ΟΙ ΚΕΡΔΟΣΚOΠΟΙ ΔΕΝ ΜEΝΟΥΝ ΟYΤΕ AΕΡΓΟΙ ΟYΤΕ AΝΕΡΓΟΙ
Οι γνωστοί Ηρακλείς της νέας τάξης πραγμάτων, ήτοι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, υποχρέωσαν πολλές χώρες να υποκαταστήσουν τις τοπικές γεωργίες τους με τις οποίες εξασφάλιζαν τον επιούσιον άρτον ή το πινάκιον φακής ή ορύζης των πολιτών τους, με καλλιέργειες εξαγωγικού προσανατολισμού που τάχα θα τους απέφεραν κέρδη ώστε εν συνεχεία να εισάγουν ό,τι δεν παρήγαν πλέον αυτοί από άλλες χώρες φθηνότερου εργατικού δυναμικού. Αυτό βέβαια το σούρτα φέρτα εισαγωγές – εξαγωγές δημητριακών βγάζει «δουλειές» στους κερδοσκόπους (κατά τον FAO τους περασμένους μήνες αυξήθηκαν 56% οι τιμές των δημητριακών) και καταδικάζει στην ασιτία και τον θάνατο εκατομμύρια κόσμο. Ο ΠΟΕ είναι της «φιλοσοφίας» ότι όσο περισσότερο εμπόριο μεσολαβεί τόσο πιο αυτάρκεις γίνονται οι πολίτες του κόσμου. Η πραγματικότητα εν τούτοις είναι βαθύτατα διαφορετική, αφού οι μεγαλομεσάζοντες αγοράζουν διατροφικά συμβόλαια για να τα πουλήσουν ακριβότερα. Άρα ο μηχανισμός αυτός απλώς κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς πάμφτωχους. Εμπορευματοποιούν τα πάντα ακόμα και την απελπισία, όπως εύστοχα λέει ο Σερζ Χαλιμί. Η αμερικανική αγροτοβιομηχανική μεταλλαγμένων Monsanto μόνο στο τρίμηνο Δεκ. 2007 – Φεβ. 2008 σχεδόν διπλασίασε τα κέρδη της (από 1,44 δισ. δολ. στα 2,22 δισ. δολ.). Η Archer Daniels Midland από την εμπορία σιτηρών αύξησε τα λειτουργικά της κέρδη στο επίμαχο τρίμηνο 1.500%!
Αυτό είναι το λεγόμενο ράλι των χωραφιών. Οι αρχαίοι έλεγαν «πενία τέχνας κατεργάζεται», αλλά ο πλούτος να δεις τι αδίστακτες επινοήσεις έχει…
Η τιμιότητα στην παγκόσμια αγορά έχει εκλείψει, όταν τα εντεταλμένα θεσμικά όργανα δογματίζουν ότι η πείνα καταπολεμείται με αύξηση του εξωτερικού εμπορίου, επί το ελληνικότερον «ομοιοπαθητική».
Θυμόμαστε ρήσεις – θέσεις του ευφήμως γνωρίμου μας νομπελίστα Αμάρτια Σεν. Είχε πει: «ελλείψεις τροφίμων δεν θα σημειωθούν ποτέ σε δημοκρατικές πολιτείες». Πιστεύουμε ότι έχει δίκαιο, αρκεί να λειτουργεί η δημοκρατία. Όταν αυτή υπολειτουργεί ή λειτουργεί επιλεκτικά, τότε, αν και υπάρχει παγκοσμίως αφθονία τροφίμων, οι άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα και από δίψα, παράδειγμα η ισχυρότερη και πλουσιότερη χώρα του κόσμου, οι ΗΠΑ, όπου τρώνε με δελτίο 30 εκατ. παρίες. Το γαϊδουράκι του γαλλικού μύθου του Νουριντάν είχε μπροστά του και τροφή και νερό, αλλά κάθε φορά που πήγαινε να φάει υπερτερούσε η τάση του να ξεδιψάσει και αντίστροφα.
Έτσι στο τέλος πέθανε και από πείνα και από δίψα, ενώ είχε και τροφή και νερό. Για τους φτωχούς σήμερα δεν είναι ζήτημα «τάσεων». Είναι χειρότερο.
Οι Αμερικανοί επιδοτούν την αιθανόλη για τα βιοκαύσιμα του Μπους, οι γεωργοί τους υποκαθιστούν την καλλιέργεια καλαμποκιού με αυτήν. Η τιμή του καλαμποκιού φτάνει στα ύψη.
Στην Ελλάδα λιπάσματα και πετρέλαια συρρίκνωσαν δραματικά τα ούτως ή άλλως χαμηλά έσοδα των αγροτών και κτηνοτρόφων μας. Οι μεσάζοντες κρατούν διʼ εαυτούς τη μερίδα του λέοντος. Από τον παραγωγό ως τον καταναλωτή με τις περιβόητες «εναρμονισμένες πρακτικές» του καρτελοποιημένου εμπορίου στον παραγωγό δεν μένει τίποτε και συχνά καλείται να πληρώσει και από πάνω. Υπολογίζουν ότι ο κτηνοτρόφος που πούλησε προς 5 ευρώ το κιλό το πασχαλινό αρνάκι Χ 9 κιλά πήρε 45 ευρώ. Αλλά για να το μεγαλώσει δαπάνησε 67 ευρώ. Μην ψάχνουμε μετά γιατί οι εναπομείναντες 500.000 ελλήνων αγροτών μας τελειώνουν.
Την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές δεν ξέρουμε αν η Κομισιόν ενέκρινε εκκρεμούσα πρόταση για αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, ή έστω ό,τι έχει απομείνει από αυτήν, κατά την οποία πρόταση προϋπόθεση να λάβει ο αγρότης επιδότηση είναι η καλλιέργεια 10 τουλάχιστον στρεμμάτων. Αν αυτό γίνει δεκτό 200.000 (από τις 500.000) ελλήνων αγροτών αποκλείονται απʼ τις επιδοτήσεις και βυθίζονται ακόμη βαθύτερα στην ανέχεια.
Γνωρίζουμε για τον εισαγόμενο πληθωρισμό. Όμως η προσπάθεια να φορτώσουν σʼ αυτόν τη δυσπλασία και τα άλλα ιδιοπαθή νοσήματα της εσωτερικής αγοράς είναι το άλλοθι της ανικανότητας, του τραγικού ελλείμματος ελεγκτικών μηχανισμών και της απίστευτης απουσίας κυρώσεων στο ελλαδικό σύστημα.
Έχουμε γίνει παγκόσμιο βούκινο για την ακρίβεια που ρημάζει τα ελληνικά νοικοκυριά, για το ορυκτέλαιο που κατάπιαμε, για τον ΕΦΕΤ, που για να ενεργοποιηθεί κάπως χρειάστηκε 10 τόσες μέρες. Οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες εντόπισαν, απέσυραν σε 3 μέρες και θα τιμωρήσουν. Εδώ δεσμεύονται ενίοτε σάπια τρόφιμα, ουδείς μαθαίνει τους ασυνείδητους που το έκαναν και ουδείς επιβάλλει ποινές.
Η διεθνής κοινότητα –εννοούμε τους θεσμούς– «συγκινούνται» τάχα, αλλά τίποτε σοβαρό δεν πρόκειται να κάνουν. Ό,τι γίνει πρέπει να γίνει, εδώ, από τους εδώ.