια ή μήπως πρόθεση να εγκλωβιστεί ο έλληνας στρατηγός, ώστε να πραγματοποιηθεί οπωσδήποτε η επίσκεψη αυτή και να υπηρετηθεί η όλο και πιο αποσπασμένη από την πραγματικότητα πολιτική της πάση θυσία προώθησης της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που ακολουθεί η Αθήνα;
Φταίει το υπουργείο Εξωτερικών
Το βέβαιο είναι ότι την κύρια ευθύνη γι’ αυτές τις δυσάρεστες εξελίξεις τη φέρει το υπουργείο Εξωτερικών, κύκλοι του οποίου είχαν μάλιστα το θράσος να διοχετεύουν προς τα μέσα ενημέρωσης κατηγορίες για «βιασύνη του υπουργείου Άμυνας να σχεδιάσει τη δεύτερη φάση της άσκησης, παρόλο που δεν είχε τις απαραίτητες εγγυήσεις του ΝΑΤΟ»! Οι «μπηχτές» αυτές έκαναν έξω φρενών τον υπουργό Άμυνας Β. Μεϊμαράκη εναντίον της υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη. Έτσι, «κύκλος» του υπουργείου Άμυνας απαντούσε με επιθετικότητα σε αυτούς του υπουργείου Εξωτερικών, αναφέροντας μεταξύ άλλων:
«Αυτοί που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο δεν καταλαβαίνω ποιον μέμφονται. Τον ίδιο τους τον εαυτό; Ο έλληνας αρχηγός της Τακτικής Αεροπορίας δεν ξύπνησε ένα πρωί και είπε ότι θα γίνει η άσκηση. Αυτό έγινε ύστερα από απόφαση του υπουργείου Εξωτερικών. Άλλωστε η διαδικασία ενημέρωσης από το ΝΑΤΟ είναι αυτοματοποιημένη και τον πρώτο λόγο τον έχει το υπουργείο Εξωτερικών».
Εμάς δεν μας ενδιαφέρουν πρωτίστως οι αρχηγικές φιλοδοξίες και συγκρούσεις Ντόρας – Μεϊμαράκη, αλλά η ανικανότητα και των δύο και όλης της κυβέρνησης να εμποδίσουν τους νατοϊκούς και τους Αμερικανούς να προσθέσουν και τον Άη-Στράτη στη λίστα των «γκρίζων ζωνών» του Αιγαίου.