Η κρυφία επίγνωση

Κακώς, κάκιστα, ορισμένοι παράγοντες της κρατούσας κατάστασης πιστεύουν ότι «τα οικονομικά της καθημερινότητας δεν αρκούν για να ανατρέψουν ένα πολιτικό τοπίο». Ενδεχομένως να αγνοούν την έκταση και την ένταση της οικονομικής δυσπραγίας των νοικοκυριών της χώρας, που έχει φέρει σε κατάσταση απόγνωσης τη μεγάλη πλειοψηφία των νοικοκυριών. Μάλιστα, ορισμένα νοικοκυριά που μέχρι «χθες» διαβίωναν αξιοπρεπώς με το οικογενειακό τους εισόδημα «σήμερα» έχουν περάσει στην κατηγορία των «νεόπτωχων». Η κλασική διαλεκτική άποψη, πως η κοινωνική βάση αντανακλά το πολιτικό εποικοδόμημα, εδώ μεταφράζεται σε «τα οικονομικά της καθημερινότητας καθορίζουν την εκλογική συμπεριφορά κι ως εκ τούτου το πολιτικό τοπίο».
• Μπορεί σε επίπεδο «συνειδητό» το πολιτικό τοπίο να μην εμφανίζει σημάδια ανατροπής, αλλά δεν ισχύει το ίδιο στο «μη συνειδητό» επίπεδο. Γενικά οι άνθρωποι πριν καταλήξουν σε συνειδητές αποφάσεις έχουν ήδη καταλήξει μέσα από τη διαδικασία της λεγόμενης «κρυφίας επίγνωσης», που είναι μια μη συνειδητή ακατάλυτη σχέση μνήμης-κρίσης. Καταστάσεις που βιώνει ο άνθρωπος μέσα από μια υποσυνείδητη εγκεφαλική διαδικασία τον καθοδηγούν σε «αποφάσεις», πριν καν αποφασίσει συνειδητά. Κι όσο πιο πολύπλοκη είναι μια απόφαση τόσο μεγαλύτερη είναι η χρονική υστέρηση της «ενσυνείδητης απόφασης» από την «υποσυνείδητη απόφαση».
• Άρα μέσα από την ασυνείδητη διαδικασία της «κρυφίας επίγνωσης» μπορεί ήδη να έχει αλλάξει το πολιτικό τοπίο – κι αν αυτό ισχύει η συνειδητή καταγραφή του θα έρθει αργότερα, αλλά νομοτελειακά. Με άλλα λόγια, αργά ή γρήγορα η «αγανάκτηση» των νοικοκυριών για την οικονομική δυσπραγία τους θα εκφραστεί και στην εκλογική τους συμπεριφορά. Γι’ αυτό η κρατούσα κατάσταση ας μην κοιμάται ήσυχη κι ας κάνει κάτι απτό και σημαντικό για την οικονομική ανακούφιση των νοικοκυριών, διαφορετικά το μάρμαρο θα το πληρώσει στην κάλπη και τότε θα είναι αργά…